Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | |||
[[Kategoria: Okres nowożytny (1500-1945)]] | [[Kategoria: Okres nowożytny (1500-1945)]] | ||
=Zweig Arnold= | =Zweig Arnold= | ||
Aktualna wersja
Zweig Arnold
Wybitny prozaik, dramaturg i publicysta niemiecki pochodzenia żydowskiego. Arnold Zweig urodził się 10 XI 1887 w Głogowie jako syn miejscowego siodlarza. W latach 1894-1896 uczęszczał do szkoły katolickiej w Głogowie. W 1898 r. rodzina przeniosła się do Katowic. W latach 1907-1914 odbył wszechstronne studia na kilku uniwersytetach niemieckich. Debiutował w 1909 r. Spośród młodzieńczych utworów uznanie przyniosły mu zwłaszcza Novellen um Claudia (Nowele o Klaudii), 1912, oddające atmosferę intelektualną epoki. W latach 1915-1917 Zweig walczył na frontach I wojny światowej jako żołnierz armii niemieckiej. Odtąd pozostawał zadeklarowanym pacyfistą. W 1919 r. Zweig poświęcił się karierze pisarskiej. Mieszkał najpierw w Starnbergu, a od 1923 r. w Berlinie, gdzie zaangażował się w działalność syjonistyczną; był redaktorem pisma Jüdische Rundschau. W 1927 r. osiągnął światowy sukces powieścią Der Streit um den Sergeanten Grischa (Spór o sierżanta Griszę). Podobnie jak w innej jego głośnej powieści Erziehung vor Verdun (Wychowanie pod Verdun), 1935, znalazła tu pełny wyraz antywojenna postawa pisarza. Utwory te stały się ogniwami ogromnego cyklu powieściowego Der große Krieg der weißen Männer (Wielka wojna białych ludzi), nad którym autor pracował ponad trzydzieści lat. Cykl ten, będąc epickim freskiem Niemiec w okresie między schyłkiem epoki wilhelmińskiej a początkiem Republiki Weimarskiej, zawiera wnikliwą analizę społecznego i ekonomicznego podłoża polityki wojennej. W 1933 r. Zweig wyjechał do Francji, a następnie wyemigrował do Palestyny. Ambiwalentny stosunek do ówczesnej rzeczywistości w tym kraju i brak zrozumienia kręgów syjonistycznych dla pisarza tworzącego w języku niemieckim, spowodowały rozdźwięki i narastające rozczarowanie. Zweig skłaniał się ku socjalizmowi i w 1948 r. przeniósł się do sowieckiej strefy okupacyjnej Niemiec. W 1949 r. był delegatem Światowej Rady Pokoju na kongresach w Warszawie i Paryżu. W NRD A. Zweig został postacią prominentną w życiu kulturalnym, pełnił ważne funkcje i był nagradzany przez władze państwowe.. Zmarł 26. XI 1968 r. w Berlinie Wschodnim. Oprócz wymienionych utworów Zweig opublikował między innymi: Das Beil von Wandsbeck (Topór z Wandsbek), 1947, powieść autobiograficzną Marzenia są drogie (1964), sztuki teatralne i liczne eseje. A Zweig wielokrotnie w wydanych wspomnieniach i esejach powracał do czasów dzieciństwa w Głogowie, podkreślając wagę przeżyć, które tu kształtowały jego późniejszą postawę życiową. Żona A. Zweiga pochodziła również z Głogowa. Wyrażany przez nią zamiar przyjazdu do rodzinnego miasta nie doszedł do skutku.
Literatura:
K. Hildebrandt, Arnold Zweig (1887-1968) – Leben und Werk [w:] Glogau im Wandel der Zeiten - Głogów poprze wieki, Würzburg 1993.
F. Lucas i M. Heitmann, Stadt des Glaubens, Hildesheim 1991;
W. Szewczyk, Literatura niemiecka w XX wieku, Katowice 1964;
Antoni Bok [EZG z. 37, 1996 – Zweig Arnold] 2008
