Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Miejscowości =Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Zamecznie= W 1970 r. w czasie prac wykopaliskowych w Domaniowicach, pow. Głogów, członkowie ekspedycji arc...) |
(→Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Zamecznie) |
||
| (Nie pokazano 3 wersji pośrednich.) | |||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
<small> | <small> | ||
| - | '''Literatura:'''<br> | + | '''Literatura:''' <br> |
| - | A. Marcinkian, | + | A. Marcinkian, Zameczno, pow. Głogów, „Silesia Antiqua”, t. 15, 1973, s. 389-390. </small> |
| - | + | ||
'''Krzysztof Demidziuk''' [EZG z. 24, 1995 - '''''Zameczno – cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej'''''] | '''Krzysztof Demidziuk''' [EZG z. 24, 1995 - '''''Zameczno – cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej'''''] | ||
Aktualna wersja
Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Zamecznie
W 1970 r. w czasie prac wykopaliskowych w Domaniowicach, pow. Głogów, członkowie ekspedycji archeologicznej odkryli cmentarzysko ciałopalne położone na terenie gruntów wsi Zameczno. Stanowisko zostało zlokalizowane około 500 m na północ od zabudowań wsi, po południowej stronie drogi Głogów – Zameczno. Ze względu na stałe niszczenie cmentarzyska głęboką orką, a przede wszystkim pracami melioracyjnymi już w tymże roku przystąpiono do badań ratowniczych. W wyniku tych badań wydobyto siedem grobów popielnicowych. Pozyskano materiał zabytkowy wstępnie wydatkowano na IV okres epoki brązu (1000 – 800 r. p.n.e.) oraz wczesną epokę żelaza, tzw. okres halsztacki (650 – 400 r. p.n.e.). Po krótkiej przerwie badania wznowiono latem 1971 r. Miały one nadal charakter wykopalisk ratowniczych. W okresie od czerwca do lipca wydobyto 49 grobów. Wszystkie związane były z okresem halsztackim. Obrządek pogrzebowy oraz materiał zabytkowy pozwalał wiązać te oraz wcześniejsze groby z ludnością kultury łużyckiej.
Pochówki zalegały na znacznej głębokości – około 80 cm i stosunkowo dobrze były zachowane. Większość grobów oprócz popielnic z zasady nakrywano misami odwróconymi dnem do góry, było bogato wyposażone w przystawki, często niewielkich rozmiarów. Nie tylko w popielnicach, ale także obok, chociaż rzadziej, znajdowały się pojedyncze ozdoby – najczęściej szpile wykonane z brązu charakterystycznego dla wczesnej epoki żelaza.
Literatura:
A. Marcinkian, Zameczno, pow. Głogów, „Silesia Antiqua”, t. 15, 1973, s. 389-390.
Krzysztof Demidziuk [EZG z. 24, 1995 - Zameczno – cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej]
