Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Administracja =Lasy w Nadleśnictwie Sława Śląska= Po II św. wojnie leśnicy, jako jedni z pierwszych, zorganizowali administrację leśną. Już w połowie 1945 r. d...) |
(Nowa strona: Kategoria:Administracja =Lasy w Nadleśnictwie Sława Śląska= Po II św. wojnie leśnicy, jako jedni z pierwszych, zorganizowali administrację leśną. Już w połowie 1945 r. d...) |
Aktualna wersja
Lasy w Nadleśnictwie Sława Śląska
Po II św. wojnie leśnicy, jako jedni z pierwszych, zorganizowali administrację leśną. Już w połowie 1945 r. działały nadleśnictwa w Sławie, Głogówku, Świętnie, Wschowie i Kochanowie. Pierwszymi gospodarzami tych nadleśnictw byli: Zb. Newestiuk, E. Wójcicki, E. Michalewicz i Zb. Rojek. To im zawdzięczamy efekty ogromnej pracy przy uprzątaniu powojennych pożarzysk i zasadzenie ponad 3 tysiące hektarów lasów na porolnych nieużytkach.
Powierzchnia Nadleśnictwa Sława Śląska obejmowała początkowo 8 417 ha. W swoim obecnym zasięgu Nadleśnictwo funkcjonuje od 1 I 1979 wchodząc w skład Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Zielonej Górze. Obejmuje obszar 25 674 ha, podzielony na 24 leśnictwa, w gminach: Kotla, Nowa Sól, Bojadła, Kolsko, Wolsztyn, Sława i Kargowa. Na południu miejscowościami granicznymi są: Grochowice i Krzepielów, na północy - Świętno i Wilcze. Zachodnią granicę tworzy Odra, a na wschodzie granica dawnego województwa leszczyńskiego.
Lasy okolic Sławy położone są w III Krainie przyrodniczo-leśnej, a w niej w 7 Dzielnicy Wielkopolsko-Kujawskiej. Warunki glebowo-klimatyczne są niezbyt korzystne dla wegetacji roślin. Ubogie polodowcowe piaski i opady wyraźnie niższe od przeciętnych w kraju, nie tworzą dobrych warunków dla wegetacji bardziej wymagających ziół i drzew. Stąd też lasy sprawiają wrażenie ubogich i monotonnych. W drzewostanie dominuje sosna (95% udziału). Towarzyszy jej często mało wybredna brzoza. Żyźniejsze lub wilgotniejsze fragmenty lasu poznajemy po tym, że sosnę zastępują: dąb bezszypułkowy, grab, topola biała, świerk. Tereny najuboższe poznajemy po tym, że na dnie lasu rosną tylko mchy i porosty, na nieco żyźniejszych - wrzosy i borówki, jeszcze żyźniejsze opanowują trawy z trzcinnikiem, następnie paprocie, a im gleba żyźniejsza tym większa rozmaitość roślin zielonych.
Świat zwierząt jest także ciekawy. Kompleksy leśne Nadleśnictwa leżą na trasie wędrówek łosi i wilków. Co parę lat obserwuje się pojedyncze osobniki tych zwierząt. Zadomowione na stałe są: jelenie, samy, dziki, borsuki, lisy. Ze zwierząt ginących, a prawnie chronionych, występują: wydry, bobry, bocian czarny, orzeł bielik, kormorany.
Jezioro Sławskie jest ważnym biotopem szczególnie dla ptaków wędrownych. Trwają starania o nadanie mu statutu rezerwatu ptactwa wodnego . Rezerwatami są już jeziora: Mesze i Święte. Chronione są tam unikalne zbiorowiska roślinności wodnej i bagiennej. Na terenach leśnych znajduje się kilkadziesiąt drzew - pomników przyrody. Są to: dęby, jesiony, topola i in., a nawet 15-metrowej wysokości jałowiec w okolicach Lubięcina.
W Nadleśnictwie przywiązuje się duża wagę do edukacji ekologicznej dzieci i młodzieży. Utworzono ścieżki przyrodnicze: „Wzgórza Pszczółkowskie”, „Lekcja biologii inaczej’ („Zwierzyniec”), „Sławęcin - wydmy kopalne” oraz „Lubiatowski Szlak Konny”.
Literatura:
Nadleśnictwo Sława Śląska Oberforstbezirk Sława Śląska, folder [1997].
Witold Szwaja [EZG z. 33, 1995 – Lasy okolic Sławy], Red. 2008
