Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Podkategoria:Okres po 1945
Zawicki Andrzej
Andrzej Zawicki urodził się 18.11.1937 r. we Włodawie. Dzieciństwo spędził w Ostrowie Lubelskim, gdzie ojciec był urzędnikiem państwowym. W czasie II wojny św. wychowywała go matka, gdyż ojciec Tadeusz został zesłany za działalność konspiracyjną do obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu i Neuengamme k. Hamburga. Po wojnie rodzina Zawickich zamieszkała w Nałęczowie, gdzie chodził do szkoły podstawowej i rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym. Ukończył je w 1955 r. w Kłodzku, bowiem rodzina w 1952 r. przeniosła się do Polanicy Zdroju. W latach 1955-60 studiował filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1985 r. ukończył na tej uczelni Podyplomowe Studium Filologii Polskiej.
Po obronie pracy magisterskiej otrzymał od dyrektora LO w Głogowie Zbyszko Piwońskiego propozycję pracy, w uznaniu wysokiej oceny odbywanych w szkole praktyk studenckich. Pracował tu do 1964 r. jako nauczyciel języka polskiego, a później wicedyrektor. W trakcie pracy w liceum został członkiem PZPR i ZNP, aktywnie uczestniczył w życiu harcerskim. W latach 1962-63 był społecznym Komendantem Hufca ZHP w Głogowie. Od 1965 r. był członkiem Głogowskiego Towarzystwa Kultury, a następnie Towarzystwa Miłośników Głogowa. Od 1964 r. pracował w Wydziale Oświaty Prezydium PRN jako wizytator i później Inspektor Oświaty (do 1970 r.). Kuratorium Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze w 1970 r. powierzyło A. Zawickiemu stanowisko dyrektora Zespołu Szkół Budowlanych, tam uczył też języka polskiego. W 1972 r. otrzymał tytuł „profesora szkoły średniej” jako kolejny ówczesny stopień rozwoju zawodowego. W związku z potrzebami kadrowymi regionu, na bazie ZSB organizował Studium Wychowania Przedszkolnego.
W tym czasie aktywnie działał w PZPR, gdzie od czerwca 1975 r. był członkiem Egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR i społecznym sekretarzem KM. 9 marca 1976 r. Wojewoda Legnicki powołał go na funkcję Naczelnika Miasta Głogów. Głogów w tym czasie borykał się ze znacznymi trudnościami, związanymi z realizacją potrzeb mieszkańców dynamicznie rozwijającego się ośrodka. Opóźnienia w budowie obiektów oświatowych i usługowych, niewystarczający i mało wydolny system komunikacji miejskiej i przewozów pracowniczych, kłopoty z dostawą wody i ciepła do nowych osiedli mieszkaniowych – to główne problemy, z którymi musiał zmierzyć się nowy gospodarz miasta. Bezkompromisowo przedstawiał je władzom wojewódzkim w Legnicy, otwarcie i zdecydowanie wypowiadał się na sesjach Miejskiej Rady Narodowej, naradach partyjnych i do miejscowej prasy. Taka postawa nie zdobyła uznania u władz wojewódzkich. Po cofnięciu partyjnej rekomendacji został 12.10.1978 r. odwołany z funkcji Naczelnika Miasta. W tym samym roku Urząd Miejski zajął I miejsce we współzawodnictwie jako najlepiej pracujący urząd w województwie legnickim, a Naczelnik otrzymał odznaczenie.
Po odwołaniu Andrzej Zawicki powrócił do pracy w oświacie i objął stanowisko zastępcy dyrektora w Zespole Szkół Ekonomicznych, (do 1985 r.). Jako nauczyciel języka polskiego pracował w tej szkole do 1990 r., w którym przeszedł na emeryturę. Wybór Jana Pawła II na papieża, jego pielgrzymki do kraju oraz wydarzenia lat 1980-81, miały istotny wpływ na jego dalsze życie, poglądy, pracę i działalność społeczną. Stał się człowiekiem głębokiej wiary. W październiku 1980 r. był jednym z założycieli i pierwszym przewodniczącym koła „Solidarności” w ZSE. Wiosną 1981 r. po wydarzeniach bydgoskich wraz z grupą nauczycieli złożył legitymację partyjną. W 1987 r. był jednym z założycieli głogowskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, członkiem jego pierwszego zarządu, a od 21.06.1989 r., przez 10 lat był prezesem. Jako członek KIK wspierał działalność Komitetu Obywatelskiego w czasie wyborów do Sejmu i Senatu w 1989 r. oraz w pierwszych wyborach samorządowych w 1990 r. W ramach Klubu był organizatorem i prowadzącym wykłady, spotkania autorskie, wycieczki i pielgrzymki oraz pierwsze edycje Konserwatorium Humanistycznego. W katolickim piśmie „Aspekty”, (zielonogórsko-gorzowskim dodatku do tygodnika „Niedziela”) publikował felietony Na Maryjnym szlaku i korespondencje z Głogowa. Od 1998 r. współpracował z Radiem Plus Głogów, prowadząc autorskie audycje katolickie. Był inicjatorem i koordynatorem duszpasterstwa pracowników oświaty. Zorganizował i był przewodniczącym koła „Solidarności” emerytów, pracowników oświaty i jego reprezentantem w Międzyzakładowej Komisji Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność”. W kadencji 2006-10 był radnym Rady Miasta Głogowa, członkiem klubu Głogowskiej Prawicy, pracował w Komisji Edukacji i Kultury, i Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.
W 2005 r. Rada Miasta Głogowa nadała Andrzejowi Zawickiemu Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Głogowa.Za pracę zawodową i działalność społeczną został odznaczony m.in.: Srebrnym (1977) i Złotym Krzyżem Zasługi (1980), Krzyżem Zasługi dla ZHP (1977), Medalem „Za szczególny wkład pracy oraz zasługi w życiu gospodarczym Głogowa” (1978), Srebrną Odznaką Sekcji Krajowej Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” (2002), Odznaką Honorową Za Zasługi dla Związku Sybiraków (2003). Otrzymał również: tytuł Zasłużony dla Szkolnictwa Wojewódzkiego (1975), Nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania II stopnia (1973), Medal „Mater Verbi” tygodnika „Niedziela” (2001).
Andrzej Zawicki był od 1958 r. żonaty z Władysławą z d. Flisak, z którą mieli synów Krzysztofa i Wojciecha. Zmarł 4.04.2017 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Legnickiej.
Źródła: Archiwum Domowe Andrzeja i Władysławy Zawickich; Kronika Towarzystwa Miłośników Głogowa t. I;
Relacje i wspomnienia: A. Cugier, J. Dawgul, M. Eder, W. Hass, W. Janisio, S. Januszkiewicz, L. Lehman, R. Lewicz, E. Patyk, W. Zawicka, K. Zawicki, ks. R Zendran, J. Zieliński.
Literatura: A. Cugier, 40 lat Zespołu Szkół Ekonomicznych w Głogowie, Głogów 1996; Nekrolog, Żegnamy pedagoga
i społecznika, „Głos Głogowa” nr 14 z 05.04.2017;
A. Orzech, Czuć się naprawdę wolnym… Stanisław M. Orzech, Głogów 2017;
A. Zawicki, Klub Inteligencji Katolickiej, Encyklopedia Ziemi Głogowskiej z. 24, Głogów 1995;
K. Zawicki, I Liceum Ogólnokształcące w Głogowie 50 lat historii, Głogów 1995.
Netografia: http://sbip.pl/nglogow/site/pl/doc/uch05/XXXIII_296_2005/show.html (Uchwała Rady Miejskiej w Głogowie nr XXXIII/296/2005 o nadaniu Tytułu Honorowego Obywatela Miasta Głogowa Andrzejowi Zawickiemu).
Zbigniew Mazurek [EZG 78, 2018 – Zawicki Andrzej]
