Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Marcin (Dyskusja | wkład)
(Nowa strona: Kategoria:Kultura i oświata =Zespół Szkół Samochodowych w Głogowie (1994)= W 1967 r. decyzją Kuratorium Oświaty i Wychowania w Zielonej Górze powołano Zasadniczą Szkoł...)
Następna edycja →
Wersja z dnia 16:01, 17 lis 2008
Zespół Szkół Samochodowych w Głogowie (1994)
W 1967 r. decyzją Kuratorium Oświaty i Wychowania w Zielonej Górze powołano Zasadniczą Szkołę Samochodową w Głogowie. Początkowo jej siedziba mieściła się w budynku VI Oddziału PKS, przystosowanym do potrzeb szkolnych. Naukę rozpoczęło 114 uczniów w 3 oddziałach. Kadrę pedagogiczną tworzyli: Zbigniew Karpik – dyrektor (do 1984 r.) i nauczyciel teorii, Roman Staszków – kierownik warsztatów oraz Zdzisław Naparło, Jan Kozłowski i Tadeusz Machel.
W 1971 r. uzyskano budynek przeznaczony do rozbiórki przy ulicy Piastowskiej 2a. Odbudowa i adaptacja trwała 8 lat. Uzyskano 19 sal lekcyjnych, aulę i internat na 120 uczniów, salę gimnastyczną oraz budynek gospodarczo–mieszkalny.
W 1972 r. utworzono Liceum Zawodowe o specjalności mechanik pojazdów samochodowych. 22 IX 1973 Komitet Rodzicielski ufundował sztandar. W tradycji szkoły dzień ten stał się „Świętem szkoły”. W 1975 r. Zasadnicza Szkoła Samochodowa została przemianowana na Zespół Szkół Samochodowych. W następnym roku utworzono Technikum Samochodowe dla Pracujących. W dwa lata później (1978 r.) powstało Technikum dla Niepracujących.
Równolegle z adaptacją budynku szkolnego przystąpiono do przekształcenia byłych warsztatów Szkoły Rzemiosł Budowlanych na potrzeby praktycznej nauki zawodu. W latach 1977-1979 uzyskano około 800 m2 powierzchni, na której znalazły się pomieszczenia napraw samochodów, działów obróbki ręcznej i mechanicznej, działu elektrycznego, diagnostyki samochodowej, spawalni i kuźni. W wyniku dalszej rozbudowy (1979-1983) uzyskano dział kontroli i weryfikacji, stołówkę, budynek biurowy oraz magazyn. W rezultacie powstało 1.800 m2 powierzchni produkcyjnej, 210 stanowisk pracy, w tym 65 maszynowych. Warsztaty świadczyły usługi motoryzacyjne i wykonywały wyroby metalowe. Głównymi zleceniodawcami były: KGHM – „Rudna”, „Polkowice”, „Sieroszowice” i Huta Miedzi „Głogów”. W dalszej kolejności wybudowano boiska i zagospodarowano tereny zielone wokół szkoły. W latach 1988-1990 powstał kort tenisowy. W swojej historii szkoła może poszczycić się wieloma sukcesami zarówno w zakresie wyników nauczania jak też i osiągnięć sportowych. W 1993 r. w szkole pracowało 45 nauczycieli, 23 pracowników administracji. Od 1984 r. dyrektorem naczelnym ZSS jest Zbigniew Szadaj. W styczniu 1994 r. ilość klas wynosiła 25 (pion zasadniczy – 12, trzyletnie technikum – 3, liceum – 4, pięcioletnie technikum samochodowe – 3 i 1 klasa technikum wieczorowego), o łącznej liczbie uczniów 798.
Literatura:
Alternator w samochodówce [w:] „Głogowska Gazeta Nowa”, nr 84, 1992, s. 5;
I. Gośko i M. Kaczkowski, Ziemia Głogowska, Zielona Góra 1974, s. 29-30;
E. Łojko, Zespół Szkół Samochodowych w Głogowie 1967-1985 (maszynopis w zbiorach ZSS w Głogowie); Mój dom nad Odrą. Ze wspomnień Głogowian, Zielona Góra 1973, s. 98;
F. Zalewski, Sieć szkolna w okręgu miedziowym [w:] Dolnośląski Okręg Miedziowy 1960-1970, Warszawa 1974, s. 115-141.
Robert M. Górniak [EZG z. 13, 1994 - Zespół Szkół Samochodowych]
