POWRÓT

Tablica z 1814 roku .

 

W kurtynie fosy miejskiej, pod budynkiem sądu, znajduje się tablica, upamiętniająca wymarsz wojsk francuskich z Głogowa, po kilkuletniej okupacji. Treść tej tablicy jest następująca:

 

„Dnia 17.04.1814 r. wymaszerował przez to przejście garnizon francuski pod wodzą swojego komendanta generała dywizji barona Laplane w sile 1800 ludzi , na stokach wału złożył broń i został wzięty do niewoli .”

 

Wojska francuskie zdobyły Głogów w 1806 roku, podczas wojny z Prusami. Twierdza pozostała w ich rękach jako zabezpieczenie wypłacenia wysokich odszkodowań wojennych. Przez kilka lat nieprzerwanie przebywał w niej garnizon francuski, co było szczególnie uciążliwe dla mieszkańców Głogowa. Musieli oni ponosić wszelkie koszty związane z kwaterunkiem wojsk.

W czasie, gdy w 1813 roku na froncie wschodnim zaczęły się niepowodzenia armii francuskiej, zapadła decyzja o obronie Twierdzy Głogów. W tym celu ulokowano w niej garnizon w sile 9000 żołnierzy. Sprzymierzone wojska Pruskie i Rosyjskie otoczyły miasto 27.12.1813 roku i rozpoczęło się oblężenie, które okazało się najdłuższym w historii Twierdzy. Trwało ponad cztery miesiące i zakończyło się kapitulacją wojsk francuskich. Generał Laplane – dowódca Francuzów, wobec dotkliwych strat, mrozów dochodzących do -260C, braku pożywienia (obrońcy i mieszkańcy jedli z głodu psy, koty i szczury) oraz częstych dezercji wojska, zmuszony był podpisać kapitulację. Nastąpiło to dnia 10.04.1814 w Jaczewie w 11 dni po poddaniu się Paryża.

Upragniony wymarsz wojsk francuskich, któremu poświęcona jest tablica, nastapił 17.04.1814 roku. Wojska wymaszerowały przez prowizorycznie wykonany drewniany most nad fosą ( wszystkie bramy miejskie były zniszczone).

Ludność miasta uradowana tym faktem pożegnała Francuzów chorałem, odegranym z wieży ratuszowej „ Dziękujemy wszyscy Bogu” a następnie pospiesznie przystąpiła do szykowania bramy triumfalnej dla wyzwoleńczych wojsk.

Otłuczona tablica mająca prawie 200 lat jest świadectwem ciężkich okresów w historii miasta – twierdzy. Mieszkańcy miasta ufundowali ją, żeby pamiętać o okrucieństwach jakie niesie za sobą wojna.

 

Rafael Rokaszewicz

 

LITERATURA :

1.      J. Blaschke , Geschichte der Stadt und des Glogauer Landes , Glogau 1913.

J. Chutkowski , Wędrówki po dawnym Głogowie , Bibl. EZG , t XI , Głogów 1997