Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Lekkoatletyka w Głogowie po 1945 roku
Historia powojennej głogowskiej lekkiej atletyki sięga początku lat 60. XX w. Pierwszym oficjalnym zrzeszeniem była drużyna Powiatowego Ośrodka Turystyki i Wypoczynku. Największym osiągnięciem było mistrzostwo kraju młodzików w biegu na 1000 m, zdobyte przez Mieczysława Perłakowskiego w 1962 r.
W latach 1969-1972 głogowscy lekkoatleci zrzeszeni zostali pod sztandarem Ludowych Zespołów Sportowych, pod nazwą „Dąb”. Duże zasługi dla rozwoju tej dyscypliny położył zawodnik Stanisław Kochanowski, obejmując funkcje trenera. Wypromował on głogowską lekką atletykę na arenie sportowej kraju i za granicą.
Podczas reorganizacji zrzeszeń i powstawania wojewódzkich klubów, lekkoatleci wchodzili w skład klubu LZS „Nadodrze” Zielona Góra (do 1975 r.). W latach 1975-1977 głogowianie zasilili Klub Sportowy „Zagłębie” Lubin, jako filia szkoląca głównie młodzików.
W latach 1977-1990 istniała sekcja lekkiej atletyki w MKS „Piast”, działająca w strukturach Szkolnego Związku Sportowego w Legnicy. Od 1990 r. lekkoatleci wchodzą w skład wielosekcyjnego, samodzielnego MKS „Piast”. Mimo istniejącej w kraju tendencji do powstawania jednosekcyjnych klubów, ta struktura przetrwała. Pływacy i lekkoatleci tego klubu juniorów wkroczyli w sport wyczynowy.
W historii głogowskich lekkoatletów, można wyróżnić okresy dominacji określonych konkurencji. Pierwszymi, którzy zapisali się na trwałe w ogólnopolskich rankingach, byli biegacze z konkurencji wytrzymałościowych i biegów przełajowych. Skromna baza i zaplecze powodowały naturalny wzrost poziomu tych konkurencji. Efekty przyszły w postaci wykreowania pierwszej mistrzyni kraju w biegach przełajowych młodziczek - Teresy Matjaszkiewicz i brązowego medalisty juniorów - Stanisława Piaseckiego w 1965 r. W sztafetowych biegach przełajowych 10 x 1500 m o puchar „Przeglądu Sportowego” i TVP, zwyciężali w kraju w latach 1973, 1974 i 1978. Rekord kraju młodzików na 2000 m ustanowił Jan Świtała, a mistrzostwo kraju w biegach przełajowych oraz rekordy kraju juniorów na 5000 oraz 10 000 m zdobył i ustanowił Ludwik Hapel. Do czołówki biegaczy i reprezentacji Polski należeli Ireneusz Kasprzak i Krystyna Pieczulis.
Na przełomie lat 1980/1990 pojawiła się najliczniejsza rzesza trenującej młodzieży, z podzielonymi blokami konkurencji i odpowiedzialnymi za nie trenerami. Blok biegów miał kadrę trenerską – Stanisław Kochanowski i Marek Wrzesiński, rzutami w tym czasie zajmowali się trenerzy Juliusz Fusiński i Tadeusz Karpowicz, a skokami Andrzej Krawczyk. Później dołączył do tego grona Przemysław Bielawa. W efekcie zawodnicy zajmowali czołowe miejsc w lidze juniorów i młodzików. W następnej dekadzie przyszedł awans do II ligi seniorów, w której z powodzeniem startowali przez trzy sezony. Najbardziej spektakularnymi osiągnięciami było reprezentowanie barw kraju przez zawodników Piasta na imprezach rangi Mistrzostw Świata i Europy.
Wielokrotni mistrzowie kraju we wszystkich kategoriach wiekowych - skoczkowie: Krzysztof Łuczak, Grzegorz Marciniszyn, Paweł Kruhlik, Krzysztof Głuszkowski oraz Robert Szot, Natalia Krawiec, pochodzili z tzw. „głogowskiej szkoły skoku w dal”.
G. Marciniszyn, P. Kruhlik, N. Krawiec ustanowili rekordy Dolnego Śląska w skoku w dal. K. Łuczak ustanowił rekord mistrzostw krajowych w skoku w dal (8,16m), P. Kruhlik rekord halowych mistrzostw kraju w trójskoku (16,77 m). G. Marciniszyn w 1996 r. legitymował się najlepszym wynikiem na świecie wśród juniorów w skoku w dal (7,93 m), ponadto był IX na mistrzostwach świata seniorów w Edmonton, zajął IV miejsce na mistrzostwach Europy oraz wchodził w skład drużyny, która zdobyła Puchar Europy, brał udział w mityngach z cyklu Golden League. Na stałe zapisał się w historii polskiej lekkoatletyki, poprawiając po 26 latach rekord kraju seniorów w skoku w dal (8,28 m).
W latach 90. powstała lekkoatletyczna klasa sportowa na bazie Zespołu Szkół im. Wyżykowskiego. Może ona poszczycić się 9 medalami z imprez rangi mistrzostw kraju oraz dwoma reprezentantami kraju. PZLA powoływał trenera T. Karpowicza na szereg konsultacji i do prowadzenia obozów kadry kraju, przygotowujących do imprez międzynarodowych. W 2007 r. Głogowie odbyła się Centralna Inauguracja „Czwartków Lekkoatletycznych” i lekkoatleci doczekali się stadionu z pełnowymiarową bieżnią i profesjonalną skocznią w dal.
Literatura:
T. Karpowicz, Głogowska lekkoatletyka 1960 – 2010, Głogów 2010.
Tadeusz Karpowicz [EZG z. 72, 2012 - Lekkoatletyka w Głogowie po 1945 r.]
