Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej

Wersja z dnia 20:30, 16 kwi 2009; Marcin (Dyskusja | wkład)
(różn) ← Poprzednia wersja | Aktualna wersja (różn) | Następna wersja → (różn)

Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Kromolinie

Ekipa poszukiwawczo-weryfikacyjna Katedry Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem Cezarego Buśko w październiku 1983 r. zlokalizowała cmentarzysko ciałopalne ludności kultury łużyckiej. Stanowisko to znajduje się na terenie nieczynnej już piaskowni w obrębie gruntów wsi Kromolin.

Wcześniejsza eksploracja piasku doprowadziła do częściowego zniszczenia cmentarzyska. Po założeniu wykopu sondażowego przy krawędzi piaskowni, w miejscu gdzie zauważono naczynie gliniane, na głębokości 0,55 m pojawił się bruk kamienny. Bruk zbudowany z różnej wielkości otoczaków zajmował prawie całą powierzchnie wykopu sondażowego. Tylko w miejscach występowania grobów i w ich najbliższym sąsiedztwie, powierzchnia była niezabudowana. Kamienie znajdowały się na poziomie den odkrytych naczyń czterech grobów, w tym trzech popielnicowych i jednego ciałopalnego. Trudno powiedzieć czy była to prawidłowość, czy też sytuacja wyjątkowa w tej części cmentarzyska.

Jeden grób zachował się nienaruszony i można go było w całości wyeksplorować. Dwa dalsze uległy częściowemu uszkodzeniu w trakcie wybierania piasku. Ostatni przebadano tylko fragmentarycznie ze względu na brak zgody właściciela pola, na którym znajdował się grób. W trakcie badań pozyskano około 10 naczyń glinianych, mniej lub lepiej zachowanych, które pełniły funkcję zarówno popielnic (w przypadku grobów popielnicowych), jak i przystawek oraz wiele fragmentów ceramiki. Nadto odkryto fragmenty przepalonych kości ludzkich. Z przedmiotów metalowych zachował się jedynie fragment spiralki wykonanej z brązowego drutu. Na podstawie rodzajów grobów, a przede wszystkim form naczyń o ustalonej chronologii względnej ustalono, iż cmentarzysko ciałopalne w okolicach dzisiejszego Kromolina było użytkowane na przełomie V okresu epoki brązu i halsztatu C (800-650/650-500 r. p.n.e.).

Literatura:
C. Buśko, Kromolin, woj. Legnica, „Silesia Antiqua”, t. 27, s. 212-215.

Krzysztof Demidziuk [EZG z. 22, 1994 - Kromolin – cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej]