Obraz "Pokuta św. Hieronima" z 1508 r.

W Muzeum Archeologiczno - Historycznym w dniach 6.06 - 13.07 prezentowany jest wypożyczony z Muzeum Sztuki Sakralnej w Bardzie Śląskim obraz, który do 1945r. zdobił głogowską kolegiatę. Jest to prawdziwa atrakcja, gdyż działo sztuki tej klasy rzadko możemy oglądać w Głogowie. Serdecznie zapraszamy wszystkich głogowian do obejrzenia tego wspaniałego dzieła sztuki. Poniżej przedstawiamy opis obrazu, pochodzący z Encyklopedii Ziemi Głogowskiej (Zeszyt nr 20 z 1994r.) autorstwa Józefa Cwynara.

OBRAZ WOTYWNY KANONIKA L.G.

W muzeum sztuki sakralnej (klasztor redemptorystów) w Bardzie znajduje się cenny obraz wotywny kanonika oznaczonego monogramem "L.G" z  l508 r. Obraz ten w okresie przed II wojną światową znajdował się w kolegiacie głogowskiej w ołtarzu bocznym w kaplicy p.w. św. Stanisława i św. Wacława. Sam ołtarz wykonany był w stiuku przez Buriana. W części głównej obrazu namalowano św. Hieronima jako postać klęczącego grzesznika, pokutującego przed ukrzyżowanym Chrystusem i bijącym się kamieniem o swoją pierś. Obok znajdują się atrybuty świętego: wiszący kapelusz kardynalski i leżący lew.
Św. Hieronim żył w l. 342 - 420 na terenie Dalmacji, gdzie urodził się w zamożnej rodzinie. Po przyjęciu chrześcijaństwa przebywał cztery lata na pustyni. Potem przybył do Antiochii, otrzymał święcenia kapłańskie i dokonał przekładu Pisma Świętego na język łaciński. Został zaliczony w poczet czterech wybitnych doktorów kościoła zachodniego.
Obraz powstał prawdopodobnie w r. l508 i związany jest z ukończeniem w tym czasie epitafium jednego z kanoników głogowskich.W/g śląskiego katalogu Corneliusa Müllera z XVI w. miał on pochodzić z kręgu Lucasa Cranacha Starszego. Cranach Starszy (ur. l472 zm. l553 r.) większość życia spędził na terenie Niemiec w Wittenberdze - głównym ośrodku reformacji. Prowadził znaczny warsztat malarski, zajmował się również projektowaniem dekoracji i kostiumów. Tematyka jego prac była różnorodna, od malarstwa religijnego, poprzez sceny mitologiczne, polowań, aż do aktów kobiecych.
W przedmiotowym obrazie widzimy nieco z tyłu św. Hieronima w prawym dolnym rogu klęczącą postać kanonika. Jest to zapewne fundator obrazu. Obok stoi św. Jan Ewangelista, który trzyma w lewej dłoni swój atrybut - kielich, na tle rozległego pejzażu. Natomiast w głębi obrazu dostrzegamy sylwetkę kościoła i fragment miasta położonego w górskich okolicach. Całość kompozycji zamknięto w górnej części obrazu wykończe- niem typu otworowego z elementami manswerkowego zwieńczenia z ornamentem roślinnym.. Poniżej widoczne jest putto dziecięce z trąbką. Tłem natomiast jest blask zachodzącego lub wschodzącego słońca - symbol rodzącego się lub ginącego życia.


Literatura: 
T.Chrzanowski, Bardo W: Śląsk w zabytkach sztuki. Wrocław l980; 
Bardo Śl. - najstarsze Sanktuarium Maryjne na Dolnym Śląsku. Wyd. z okazji jubileuszu l00 - lecia działalności OO Redemptorystów w Polsce l983 - l984; 
U.Janicko - Krzywda, Patron - atrybut - symbol. Poznań l993; 
M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wrocław l986.
J i A Sadowscy, Kolegiata w Głogowie. Głogów 1996r.
Encyklopedia Ziemi Głogowskiej, zeszyt nr 20

Opis miejsca przechowywania obrazu (do 1945r.)

KOLEGIATA - KAPLICA ŚW. STANISŁAWA  I  ŚW. WACŁAWA

Na ścianach były freski: z lewej strony św. Wacław, z prawej św. Stanisław, na suficie "Przemienienie św. Katarzyny". Freski malowane prawdopodobnie przez Kretschmera na pocz.XVIII w. Ołtarz w stylu niemieckim - "zopfstil", wykonał Burian w stiuku.W ołtarzu był wbudowany wartościowy obraz szkoły Cranacha: "Święty Hieronim, jako grzesznik, pokutujący, z lwem przed krzyżem". Obraz wykonano prawdopodobnie w Głogowie w 1508 r.
Na lewej ścianie jedyny zachowany element wyposażenia kościoła: kamień nagrobny dwudziestego ósmego archidiakona głogowskiego Jana Brigera. Nagrobek przedstawia krępą postać z dużą głową, w ówczesnym stroju kanonicznym: na czarnej rewendzie czerwony płaszcz i kołnierz naramienny "almucium" z szarego futra. W górnych rogach widać herby: z lewej strony rzeźbiarza, z prawej zmarłego. Charakterystyczny szczegół to sześć palców u jednej ręki. Jan Briger zmarł zamordowany przez krewnego 11 września 1586 r. (nagrobek zachował się do naszych czasów).