Miasto swoim Zasłużonym
Powszechnie stosowanym wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania dla zasług lub wybitnych osiągnięć obywateli miasta jest honorowe obywatelstwo.
Przyznawane było i jest przez włodarzy obywatelom swoim i obcym, cudzoziemcom i innym, by wyrazić uznanie postaciom godnym szacunku i naśladowania.
Jednocześnie też w ten sposób dodawać splendoru i chwały miastu.
W XIX i XX w. Rada miejska Glogau przyznawała dyplomy i tytuły Honorowego czy Zasłużonego dla miasta obywatela. Generał lejtnant Leopold Freiherr
von Lützow w 1842 r. otrzymał specjalny dyplom. Alberta von Puttkamer, poetka czy Wilhelm Mehnert, starszy miasta i członek magistratu, w końcu XIX
w. przyjęli tytuły honorowych obywateli. W roku 1927, w 80. urodziny feldmarszałka Paula von Hindenburg, prezydenta Republiki Weimarskiej, władze
miejskie przyznały mu honorowe obywatelstwo Głogowa. W ścianę budynku w którym mieszkał w dzieciństwie wmurowano tablicę a kilka miejsc nazwano jego
imieniem. W tym okresie formy honorowania czy upamiętniania osób zasłużonych dla miasta miały też inne kształty. Fundowano tablice nagrobne czy w
miejscach zamieszkania. Po śmierci Juliusza Piolettiego, który przez 40 lat aktywności na forum miasta dał się poznać jako aktywny organizator
wielu dziedzin życia społecznego, gmina miejska umieściła na jego rodzinnym domu przy ul. Młyńskiej (narożnik ul. Długiej) tablicę pamiątkową z
czerwonego norweskiego marmuru. Obchodzono uroczyste jubileusze jak np. 50 lecie służby barona Cocceji, męża znanej Barberiny Campanini. Rozbudowa
miasta po 1875 r. stała się okazją do wykorzystania kolejnej możliwości. Kilkunastu ulicom nadano imiona zasłużonych obywateli. Jak pisał historyk
Glogau Juliusz Blaschke "nazwane na ich cześć ulice miały przypomnieć przyszłym pokoleniom o ich działalności". Innych z kolei zasłużonych
Głogowian uczczono, ozdabiając ich podobiznami salę posiedzeń Rady Miasta. Na początku XX wieku było tam 12 portretów.
W polskim Głogowie już 27 października 1946 r., w majątku Zarządu Miejskiego w Żarkowie wręczono "dyplomy honorowe miasta" pierwszym Pionierom.
Wśród wyróżnionych znajdował się również oczyszczony z zarzutów i uniewinniony wyrokiem Sadu Okręgowego w Głogowie z siedzibą w Nowej Soli, pierwszy
burmistrz miasta Eugeniusz Hoinka. Wyróżnienia miały charakter wyłącznie honorowy. Nieznany jest pełny wykaz wówczas nagrodzonych. A niektóre
nazwiska można znaleźć na dokumencie, który powstał w następnym roku.
Rezolucja Pionierów Głogowa z 1947 r.
Jeszcze w końcu lat czterdziestych pojawia się tytuł honorowego obywatela miasta. W protokole z posiedzenia głogowskiej Miejskiej Rady Narodowej w
dn. 23.04.1949 r. znajduje się punkt _Nadanie marszałkowi Konstantemu Rokossowskiemu honorowego obywatela m. Głogowa_. Poza tym zapisem nieznane
są motywy i okoliczności nadania. W jednym z pamiętników autor wspomina, ze uroczystość miała miejsce w oddanym do użytku, wyremontowanym przez
głogowskich rzemieślników "Domu Rzemiosła" _ późniejszym kinie "Bolko"
W latach sześćdziesiątych pojawiło się wyróżnienie honorowe "Dyplom zasłużonego obywatela Głogowa". Rozdawano je hojnie.
Dyplom zasłużonego obywatela Głogowa.
Wraz z rozwojem miasta i wzrostem jego zamożności pojawił się medal wraz z dyplomem "Za zasługi dla miasta Głogowa". Na rewersie obok nowego herbu,
wzorowanego na średniowiecznej pieczęci pojawiły się odznaki Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą, którym miasto zostało
wyróżnione przez Radę Państwa PRL w połowie lat 70-tych XX wieku.
Medal "Za zasługi dla miasta Głogowa".
|
|
Okładka Dyplomu do Medalu.
Z początkiem XXI wieku Prezydent miasta wyróżnia Medalem Honorowym Miasta Głogowa, zwyczaj w trakcie koncertów noworocznych, szczególnie zasłużonych
dla miasta. Medal Honorowy Miasta Głogowa przyznano np. żyjącym dowódcom Brygady Artylerii w 2001 r. przez Prezydenta miasta Głogowa w dniu jej
rozformowania.
Medal Honorowy Miasta Głogowa.
W ostatnich latach upamiętniono nieżyjących już zasłużonych głogowian nadając ich imiona skwerom. Nazwano więc Skwer Andrzeja Kosmalskiego i Skwer
Księdza Prałata Zbigniewa Kutzana.
W 1994 r. przyznano po raz pierwszy w nowej rzeczywistości politycznej i społecznej Tytuły Honorowych Obywateli Miasta Głogowa. Nie szafowano
wyróżnieniami. Wręczono do dnia dzisiejszego niewiele ponad 30 godności. Po tym jak Wojewoda dolnośląski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 27
lipca 2009 r. stwierdził nieważność § 3 uchwały, który do tytułów dołączał nagrodę pieniężną, jest to wyróżnienie honorowe.
Dyplom Tytułu Honorowego Obywatela z 1995 r.
Wśród uhonorowanych od 1994 r. znajdują się lekarze, duchowni, nauczyciele, politycy, działacze społeczni i wolontariusze. Jest wśród nich ojciec i
syn, małżeństwo, generał i biskup. Z dotychczasowych włodarzy miasta tytuł otrzymał tylko jeden. Nadawano je żyjącym, z wyjątkiem, który miał
miejsce w 2001 r. Zginął wtedy w wypadku samochodowym znany głogowski dziennikarz Maciej Wierzbicki.
W 2009 r. Rada Miejska zmieniła dotychczasowe zasady. Straciła moc uchwała Nr VIII/31/90 Rady Miejskiej w Głogowie z dnia 11 listopada 1990 r.
Jak zapisano w uchwale Nr XXXIII/304/2009 "celem satysfakcjonowania osób zasłużonych dla miasta", ustanowiono:
Tytuł "Honorowy Obywatel Miasta Głogowa", przyznawany wyłącznie osobie fizycznej za zasługi w promowaniu miasta Głogowa w kraju i za granicą lub
za zasługi dla Polski. Tytuł ustanawiany jest w ilości nie więcej niż jeden w roku kalendarzowym.
Z kolei tytuł "Zasłużony dla Miasta Głogowa", przyznawany jest za zasługi na rzecz miasta osobom fizycznym i prawnym, organizacjom nie posiadającym
osobowości prawnej, stowarzyszeniom i organizacjom pozarządowym w ilości od 1 do 3 w roku kalendarzowym.
Wręczenia wyróżnień dokonuje się na uroczystej sesji w dniu 11 listopada lub na sesji kończącej kadencję Rady.
|
