Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Okres po 1945 Kategoria:Historia i społeczeństwo =Szczepański Lucjan= Urzędnik, technik rolnictwa, Działacz społeczno-polityczny w gminie Grębocice i powiecie g...) |
(Nowa strona: Kategoria:Okres po 1945 Kategoria:Historia i społeczeństwo =Szczepański Lucjan= Urzędnik, technik rolnictwa, Działacz społeczno-polityczny w gminie Grębocice i powiecie g...) |
Aktualna wersja
Szczepański Lucjan
Urzędnik, technik rolnictwa, Działacz społeczno-polityczny w gminie Grębocice i powiecie głogowskim (PSL, ZSL).
L. Szczepański urodził się 24 XI 1921 w Bobrownikach koło Kępna. Uczęszczał do 7-letniej Publicznej Szkoły Powszechnej w Jarocinie. W okresie kampanii wrześniowej przebywał w rejonie Sochaczewa, Gostynia i Gąbina. W nocy 18 na 19 września 1939 r. znalazł się w grupie osób uwięzionych przez Niemców i przewiezionych do Wrześni, a następnie do obozu przejściowego w Swarzędzu. Po zwolnieniu z obozu podczas okupacji pracował w majątku Łukaszewo koło Jaraczewa (pow. Jarocin).
Po II wojnie światowej przeniósł się wraz z rodzicami na ziemię głogowską i zamieszkał we wsi Bucze (gmina Grębocice). Razem z ojcem Kazimierzem wśród miejscowych osadników współorganizował Koło Polskiego Stronnictwa Ludowego. W późniejszym okresie było to powodem szykan wobec niego ze strony władz komunistycznych. Wielokrotnie w latach 1947-49 wraz z ojcem był inwigilowany i aresztowany (przetrzymywany w piwnicach Urzędu Bezpieczeństwa w Głogowie przy ul. Słowiańskiej). Od 1 IV 1949 był zatrudniony w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Głogowie, na stanowisku kierownika Referatu Produkcji Zwierzęcej. Z upoważnienia Referatu Rolnictwa i Reform Rolnych pełnił funkcje instruktora gminnego na obszarze gmin Grębocice, Polkowice i Radwanice.
Pod koniec 1950 r. represje wobec L. Szczepańskiego nasiliły się. Został aresztowany, następnie przewieziony z Urzędu Bezpieczeństwa w Głogowie do aresztu w Nowej Soli, po czym do więzienia w Stalowej Woli. Przetrzymywany był w więzieniu, bez aktu oskarżenia i przeprowadzenia rozprawy sądowej, do 10 VI 1951. Potraktowany został jako „wróg Polski Ludowej” i otrzymał zwolnienie bez wypowiedzenia z pracy w Prezydium PRN w Głogowie. Przez pewien czas pozostawał bez pracy.
Od 1953 do 1958 r. L. Szczepański pracował w Zespole Państwowych Gospodarstw Rolnych w Czernicy, a następnie do 1971 r. w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Dalkowie (najpierw jako inspektor rolny Inspektoratu Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Głogowie, a następnie dyrektor). Pracując, jednocześnie w 1960 r. ukończył Technikum Rolnicze w Szprotawie (w ramach 2-letniego Korespondencyjnego Kursu Rolniczego) uzyskując uprawnienia technika rolnictwa. Z dniem 1 I 1975 został powołany na stanowisko zastępcy dyrektora Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Obiszowie (gmina Grębocice). Z końcem 1982 r. przeszedł na emeryturę.
Poza praca zawodową, L. Szczepański był znany jako działacz społeczno-polityczny w powiecie głogowskim (szczególnie w gminie Grębocice). Przez wiele lat należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (m.in. działał aktywnie w Powiatowym Komitecie tej partii w Głogowie), przez trzy kadencje był radnym Rady Gminy Grębocice, pełnił także funkcje ławnika Sądu Powiatowego w Głogowie. Od 1981 r. był członkiem Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Ponadto od 1989 r. działał w Wojewódzkiej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej w Legnicy. L. Szczepański zmarł 25 III 2004 w Głogowie. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Grębocicach.
L. Szczepański został uhonorowany m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, ponadto odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych oraz honorowymi odznakami za zasługi w rozwoju województwa zielonogórskiego.
Źródła i literatura:
Pismo do Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Poznaniu [maszynopis – Bucze, 23. 04. 1981];
Pismo do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób represjonowanych w Warszawie [rękopis – Bucze, 6. 03. 1999];
Przemówienie w imieniu Zarządu Okręgowego Związku kombatantów w Legnicy, na uroczystościach pogrzebowych [maszynopis - Grębocice 27 III 2004];
R. Turkowski, Polskie Stronnictwo Ludowe. Model oporu politycznego (1945-1947) [w:] Represje wobec wsi i ruchu ludowego w latach 1944-1956, Rzeszów 2003, s. 11-29.
Marek R. Górniak [EZG z. 68, 2008 - Szczepański Lucjan]
