"O Kronice Thietmara...", Waldemar Hass

 

Początek dziejów Głogowa okryty jest mgłą tajemnicy dawno minionych stuleci… Pierwszym znanym wydarzeniem istotnym dla losów tego nadodrzańskiego grodu był fakt zdobycia Śląska przez Mieszka I ok. 990 r.. Piastowska warownia stała się ważnym punktem na zachodniej granicy formującego się od 966r. nowego państwa na mapie chrześcijańskiej Europy – Polski.

 

Bez wątpienia jednakże datą, która zapisała się w sposób szczególny w historii Głogowa jest rok 1010. Jej wyjątkowość wynika z tego, że to właśnie z nią związany jest najstarszy zapisek mówiący wprost o Głogowie. Informację tę zawdzięczamy niemieckiemu kronikarzowi Biskupowi Thietmarowi, który w Księdze VI (58), w kontekście roku 1010 i mającej wówczas miejsce wojennej wyprawy Henryka II, odnotowuje m.in.: „(…) Gdy wymienieni tu wielmoże przechodzili w szyku bojowym koło grodu zwanego Głogów, gdzie znajdował się i skąd mógł ich obserwować Bolesław, wzniecili wśród przypatrujących się im z murów rycerzy zapał do walki.(…)” Choć do konfrontacji zbrojnej ostatecznie nie doszło (najprawdopodobniej na rozkaz Bolesława Chrobrego), dzięki temu zapisowi dowiadujemy się o niepośredniej roli tego grodu w systemie obronnym państwa Piastów, jak i odwadze jego mieszkańców. Zapisek to tym cenniejszy, że wyszedł spod ręki bezpośredniego świadka tej wojennej wyprawy.

 

Thietmar urodził się 25 lipca 975r. prawdopodobnie w Walbeck, w diecezji Halberstadt. Był trzecim w kolejności synem grafa Zygfryda (z Walbeck) oraz Kunegundy z rodu grafów - Stade. Miał pięcioro rodzeństwa. Wykształcenie zdobywał m.in. w szkołach w Magdeburgu, przygotowując się do stanu duchownego. W 1004r. w Allstedt otrzymał święcenia kapłańskie, a pięć lat później w Nienburgu został konsekrowany przez arcybiskupa Tagino na biskupa, obejmując ważną diecezję merseburską. Uczestniczył w wielu istotnych wydarzeniach będąc w najbliższym otoczeniu Henryka II. Wraz ze swoim przyjacielem arcybiskupem Tagino, towarzyszył niemieckiemu władcy we wspominanej wyżej zbrojnej wyprawie przeciw Polakom

w roku 1010. Dwa lata później biskup Thietmar zaczął spisywać swoją kronikę. Umarł jednakże w 1018r. – w wieku zaledwie 43 lat, pozostawiając po sobie składające się z ośmiu ksiąg dzieło.

 

Miejsce „Kroniki biskupa merseburskiego Thietmara” w historiografii jest znaczące. Znakomity historyk i tłumacz tej kroniki prof. Marian Zygmunt Jedlicki, we wstępie do jej książkowego wydania stwierdził: „(…)Dla badaczy historii Niemiec oraz sąsiednich krajów słowiańskich w X i XI w. jest to nieocenione źródło, pełne bogatej treści, o dużej przy tym wiarygodności.”

 

Fakt odnotowania przez biskupa Thietmara nazwy Głogów, choć wiąże się z burzliwym okresem konfliktów polsko – niemieckich, jest dziś dla nas znamiennym potwierdzeniem co najmniej tysiącletniej historii tego grodu, jego często dramatycznych, ale i barwnych dziejów. Pamiętny rok 1010 stał się bowiem dla nas symbolem…