Dolny Śląsk - dziedzictwo przeszłości utrwalone w zabytkach

Niederschlesien - die Erbschaft der Vergangenheit in Denkmälern verewigt

Lower Silesia - inheritance of the past in remains

Kościół p.w. św. Bartłomieja pochodzi sprzed 1376 roku, kiedy to został wymieniony po raz pierwszy. Rozszerzający się protestantyzm w XVI wieku zagarnął i tą świątynię dla swoich wyznawców. Był w ich użytkowaniu do 10 stycznia 1654 roku, kiedy to przeszedł w ręce katolików. Dzisiejszy renesansowy wygląd budynek otrzymał w XVI wieku, kiedy otoczono go murem. W tym okresie dobudowano wieżę, zakrystię i chór. Nawę główną przykrywa sklepienie płaskie a chór sklepienie krzyżowe. Wyposażenie wnętrza pochodzi z XVIII wieku i reprezentuje styl barokowy. Interesujący ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, drewniana chrzcielnica oraz ambona. We wnętrzu wmurowany w ścianę zespół czterech płyt nagrobnych z końca XVI i przełomu XVI i XVII wieku – opiekunów i darczyńców kościoła, z wizerunkami herbów rodów von Loss, von Lest, von Stosch, von Schauritz, von Sack i von Küttlitz.

Z przebudowy sakralnego założenia, dokonanej w połowie XIX wieku pochodzi klasycystyczna brama.

Wejście do kościoła oraz jedyny element nagrobny pozostały po zlikwidowanym cmentarzu niemieckich katolickich mieszkańców miejscowości.

Klasycystyczny pałac w latach świetności i gruzowisko, czyli to co z niego pozostało. Stanowił on własność rodów: von Nostitz, von Sydow, von Graewenitz, Prinzen von Preussen, von Reinchenbach, von Westernhagen. Pozostałością dawnego założenia parkowo - pałacowego jest naturalistyczny park powstały w drugiej połowie XIX wieku oraz budynek mieszkalny folwarku i dawny młyn. Pałac został rozebrany w latach powojennych, a teren jego zarysu (wyraźna wyniosłość terenu) porastają krzewy i samosiew. Na miejscu dawnego gazonu i podjazdu powstał w latach powojennych nowy budynek.

Budynek mieszkalny pracowników dawnego majątku.

Budynek dawnego młyna, będący niegdyś częścią "dominium".

Archiwalne fotografie pałacu pochodzą ze zbiorów Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Legnicy. Autor Szymański i Karpowicz - 1956.

 Ciekawy obiekt o kształcie cylindrycznym w sąsiedztwie dawnego majątku oraz rzeki Szprotawa (niem. Sprotte).

Budynek obok kaplicy (dawna pastorówka) oraz miejsce po pomniku poświęconym żołnierzom poległym na frontach I wojny światowej a pochodzących z Buczyny i okolic. Pomnik stał przed wejściem do kaplicy.

Centrum miejscowości (dawna gospoda) oraz stara szkoła pełniąca tą funkcje także i obecnie. Na ostatnim zdjęciu budynek w miejscowości przy drodze głównej.

Pozostałość drugiego majątku w Buczynie zlokalizowanego w zachodniej części miejscowości. Na ostatnim zdjęciu dawny schloss - siedziba właściciela majątku.

Współczesny cmentarz prawosławny oraz niemieckich ewangelickich mieszkańców Buczyny i okolic (Strogoborzyc i Nowej Kużni) sprzed 1945 roku. Cmentarz znajduje się miedzy miejscowością Buczyna i Strobogorzyce (Wilhelmshof).

Pomnik upamiętniający poległych w I wojnie światowej żołnierzy - mieszkańców Buczyny i okolic.

Rodzinne grobowce.

Tuż za Buczyną w kierunku na miejscowość Przemków po prawej stronie drogo funkcjonowała do 1945 roku cegielnia. W latach powojennych została całkowicie zniszczona. Zachowały się tylko niewielkie ślady po budynkach oraz fragmenty wyrobisk. Większe wyrobisko znajdujące się po drugiej stronie drogi znalazło zaadaptowane na staw rybny.

Droga obok zniszczonej cegielni prowadziła kiedyś do pobliskiego folwarku - Grenz Vorwerk. W latach powojennych został całkowicie rozebrany. Dziś trudno doszukać się jego choćby fundamentów.

Kościół p.w. św. Bartłomieja, cerkiew prawosławna p.w. św. Dymitra (dawna świątynia ewangelicka) oraz dzwonnica w jej sąsiedztwie.

Autor fotografii Eckhard Huth z Drezna.

Archiwalne widokówki i zdjęcia

Historische Ansichtskarten und Fotos

Friedrich Bernhard Werner - Ilustrowana Topografia Śląska z lat 1744-1768. Skany udostępnił autor strony: http://www.dokumentyslaska.pl/

Sammlung Duncker

THAMM
PROVINZ SCHLESIEN - REGIERUNGS - BEZIRK LIEGNITZ - KREIS GLOGAU

Die vereinigten Ritterguter Thamm und Buchwald mit den Vorwerken Wilhelmshof und Grenzvorwerk, im Glogauer Kreise in der Nahe der Bahnhöfe Quaritz und Klopschen der Niederschlesichen Zweigbahn gelegen, waren bis zu Ende des vorigen Jahrhunderts in Vereinigung mit einigen benachbarten Gutern im Besitz der Grafen von Nostiz, gehörten später längere Zeit der Familie von Sydow und sind seit dem Jahre 1864 durch Kauf an den Landrath a. D. und Landes - Aeltesten Wilhelm von Graewenitz aus dem Hause Frehne übergegangen. Dieselben enthalten ein Areal von über 5000 Morgen; davon 2300 Morgen Acker, 900 Morgen Wiesen, 600 Morgen Torfmoor, 1200 Morgen Forste. Eine Eigenthümlichkeit von Thamm ist das ausgedehnte Torfmoor von vorzüglicher Güte, dessen reichhaltige Ausnutzung eine verhältnissmassig hohe Einnahme gewährt. Dasselbe bildet ein Hochmoor von einer Mächtigkeit bis zu 20 FUSS, während das Gefall nach dem die Besitzung durchfliessenden Sprotteflusse fast die vollständige Entwässerung und trockene Gewinnung des Torfes gestattet, dessen Brennwerth mit der zunehmenden Tiefe der Lage steigt. An industriellen Etablissements sind vorbanden: Brennerei, Ziegelei, Brauerei und Wassermühle, Zur Polizei-Obrigkeit gehören ausser den genannten, die Ortschaften Neu-Heidau und Neu-Hammer.

Śląsk - Dolny Śląsk - Schlesien - Niederschlesien - Silesia - Zabytki Dolnego Śląska

Będę wdzięczny za wszelkie informacje o historii miejscowości, ciekawych miejscach oraz za skany archiwalnych widokówek lub zdjęć.

Wenn Sie weitere Bilder oder Ortsbeschreibungen zu dem oben gezeigten Ort haben sollten, wäre ich Ihnen über eine Kopie oder einen Scan sehr dankbar.

Tomasz  Mietlicki    e-mail  -  itkkm@o2.pl