Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Specht Joachim
Pierwszy pastor i organizator gminy luterańskiej w Głogowie.
Joachim Specht urodził się w Głogowie w 1523 r. Po ukończeniu nauki w rodzinnym mieście, a może i w innych śląskich gimnazjach, studiował we Wrocławiu, a potem w Wittenberdze. Tam też miał możność zetknięcia się z Marcinem Lutrem i Filipem Melanchtonem oraz wysłuchania ich wykładów. Po uzyskaniu tytułu magistra rozpoczął pracę na stanowisku rektora szkoły w Kożuchowie. Pozostał tam przez 10 lat. W 1564 r. dzięki zaproszeniu zaprzyjaźnionego fizyka miejskiego Joachima Cureusa przeniósł się do Głogowa i został pastorem. W tym czasie wszystkie kościoły w mieście należały do katolików, dlatego też głogowscy protestanci musieli udawać się na nabożeństwa poza mury miasta.
Gdy zmarł proboszcz Brzostowa luteranie zajęli kościół i postanowili oddać parafię Spechtowi. Spotkało się to ze sprzeciwem biskupa wrocławskiego Kacpra von Logau, który zarządził wydalenie luterańskiego duchownego z kościoła. Ponieważ jednak prawo zwierzchnie nad Głogowem przysługiwało cesarzowi i działającemu w jego imieniu staroście, kościółek w Brzostowie pozostał w ręku Spechta. Biskup obiecał go uznać pod warunkiem, że ten zda odpowiedni egzamin przed przedstawicielami kapituły.
Tymczasem liczba protestantów w Głogowie ciągle wzrastała. Mały kościółek w Brzostowie nie mógł już pomieścić wszystkich wiernych. Dlatego też Joachim Specht starał się przejąć jeden z kościołów w mieście. Początkowo usiłował przenieść nabożeństwa do kościoła dominikańskiego, a gdy plan ten się nie powiódł, podjął próbę przejęcia przyszpitalnego kościółka Bożego Ciała. W 1570 r. zwrócił się do książąt, stanów i kościelnych władz Śląska z prośbą o przyznanie ewangelikom świątyni w Głogowie, a w latach 1575-1576 ponownie zorganizował próbę przejęcia kościoła Bernardynów. Mimo tych starań nadal musiał pozostać w Brzostowie, co wywołało ostry sprzeciw wśród protestantów. Pewnej niedzieli wtargnęli oni do kościoła parafialnego i śpiewem ewangelickich pieśni przeszkadzali w odprawianiu mszy. Incydent ten sprawił, że w 1679 r. cesarz polecił wypędzić Spechta z jego parafii. Nie był on w stanie znieść tego ciosu i po kilku tygodniach zmarł.
Literatura:
H. Barycz, Śląsk w polskiej kulturze umysłowej, Katowice 1979;
K. Matwijowski, Życie kulturalne w Głogowie w czasach nowożytnych (od XVI do połowy XVIII w.) [w:] Materiały do dziejów Głogowa, pr. zb. pod red. K. Matwijowskiego, Wrocław 1989;
J. Soffrer, Geschichte der Reformation in Schlesien, Breslau 1887.
Sylwia Malcher [EZG z. 18, 1994 - Specht Joachim] Red. 2008
