Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Jakubów – kościół pw. św. Jakuba Większego
Kościół w Jakubowie jest kościołem parafialnym dekanatu Głogów–Zachód. Do parafii należą miejscowości: Jakubów, Borów, Bukwica, Dankowice, Drożów, Drożyna, Kurowice, Łagoszów Mały, Maniów, Modła, Nielubia, Przesieczna, Wierzchowice, Zabłocie. Kościoły filialne znajdują się w Kurowicach i Nielubi i Wierzchowicach. Do 1945 r. był to kościół parafii Jakobskirch, archiprezbiteratu Głogów.
Legenda mówi, że w Jakubowie powstał drugi pod względem wieku kościół w biskupstwie wrocławskim. Tradycja przekazuje datę założenia – 991 r., jednakże po raz pierwszy w dokumentach wspomniany jest dopiero w 1376 r. Obecna budowla gotycka pochodzi z XIV w. Północną kaplicę dobudowano w 1506 r. Tę datę nosi też dzwon na XIX–wiecznej, wolnostojącej wieży.
Kościół jest budynkiem murowanym z użyciem kamienia polnego. Jednonawowy z wyodrębnionym prostokątnym prezbiterium, częściowo wzmocniony przyporami. Wnętrze nakryte stropem drewnianym o wymiarach 10,5 x 11,5 m, pokrytym w całości polichromią wykonaną przez J. Hoffmanna w 1720 roku.
Wyposażenie wnętrza w większości barokowe z około połowy XVIII w. Z pierwotnego gotyckiego tryptyku głównego ołtarza zachowały się rzeźby 12 apostołów oraz św. Barbary, św. Jakuba i Nawiedzenia NMP. Empora loży kolatorskiej z 1629 r. bogato zdobiona malowidłami. Godna uwagi chrzcielnica późnorenesansowa z 1601 r. Gotycki główny ołtarz zastąpiono około 1720 r. późnobarokowym, z obrazem patrona kościoła św. Jakuba Starszego jako pielgrzyma.
W elewację południową wmurowano renesansowe nagrobki z XVII w. Ponadto w świątyni za ołtarzem, na ścianach zewnętrznych oraz w otoczeniu (dawny cmentarz) znajdują się dalsze nagrobki z różnych okresów. Obok wieży znajduje się barokowa kaplica grobowa z 1752 r. rodziny von Stosch, z nagrobkami, głównie renesansowymi. Przy murze, obok furty do plebanii, rzeźba św. Jana Nepomucena, datowana na 1738 rok.
Kościół od wczesnego średniowiecza był miejscem licznych pielgrzymek. Bijące w wąwozie, u podnóża kościoła, źródło uznawano jako cudowne, miało zawierać wodę leczącą choroby oczu i bezpłodność, co przyciągało pątników. Ostatni gruntowny remont kościoła oraz otoczenia wykonano z okazji rocznicy 1000-lecia w 1991 r.
Literatura:
J. Biliński, Tysiąclecie kościoła pw. św. Jakuba w Jakubowie, Lubin 1991;
H. Hoffmann, Die katholischen Kirchen des Landkreises Glogau, Breslau 1937;
S. Kowalski, Zabytki Środkowego Nadodrza, Zielona Góra 1976;
Schematyzm diecezji gorzowskiej, Gorzów Wlkp., 1988;
F.X. Seppelt, Real-Handbuch des Bistums Breslau, Breslau 1929.
Jerzy Sadowski [EZG z. 14, 1994 - Jakubów – kościół pw. św. Jakuba Większego], Red. 2008
