Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Drukarstwo w Głogowie
Pierwszymi znanymi drukarzami głogowskimi byli Funckowie. Joachim Funck działał w latach l606-1627 drukując również dzieła polskich autorów. Później oficynę prowadził jego syn Wigand. Około połowy lat 30-tych przeniósł się do Leszna, gdzie spod jego prasy wyszły m.in. wczesne utwory A. Gryphiusa. Od l676 r. działała w Głogowie drukarnia protestanta Erasmusa Rösnera, przejęta w l703 r. przez katolika Joachima J. Hunolda i prowadzona do l740 roku. W l743 r. osiedlił się w Głogowie drukarz oleśnicki Christian G. Welcher. Poprzez powtórny ożenek wdowy po nim oficyna ta przeszła w ręce Wolfganga M. Schweickhardta (l749), a następnie (l758) Christiana F. Günthera. Schweickhardt założył również inną drukarnię, którą zresztą również odsprzedał Güntherowi. Rodzina Güntherów zapisała ważny i ciekawy rozdział w dziejach głogowskiego drukarstwa i ruchu wydawniczego. W l795 r., już jako całkowicie nowy zakład drukarnia Christiana Günthera posiadała 7 pras książkowych i 5 miedziorytniczych. Zakład obsługiwał departament kameralny. Wydawał liczne książki w języku niemieckim i polskim. Główną siedzibę wydawnictwa przeniesiono jednak do Leszna. W l833 r. podupadły zakład głogowski odkupił Carl Flemming. W ciągu następnych dziesięcioleci zakłady graficzne Flemminga prężnie się rozwijały, stając się jednym z największych przedsiębiorstwem w Głogowie. Szczególnie wysokim kunsztem drukarskim odznaczał się wydzielony zakład kartograficzny. W XX w. drukowane tu atlasy i mapy osiągnęły światowy poziom i rozchodziły się w dużych nakładach.
Od l836 r. funkcjonowała w Głogowie drukarnia Gottschalka, utworzona głównie dla druku lokalnej gazety: „Glogauer Stadt- und Landbote”. Kontynuacją tego zakładu była „Glogauer Druckerei GmbH”, która jako pierwsza w Głogowie wprowadziła w l908 r. druk rotacyjny.
W pierwszym dziesięcioleciu XX w. drukarstwo stanowiło jedną z głównych gałęzi przemysłu w mieście. Same połączone zakłady Flemminga i Wiskotta zatrudniały w l926 r. ok. 400 pracowników. Poza nimi działały jeszcze drukarnie Carla Altmanna, Oskara Böttchera, Bernhardta Dörinka, A. Wutkego oraz filia „Berglandgesellschaft für Volksbildung MBH”. Wraz z zamknięciem w l93l r. zakładów „Flemming & Wiskott” i falą kryzysu gospodarczego, lata 30. przyniosły upadek drukarstwa w Głogowie.
Literatura: Encyklopedia wiedzy o książce, Warszawa l97l r. (hasła Głogów, s. 803-804 i Günther Ernest Wilhelm, s. 848); Glogau. Seria: „Monographien Deutscher Städte”, Bd. XVII, Berlin l926; Glogau im Wandel der Zeiten. Głogów poprzez wieki, Würzburg 1993; B. Kocowski, Zarys dziejów drukarstwa na Dolnym Śląsku [w:] „Sobótka”, l947, s. 24l-244.
Antoni Bok [EZG z. 8, 1993 - Drukarstwo]
