Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Okres nowożytny (1500-1945) Kategoria:Gospodarka =Güntherowie= Rodzina drukarzy i wydawców działających w Głogowie i Lesznie, zasłużona dla kultury polskiej. ...) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Kategoria:Okres nowożytny (1500-1945)]] | [[Kategoria:Okres nowożytny (1500-1945)]] | ||
- | [[Kategoria:Gospodarka]] | + | [[Kategoria:Gospodarka przed 1945]] |
=Güntherowie= | =Güntherowie= | ||
Linia 6: | Linia 6: | ||
W drugiej połowie XVIII w. rozpoczął w Głogowie działalność wydawniczą Chrystian Fryderyk Günther. W latach 1756-1763 wykupił on wydawnictwo Chrystiana Welhera i Wolfganga Michała Schweickhardta – założył wtedy na rogu Rynku i ul. Słodowej księgarnię wydawniczą. Po śmierci Chrystiana w 1802 r. jego synowie prowadzili ją nadal jako „Güntherowską Drukarnię Kameralną” i „Nową Księgarnię Günthera” („Neue Günthersche Buchhandlung”). W 1826 r. otworzyli filię księgarską w Lesznie. | W drugiej połowie XVIII w. rozpoczął w Głogowie działalność wydawniczą Chrystian Fryderyk Günther. W latach 1756-1763 wykupił on wydawnictwo Chrystiana Welhera i Wolfganga Michała Schweickhardta – założył wtedy na rogu Rynku i ul. Słodowej księgarnię wydawniczą. Po śmierci Chrystiana w 1802 r. jego synowie prowadzili ją nadal jako „Güntherowską Drukarnię Kameralną” i „Nową Księgarnię Günthera” („Neue Günthersche Buchhandlung”). W 1826 r. otworzyli filię księgarską w Lesznie. | ||
+ | |||
W 1832 r. syn Chrystiana, Ernest Wilhelm Günther usamodzielnił się. Przy czym obok księgarni otworzył jeszcze skład nut, wypożyczalnię książek, warsztat litograficzny i skład materiałów piśmiennych. Nawiązał liczne stosunki handlowe i znacznie rozbudował swoją firmę. Centrum wydawnictwa znalazło się jednak w Lesznie; w listopadzie 1833 r. będącą w złej kondycji „Neue Günthersche Buchhandlung” zakupił Carl Flemming. | W 1832 r. syn Chrystiana, Ernest Wilhelm Günther usamodzielnił się. Przy czym obok księgarni otworzył jeszcze skład nut, wypożyczalnię książek, warsztat litograficzny i skład materiałów piśmiennych. Nawiązał liczne stosunki handlowe i znacznie rozbudował swoją firmę. Centrum wydawnictwa znalazło się jednak w Lesznie; w listopadzie 1833 r. będącą w złej kondycji „Neue Günthersche Buchhandlung” zakupił Carl Flemming. | ||
Ernest Wilhelm Günther wydawał bardzo dużo książek w języku polskim. W latach 1826-1860 ukazało się ponad 300, nie licząc druków ulotnych, katalogów litografii itp. Jego wydawnictwa rozchodziły się po całej Polsce. Ich nakłady przekraczały niejednokrotnie 60 tys. egzemplarzy. | Ernest Wilhelm Günther wydawał bardzo dużo książek w języku polskim. W latach 1826-1860 ukazało się ponad 300, nie licząc druków ulotnych, katalogów litografii itp. Jego wydawnictwa rozchodziły się po całej Polsce. Ich nakłady przekraczały niejednokrotnie 60 tys. egzemplarzy. | ||
+ | |||
Największym osiągnięciem wydawniczym Günthera były wydane w 1831 r. Nowe wypisy polskie czyli wybór różnych wyimków prozę i poezję zawierające dla użytku młodzieży szkolnej w dwóch pokaźnych tomach obejmujących najcenniejsze utwory polskie, łącznie z dziełami Mickiewicza i Odyńca. Wypisy opracował Jan Popliński, zasłużony historyk literatury i językoznawca, nauczyciel leszczyńskiego gimnazjum. W wydawnictwie Günthera ukazały się również czasopisma polskie, z których największą popularność zyskał „Przyjaciel Ludu” – ilustrowany tygodnik o charakterze popularnonaukowym. E. W. Günther, z pochodzenia Niemiec, dobrze zasłużył się kulturze polskiej. | Największym osiągnięciem wydawniczym Günthera były wydane w 1831 r. Nowe wypisy polskie czyli wybór różnych wyimków prozę i poezję zawierające dla użytku młodzieży szkolnej w dwóch pokaźnych tomach obejmujących najcenniejsze utwory polskie, łącznie z dziełami Mickiewicza i Odyńca. Wypisy opracował Jan Popliński, zasłużony historyk literatury i językoznawca, nauczyciel leszczyńskiego gimnazjum. W wydawnictwie Günthera ukazały się również czasopisma polskie, z których największą popularność zyskał „Przyjaciel Ludu” – ilustrowany tygodnik o charakterze popularnonaukowym. E. W. Günther, z pochodzenia Niemiec, dobrze zasłużył się kulturze polskiej. | ||
- | <small>Literatura: J. Chutkowski, Wydawnictwo Güntherów [w:] Wydawnictwa polskie Ernesta Günthera w Głogowie. Katalog wystawy, Głogów 1992; Günther Ernest Wilhelm [w:] Encyklopedia wiedzy o książce, s. 847; Słownik pracowników książki polskiej, Warszawa 1972, s. 306-307; B. Kocowski, Dzieje drukarstwa na Dolnym Śląsku [w:] „Sobótka”, 1947, s. 241-244; H. i S. Molenda, O leszczyńskim „Przyjacielu Ludu” [w:] „Przegląd Lubuski” nr 2, 1972, s. 69-77; A. Mendykowa, Z dziejów dolnośląskich oficyn wydawniczych [w:] „Rocznik Dolnośląski”, t. III, Warszawa–Wrocław 1975, s. 307-308.</small> | + | <small>'''Literatura:'''<br> |
- | '''Janusz Chutkowski [EZG z. 1, 1993 – Güntherowie | + | J. Chutkowski, ''Wydawnictwo Güntherów'' [w:] Wydawnictwa polskie Ernesta Günthera w Głogowie. Katalog wystawy, Głogów 1992; <br>''Günther Ernest Wilhelm'' [w:] Encyklopedia wiedzy o książce, s. 847;<br> ''Słownik pracowników książki polskiej'', Warszawa 1972, s. 306-307;<br> B. Kocowski, ''Dzieje drukarstwa na Dolnym Śląsku'' [w:] „Sobótka”, 1947, s. 241-244; <br>H. i S. Molenda, ''O leszczyńskim „Przyjacielu Ludu”'' [w:] „Przegląd Lubuski” nr 2, 1972, s. 69-77;<br> A. Mendykowa, ''Z dziejów dolnośląskich oficyn wydawniczych'' [w:] „Rocznik Dolnośląski”, t. III, Warszawa–Wrocław 1975, s. 307-308.</small> |
+ | |||
+ | '''Janusz Chutkowski''' [EZG z. 1, 1993 – '''''Güntherowie'''''] |
Wersja z dnia 20:48, 10 gru 2008
Güntherowie
Rodzina drukarzy i wydawców działających w Głogowie i Lesznie, zasłużona dla kultury polskiej.
W drugiej połowie XVIII w. rozpoczął w Głogowie działalność wydawniczą Chrystian Fryderyk Günther. W latach 1756-1763 wykupił on wydawnictwo Chrystiana Welhera i Wolfganga Michała Schweickhardta – założył wtedy na rogu Rynku i ul. Słodowej księgarnię wydawniczą. Po śmierci Chrystiana w 1802 r. jego synowie prowadzili ją nadal jako „Güntherowską Drukarnię Kameralną” i „Nową Księgarnię Günthera” („Neue Günthersche Buchhandlung”). W 1826 r. otworzyli filię księgarską w Lesznie.
W 1832 r. syn Chrystiana, Ernest Wilhelm Günther usamodzielnił się. Przy czym obok księgarni otworzył jeszcze skład nut, wypożyczalnię książek, warsztat litograficzny i skład materiałów piśmiennych. Nawiązał liczne stosunki handlowe i znacznie rozbudował swoją firmę. Centrum wydawnictwa znalazło się jednak w Lesznie; w listopadzie 1833 r. będącą w złej kondycji „Neue Günthersche Buchhandlung” zakupił Carl Flemming. Ernest Wilhelm Günther wydawał bardzo dużo książek w języku polskim. W latach 1826-1860 ukazało się ponad 300, nie licząc druków ulotnych, katalogów litografii itp. Jego wydawnictwa rozchodziły się po całej Polsce. Ich nakłady przekraczały niejednokrotnie 60 tys. egzemplarzy.
Największym osiągnięciem wydawniczym Günthera były wydane w 1831 r. Nowe wypisy polskie czyli wybór różnych wyimków prozę i poezję zawierające dla użytku młodzieży szkolnej w dwóch pokaźnych tomach obejmujących najcenniejsze utwory polskie, łącznie z dziełami Mickiewicza i Odyńca. Wypisy opracował Jan Popliński, zasłużony historyk literatury i językoznawca, nauczyciel leszczyńskiego gimnazjum. W wydawnictwie Günthera ukazały się również czasopisma polskie, z których największą popularność zyskał „Przyjaciel Ludu” – ilustrowany tygodnik o charakterze popularnonaukowym. E. W. Günther, z pochodzenia Niemiec, dobrze zasłużył się kulturze polskiej.
Literatura:
J. Chutkowski, Wydawnictwo Güntherów [w:] Wydawnictwa polskie Ernesta Günthera w Głogowie. Katalog wystawy, Głogów 1992;
Günther Ernest Wilhelm [w:] Encyklopedia wiedzy o książce, s. 847;
Słownik pracowników książki polskiej, Warszawa 1972, s. 306-307;
B. Kocowski, Dzieje drukarstwa na Dolnym Śląsku [w:] „Sobótka”, 1947, s. 241-244;
H. i S. Molenda, O leszczyńskim „Przyjacielu Ludu” [w:] „Przegląd Lubuski” nr 2, 1972, s. 69-77;
A. Mendykowa, Z dziejów dolnośląskich oficyn wydawniczych [w:] „Rocznik Dolnośląski”, t. III, Warszawa–Wrocław 1975, s. 307-308.
Janusz Chutkowski [EZG z. 1, 1993 – Güntherowie]