Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(→Wolańska Estella) |
(→Wolańska Estella) |
||
| (Nie pokazano jednej wersji pośredniej.) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Wolańska Estella, z domu Janiszewska córka Wiktora i Marii urodziła się 30 VII 1898 w Kraśnianach na pograniczu Litwy i Białorusi. Wychowywała się w rodzinie ziemiańskiej o patriotycznych tradycjach, pamiętającej powstanie styczniowe. | Wolańska Estella, z domu Janiszewska córka Wiktora i Marii urodziła się 30 VII 1898 w Kraśnianach na pograniczu Litwy i Białorusi. Wychowywała się w rodzinie ziemiańskiej o patriotycznych tradycjach, pamiętającej powstanie styczniowe. | ||
W 1913 r. E. Wolańska ukończyła Prywatne Gimnazjum Humanistyczne w Warszawie. Średnie wykształcenie muzyczne otrzymała w Szkole Muzycznej Rapphoffa w Petersburgu w klasie fortepianu prof. Winklera. W okresie międzywojennym utrzymywała bliskie kontakty ze środowiskiem artystycznym Warszawy, sama śpiewała, tańczyła i dawała prywatne lekcje gry na fortepianie. | W 1913 r. E. Wolańska ukończyła Prywatne Gimnazjum Humanistyczne w Warszawie. Średnie wykształcenie muzyczne otrzymała w Szkole Muzycznej Rapphoffa w Petersburgu w klasie fortepianu prof. Winklera. W okresie międzywojennym utrzymywała bliskie kontakty ze środowiskiem artystycznym Warszawy, sama śpiewała, tańczyła i dawała prywatne lekcje gry na fortepianie. | ||
| - | W czasie II wojny światowej działała aktywnie w organizacjach patriotycznych. W 1945 r. jako repatriantka zamieszkała w Sławie. W Głogowie znalazła się w 1950 r. , gdzie wraz ze Stanisławem Rutkiewiczem założyła Państwowe Ognisko Muzyczne, a następnie Społeczne Ognisko Muzyczne. Pracowała jako nauczyciel gry na fortepianie i śpiewu, prowadziła kółko baletowe oraz organizowała koncerty. Była to przez lata wyróżniająca się działalność kulturalna w Głogowie. | + | W czasie II wojny światowej działała aktywnie w organizacjach patriotycznych. W 1945 r. jako repatriantka zamieszkała w Sławie. W Głogowie znalazła się w 1950 r. <small>('''''ściślej:''''' ''E. Wolańska dojeżdżała ze Sławy. Do Głogowa przeprowadziła się w 1976 r., po śmierci męża, Tadeusza Wolańskiego,'' ''''' zob.''''' ''Z odwagą i z pasją pamiętnikarski portret Estelli Wolańskiej, Głogów 2001 s. 37'')</small>, gdzie wraz ze Stanisławem Rutkiewiczem założyła Państwowe Ognisko Muzyczne, a następnie Społeczne Ognisko Muzyczne. Pracowała jako nauczyciel gry na fortepianie i śpiewu, prowadziła kółko baletowe oraz organizowała koncerty. Była to przez lata wyróżniająca się działalność kulturalna w Głogowie. |
Wielkie zaangażowanie Estelli Wolańskiej w rozwój kulturalny miasta trwało do 1970 r. Za swoje zasługi otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W 1993 r. powstające Muzyczne Stowarzyszenie Ziemi Głogowskiej obrało Estellę Wolańską swoją patronką. W dowód wdzięczności za wieloletnią pracę dla dobra miasta i jego mieszkańców władze Głogowa w dniu 11 XI 1995 nadały jej tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Głogowa”. | Wielkie zaangażowanie Estelli Wolańskiej w rozwój kulturalny miasta trwało do 1970 r. Za swoje zasługi otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W 1993 r. powstające Muzyczne Stowarzyszenie Ziemi Głogowskiej obrało Estellę Wolańską swoją patronką. W dowód wdzięczności za wieloletnią pracę dla dobra miasta i jego mieszkańców władze Głogowa w dniu 11 XI 1995 nadały jej tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Głogowa”. | ||
Aktualna wersja
Wolańska Estella
Wolańska Estella, z domu Janiszewska córka Wiktora i Marii urodziła się 30 VII 1898 w Kraśnianach na pograniczu Litwy i Białorusi. Wychowywała się w rodzinie ziemiańskiej o patriotycznych tradycjach, pamiętającej powstanie styczniowe. W 1913 r. E. Wolańska ukończyła Prywatne Gimnazjum Humanistyczne w Warszawie. Średnie wykształcenie muzyczne otrzymała w Szkole Muzycznej Rapphoffa w Petersburgu w klasie fortepianu prof. Winklera. W okresie międzywojennym utrzymywała bliskie kontakty ze środowiskiem artystycznym Warszawy, sama śpiewała, tańczyła i dawała prywatne lekcje gry na fortepianie. W czasie II wojny światowej działała aktywnie w organizacjach patriotycznych. W 1945 r. jako repatriantka zamieszkała w Sławie. W Głogowie znalazła się w 1950 r. (ściślej: E. Wolańska dojeżdżała ze Sławy. Do Głogowa przeprowadziła się w 1976 r., po śmierci męża, Tadeusza Wolańskiego, zob. Z odwagą i z pasją pamiętnikarski portret Estelli Wolańskiej, Głogów 2001 s. 37), gdzie wraz ze Stanisławem Rutkiewiczem założyła Państwowe Ognisko Muzyczne, a następnie Społeczne Ognisko Muzyczne. Pracowała jako nauczyciel gry na fortepianie i śpiewu, prowadziła kółko baletowe oraz organizowała koncerty. Była to przez lata wyróżniająca się działalność kulturalna w Głogowie. Wielkie zaangażowanie Estelli Wolańskiej w rozwój kulturalny miasta trwało do 1970 r. Za swoje zasługi otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W 1993 r. powstające Muzyczne Stowarzyszenie Ziemi Głogowskiej obrało Estellę Wolańską swoją patronką. W dowód wdzięczności za wieloletnią pracę dla dobra miasta i jego mieszkańców władze Głogowa w dniu 11 XI 1995 nadały jej tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Głogowa”.
Bogusława Nowakowska [EZG z. 36, 1996 – Wolańska Estella]
