Dolny Śląsk - dziedzictwo przeszłości utrwalone w zabytkach
Niederschlesien - die Erbschaft der Vergangenheit in Denkmälern verewigt
Lower Silesia - inheritance of the past in remains
Borowe - powiat żagański
vor 1945 Burau - Kreis Sprottau
Ruina pałacu.
Kościół p.w. Matki Bożej Częstochowskiej.
Autor fotografii Eckhard Huth z Drezna.
Archiwalne widokówki i zdjęcia
Historische Ansichtskarten und Fotos
Borowe - Dwór
Wieś Borowe (niem.
Burau) położona jest w połowie drogi między Iłową a Gozdnicą. Dwór jest
zlokalizowany w części południowej wsi. Na zachód od dworu znajduje się
założenie folwarczne, natomiast od wschodu dawny park krajobrazowy z zachowanymi
pojedynczymi okazami starodrzewia: bukami, klonami, kasztanowcami.
Najstarsze wzmianki dotyczące wsi pochodzą z 2. poł. XV wieku. W tym czasie była
ona częścią majątku Przewóz. W dokumentach z tego okresu wymienia się nazwiska
związane z miejscowością: von Melhose i von Schellendorff. W roku 1602 Przewóz z
Borowem i innymi majątkami został wykupiony przez Henryka Anzelma von Promnitz z
Żar. Do XIX wieku dobra kilkakrotnie zmieniały właścicieli. Do ostatnich
należała rodzina von Kospoth, a później księgarz z Berlina – Jentzig (w latach
1930-1945).
Dwór został zbudowany na przełomie XVI i XVII wieku. W dokumentach nie
odnotowano informacji o jego budowniczych, ale samą budowę można łączyć z
rodziną Promnitzów, którzy w tym czasie dziedziczyli dobra Iłowa-Borowe.
Budynek, o ścianach ceglano-kamiennych i ceglanych, założony był na planie
prostokąta o wymiarach 23,5 × 17,8 m. Posiadał dwie kondygnacje. Nakryty był
wysokim czterospadowym dachem, z naczółkami od wschodu i zachodu.
Dwór jest podpiwniczony. W piwnicach zachowały się sklepienia kolebkowe i
klasztorne. Od frontu, tj. strony południowej posiada wyższy o jedną kondygnację
ryzalit o długości 13 m, wysunięty z lica o 4,5 m. W przyziemiu elewacji
frontowej znajduje się centralnie umieszczona portalowa wnęka, zakończona
płaskim gzymsem z umieszczonymi wyżej prostokątnymi otworami zamkniętymi
półkoliście. Otwór wejściowy, z zachowaną częściowo stolarką, mieści się z lewej
strony, prawy jest wnęką imitującą wejście. W elewacji wschodniej, w miejscach
ubytków tynku zachowały się ślady dekoracji sgraffitowej. Nad oknami przyziemia
są jeszcze widoczne fragmenty fryzu międzykondygnacyjnyego, ułożonego z
profilowanych kształtek-rombów z czteroliściem. Naroża elewacji ujęte są dwoma
pilastrami o jońskich głowicach. W elewacji zachodniej, ze względu na różnicę
pomiędzy poziomem terenu a przyziemiem obiektu, wprowadzono sześciostopniowe
schody, ujęte w wachlarzowato wygięte policzki. Schody prowadzą na taras. Otwory
okienne w elewacjach, o wykroju prostokątnym i kwadratowym, posiadają wykonane w
tynku obramienia oraz proste gzymsy nadokienne.
Dwór był przebudowany w 2. poł. XIX i na początku XX wieku. Z tego okresu
pochodzą historyzujące dekoracje elewacji, nawiązujące do gotyku, renesansu i
klasycyzmu. Po II wojnie światowej dwór był własnością Skarbu Państwa,
zarządzany przez Zakłady Rolne Borowe (do lat 60. XX wieku). W ciągu kilkunastu
następnych lat obiekt popadł w ruinę. Obecnie jest pozbawiony dachu oraz dużej
części ścian wewnętrznych. Zachowane są mury obwodowe, częściowo do wysokości
dwu kondygnacji.
Ewa Garbacz
Źródło:
"Zamki, dwory i pałace województwa lubuskiego"
Śląsk - Dolny Śląsk - Schlesien - Niederschlesien - Silesia - Zabytki Dolnego Śląska
Będę wdzięczny za wszelkie informacje o historii miejscowości, ciekawych miejscach oraz za skany archiwalnych widokówek lub zdjęć.
Wenn Sie weitere Bilder oder Ortsbeschreibungen zu dem oben gezeigten Ort haben sollten, wäre ich Ihnen über eine Kopie oder einen Scan sehr dankbar.
Tomasz Mietlicki e-mail - itkkm@o2.pl