Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Sulicki Tadeusz
Wojskowy, uczestnik wojny obronnej 1939 r., oficer podziemia zbrojnego i WP. Od 1953 r. lekarz medycyny, czynny w Głogowie w latach 1960-2000. Honorowy Obywatel Miasta Głogowa.
Tadeusz Jan Sulicki (właśc. Sznajdrowicz) urodził się 29 V 1922 w Żywcu w rodzinie nauczycielskiej. Wraz z wybuchem wojny nie podjął nauki w II klasie liceum humanistycznego w Żywcu, tylko ochotniczo wstąpił do Batalionu Obrony Narodowej „Bielsko” Armii „Karpaty”. Wraz z tą jednostką wziął udział w wojnie obronnej 1939 r. Po zakończeniu działań wojennych, w okresie okupacji został żołnierzem podziemnego Okręgu Krakowskiego Narodowej Organizacji Wojskowej i później Armii Krajowej. Był zawodowym wojskowym czasu wojny. W 1943 r. został aresztowany za przekroczenie granicy z Generalnym Gubernatorstwem i przetrzymywany 3 miesiące w więzieniu w Bielsku. Ukończył konspiracyjną Szkołę Podchorążych Piechoty. Po rozwiązaniu AK przeszedł do Narodowego Związku Wojskowego; awansowany został do stopnia porucznika przez komendanta głównego NZW. Do stycznia 1945 r. pełnił obowiązki oficera kontrwywiadu. W lutym 1945 r., na ochotnika wstąpił do 16 kołobrzeskiego pułku piechoty (16 kpp) WP, z którym kończył wojnę w stopniu sierżanta podchorążego. W 1946 r. się ujawnił. Jeszcze w trakcie służby wojskowej w 16 kpp zapisał się na Wydział Lekarski UJ (późniejsza Akademia Medyczna) i rozpoczął studia medyczne. Od 1948 r. był asystentem w Zakładzie Anatomii Prawidłowej. Utrzymywał kontakty z konspiracją. Został 30 IX 1950 aresztowany w Krakowie i 20 VI 1951 po śledztwie skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie na karę 2 lat więzienia. (Postanowieniem Sądu Rejonowego dla m. Krakowa, 22 VII 1993 wyrok został uznany za nieważny). Po ukończeniu kary kontynuował studia i odbył staż dyplomowy. 22 IX 1953 otrzymał dyplom lekarza medycyny. Nakaz opuszczenia Krakowa uniemożliwił T. Sulickiemu podjęcie pracy w klinice urologii Szpitala Klinicznego. Z nakazu pracy pierwsze obowiązki podjął w Szprotawie, jako st. asystent (20 XI 1953 - 31 X 1956) i ordynator oddz. wewnętrznego (1 XI 1956 – 31 XII 1956) tamtejszego Szpitala Powiatowego. Następnie był starszym asystentem w Szpitalu Wojewódzkim im. Karola Marcinkowskiego w Zielonej Górze (1 I 1957 – 6 VI 1960). I stopień specjalizacji uzyskał 15 X.1956, II stopień specjalizacji w zakresie chirurgii ogólnej – 31 III 1960. Uchwałą Rady Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Poznaniu z dn. 20 VI 1973 otrzymał tytuł doktora nauk medycznych. Od 7 VI 1960 po wygraniu konkursu rozpoczął pracę w Szpitalu Powiatowym w Głogowie na stanowisku ordynatora oddziału chirurgicznego. Na tym stanowisku pracował do 31 III 1995. Do 1 VII 2000 był w głogowskim szpitalu konsultantem. Dr T. Sulicki oceniany był w głogowskim szpitalu jako zdyscyplinowany, sumienny, koleżeński i wrażliwy na cierpienie lekarz. Cieszył się ogromnym zaufaniem lekarzy, personelu pomocniczego i pacjentów. Potrafił przekazać posiadaną wiedzę fachową swoim współpracownikom. Jako ordynator prowadził systematyczne kształcenie personelu lekarskiego i pielęgniarskiego. Dzięki temu Oddział Chirurgiczny posiadał liczną kadrę specjalistów II stopnia. Był wybitnym praktykiem i diagnostykiem. Był wieloletnim biegłym sądowym i osobą aktywną na wielu płaszczyznach życia pozazawodowego: radny Rady Miasta Głogowa w latach 1994-1998, major rezerwy WP, członek ZBoWiD od 1975 r., członek Stowarzyszenia Polskich Byłych Więźniów Politycznych, od 26 III 1992 członek Klubu Oficerów Rezerwy Ligi Obrony Kraju. Przed II wojną św. był członkiem Młodzieży Wszechpolskiej i Stronnictwa Narodowego, w latach 1948-1950 - członkiem ZAMP, od 1968 do 1990 r. - członkiem PZPR; członkiem Stronnictwa Narodowego, a w latach 2000-2002 prezesem honorowym Okręgu Dolnośląskiego Stronnictwa Narodowego. T. Sulicki był wielokrotnie odznaczany i nagradzany, m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Armii Krajowej, nagrodą Ministra Zdrowia I st. (1995). „W uznaniu szczególnych zasług dla ratowania życia i zdrowia społeczności głogowskiej, szkolenie młodych lekarzy oraz aktywną pracę w samorządzie....” otrzymał od Rady Miasta tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Głogowa” (16 VI 1998). Był dwukrotnie żonaty, posiadał troje dzieci. T. Sulicki zmarł 1 VIII 2002 w Głogowie, pochowany został w Zielonej Górze-Chynowie.
Wiesław Maciuszczak [EZG z. 70, 2009 – Sulicki Tadeusz]
