Dolny Śląsk - dziedzictwo przeszłości utrwalone w zabytkach
Niederschlesien - die Erbschaft der Vergangenheit in Denkmälern verewigt
Lower Silesia - inheritance of the past in remains
Bycz - powiat nowosolski
vor 1945 Hangwalde früher Beitsch - Kreis Glogau
BYCZ
gm. Bytom Odrzański
Bytz (1360)
Beitsch (1670)
Hangwalde (1936)
Biecz (1945)
Pierwsze wzmianki o Byczu pojawiły się w 1360 r. Niewykluczone, że wieś ma
znacznie wcześniejszą metrykę. Położona blisko bytomskiego grodu miejscowość
mogła być jedną z tzw. wsi służebnych, które świadczyły usługi na rzecz grodu.
Wzmiankowana w 1383 r. wieś znajdowała się w królewskiej (czeskiej) części
księstwa głogowskiego. W 2 połowie XV w. Bycz, jako własność rycerska należał do
rodziny von Kupperwolff. Zachowała się wzmianka o czynszu płaconym przez
Heinricha Kupperwolffa na rzecz kościoła w Miłakowie i o miejscowym młynie (1471
r.). W rękach tej rodziny wieś pozostawała do końca XVI w. Prawdopodobnie jej
przedstawicielom należy przypisać budowę murowanej siedziby – wieży rycerskiej,
która zachowała się do czasów współczesnych (wielokrotnie przebudowywany obiekt
zatracił swoje cechy stylowe). Na początku XVII w. Bycz stał się własnością
Johanna von Glaubitza. Po jego śmierci w 1614 r. posiadłość odziedziczył syn
Aleksander, który zakupił również pobliski Tarnów Bycki. W 2 połowie XVII w.
Bycz znalazł się w rękach rodu von Schönaich. Włączenie wsi do majoratu
siedlisko-bytomskiego (Carolath-Beuthen) nastąpiło prawdopodobnie po tragicznej
śmierci Aleksandra Glaubitza, który zginął w 1648 r. w pojedynku. Od tej pory
Bycz stał się jednym z wielu majątków rodziny z Siedliska. Po wojnie
trzydziestoletniej (przed 1659 r.) funkcjonowała we wsi niewielka papiernia,
która prawdopodobnie produkowała papier na potrzeby bytomskiej drukarni. W końcu
XVIII stulecia wzmiankowano istnienie we wsi siedziby pańskiej, folwarku oraz
domu myśliwskiego (168 mieszkańców). W połowie XIX w. rozbudowano miejscowy
folwark, który specjalizował się w hodowli owiec (w 1844 r. – 1000 sztuk),
ponadto w pobliżu wsi znajdowały się dwa młyny wodne i wiatrak. W części
należącej do Schönaichów znajdowała się stara siedziba pańska, dom urzędników,
30 posesji, winnica, ogród warzywny i sad oraz młyn (napęd koński). W tym czasie
Bycz zamieszkiwało 217 osób, w tym 8 katolików. Od 1836 r. wieś posiadała swoją
szkołę ewangelicką. Na początku XX w. folwark oddany został w dzierżawę,
ostatnim dzierżawcą był Franz Trautmann (1937 r.). Po 1945 r. we wsi wzniesiono
kilka nowych zabudowań mieszkalnych i gospodarczych, ludność trudniła się
głównie rolnictwem. W końcu XX stulecia wieś otrzymała sieć wodociągową, w 2000
r. miejscowość zamieszkiwało 126 osób w 30 domostwach, funkcjonował punkt
handlowy i 2 zakłady usługowo-produkcyjne.
Tekst za zgodą wydawcy z publikacji: Tomasz Andrzejewski, Miejscowości powiatu nowosolskiego. Rys historyczny, Nowa Sól 2004.
Pozostałość wieży rycerskiej.
Fragment zabudowy mieszkalno - gospodarczej dawnego majątku.
Przejazd kolejowy na drodze dojazdowej z Bycza do drogi łączącej Bytom Odrzański i Nową Sól. Na drugiej fotografii dokładne miejsce po nieistniejącym dziś przystanku kolejowym w Byczu.
Puste miejsce po zburzonej w latach powojennych szkole funkcjonującej przed 1945 rokiem.
Kapliczka oraz okazały dom w miejscowości.
Zdewastowany cmentarz niemieckich mieszkańców Bycza.
Archiwalne widokówki i zdjęcia
Historische Ansichtskarten und Fotos
Śląsk - Dolny Śląsk - Schlesien - Niederschlesien - Silesia - Zabytki Dolnego Śląska
Będę wdzięczny za wszelkie informacje o historii miejscowości, ciekawych miejscach oraz za skany archiwalnych widokówek lub zdjęć.
Wenn Sie weitere Bilder oder Ortsbeschreibungen zu dem oben gezeigten Ort haben sollten, wäre ich Ihnen über eine Kopie oder einen Scan sehr dankbar.
Tomasz Mietlicki e-mail - itkkm@o2.pl