Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Marcin (Dyskusja | wkład)
(Nowa strona: Kategoria:Zagadnienia religijne =Dominikanie w Głogowie= Założycielem zakonu był św. Dominik z Hiszpanii (zm. 1221). Porzucił on wszystkie godności by poświęcić się prac...)
Następna edycja →
Aktualna wersja
Dominikanie w Głogowie
Założycielem zakonu był św. Dominik z Hiszpanii (zm. 1221). Porzucił on wszystkie godności by poświęcić się pracy nad nawracaniem innowierców. Dbał o gruntowne wykształcenie swoich współbraci i polecał im zajmować się nauką oraz kaznodziejstwem. Polska prowincja dominikańska była jedną z dwunastu pierwszych prowincji zakonnych. W pierwszej połowie XIII w. dominikanie dążyli do stworzenia sieci klasztorów obejmujących wszystkie diecezje i ważniejsze dzielnice Polski. O ich działalności we Wrocławiu dowiadujemy się z dokumentu biskupa wrocławskiego Wawrzyńca z 1 V 1258. W Głogowie biskup Tomasz I osadził dominikanów przy starym parafialnym kościele św. Piotra, a książę Konrad I dokumentem z 1 I 1258 przydzielił im plac pod budowę klasztoru. Klasztor dominikański składał się w końcu XV w. z kościoła, budynku klasztornego (refektarz wymieniony jest w 1292 r., a mała sala w 1422 r.) oraz obiektów: dom opata, szkoła, szpital zakonny i dom beginek. Bolesnym ciosem dla zakonników była reformacja. 29 IX 1564 r. protestanci zajęli kościół zmuszając ich do opuszczenia klasztoru. Zdecydowana postawa cesarza Ferdynanda i kurii biskupiej zadecydowała o ich powrocie, a ich kościół stał się głównym ośrodkiem życia religijnego katolików. Okres wojen napoleońskich stał się końcem działalności klasztoru. Władze pruskie, zmuszone po przegranej wojnie do płacenia ogromnej kontrybucji, edyktem z 30 X 1810 zniosły wszystkie fundacje duchowne i klasztorne. Już wcześniej, bo w 1789 r., sam kościół spłonął, natomiast w 1848 r. budynki klasztorne przeszły pod zarząd magistratu głogowskiego. Pod koniec XIX w. kościół rozebrano. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że w kościele tym znajdował się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z XV w., który był przedmiotem szczególnej czci wiernych. Literatura: J. Kłoczowski, Kościół w Polsce, t. I, Kraków 1966; J. Kłoczowski, Dominikanie polscy na Śląsku w XIII i XIV w., Lublin 1956; W. Urban, Zarys dziejów diecezji wrocławskiej, Wrocław 1962; Historia Śląska, t. I do roku 1764, cz. I do połowy XIV w., pod red. K. Maleczyńskiego, Wrocław 1960; E. Małachowicz, Architektura zakonu dominikanów na Śląsku [w:] Z dziejów sztuki śląskiej, pod red. Z. Świechowskiego, Warszawa 1978. Ks. Aleksander Walkowiak [EZG z. 1, 1993 – Dominikanie]
