Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Spis treści |
Sława
Szkolnictwo po 1945 roku
I. Szkolnictwo podstawowe
Początki powojennego szkolnictwa polskiego w Sławie są nierozłącznie związane z rozwojem oświaty w powiecie głogowskim. Ze względu na ogrom zniszczeń Głogowa, siedziba władz powiatowych przeniesiona została w połowie 1945 r. do Sławy Śląskiej (ówczesna nazwa miasta) i pozostała tam do połowy 1947 r. Po przeprowadzonym spisie młodzieży (64 uczniów), dokonanym przez sekretarza miejskiego Józefa Wojciechowskiego oraz przybyłego z Wijewa nauczyciela Ludwika Stępczaka, 2 VI 1945 uroczyście otwarto w budynku poniemieckiej szkoły pierwszą polską Publiczną Szkołę Powszechną (od 1948 r. – Szkoła Podstawowa) w powiecie. Ciekawostką jest fakt, że pierwszy skrócony rok szkolny, trwający od 21 VII 1945, obejmował umownie ramy roku szkolnego 1944/45. Celem jego było zorientowanie się w poziomie wiedzy dzieci i przydzielenie ich od nowego roku szkolnego 1945/46 do poszczególnych klas. Tego dzieła podjął się Ludwik Stępczak, który był wtedy pierwszym kierownikiem szkoły i zarazem jedynym jej nauczycielem. Brakowało wówczas wszystkiego np. zamiast w zeszytach dzieci pisały na tabliczkach łupkowych. Rok szkolny 1945/46 rozpoczęło w szkole już 6 nauczycieli i 235 uczniów. W 1950 r. liczba uczniów wynosiła już 301.
II. Szkolnictwo ponadpodstawowe
Obok szkolnictwa podstawowego istniało w powiecie głogowskim duże zapotrzebowanie na szkołę średnią. W związku z tym, 4 IX 1945 pod kierownictwem Leonarda Horbulewicza rozpoczęło działalność Gimnazjum Ogólnokształcące (od 1948 r. Liceum). Początkowo Gimnazjum mieściło się w budynku Szkoły Podstawowej, a następnie przeniesione zostało do dawnej siedziby Rechenbergów i Barwitzów – zespołu pałacowego. Po pięciu latach nauki, w lecie 1950 r. pomimo sprzeciwu części lokalnej społeczności, liceum przeniesiono do odbudowującego się Głogowa. Rok szkolny 1950/51 dla licealistów rozpoczął się już w Głogowie.
25 XI 1946 pod kierownictwem Ludwika Stępczaka rozpoczęła działalność druga szkoła ponadpodstawowa Publiczna Szkoła Dokształcająco–Zawodowa (siedziba podobnie: najpierw w Szkole Podstawowej, a później w pałacu). Nauka w niej trwała 3 lata i kończyła się egzaminem. W lutym 1947 r. Szkoła zmieniła nazwę na Publiczną Szkołę Zawodową, a po 1950 r. przekształcona została w 2-letnią Szkołę Zawodową o specjalnościach m.in. ślusarstwo, krawiectwo. W pierwszej połowie lat 50. szkoła ta przeniesiona została do Krosna Odrzańskiego.
Literatura:
J. Chutkowski, Dzieje Głogowa, t. II, Legnica 1991;
Mój dom nad Odrą. Ze wspomnień Głogowian, Zielona Góra 1973;
A. Pacyga, Historia Szkoły Podstawowej im. Franciszka Niewidziajły w Sławie 1945-1990 (maszynopis pracy magisterskiej);
L. Stępczak, Kronika Publicznej Szkoły Powszechnej w Sławie Śląskiej 1945-1947 (maszynopis w posiadaniu Szkoły Podstawowej w Sławie).
Artur Pacyga [EZG z. 24, 1995 - Sława – szkolnictwo po 1945 r.]
