Gdzie dokładnie wybudowano to osiedle?

Przez długie powojenne lata niewiele było wydawnictw prasowych ściśle związanych z Głogowem i regionem. Co prawda swego czasu popularnością cieszyła się „Gazeta Zielonogórska”, ale obejmowała ona znacznie większy teren i sprawy głogowskie były raczej na marginesie. Tę lukę z rzadka próbowały wypełniać tzw. jednodniówki, czyli gazety wydawane przy różnych okazjach rocznicowych, wyborczych czy innych wydarzeniach. Miały one przede wszystkim charakter propagandowy i opisywały dokonania władz w różnych dziedzinach życia. Stylistykę taką doskonale widać w gazetach, w których posiadanie niedawno weszliśmy. Postaramy się zaprezentować najciekawsze naszym zdaniem tematy w nich podjęte w formie mini cyklu.

Jednym z pierwszych czasopism było wydawane nieregularnie w latach 1954-56 „Życie Głogowskie”, firmowane przez Powiatowy Komitet Frontu Narodowego, a redagowali je m.in. Adam Królak i Bogdan Cuch. Z kolei w 1959 r. ukazała się jednodniówka „Ziemia Głogowska” wydana z okazji 850 r. rocznicy Obrony Głogowa. Wydana została również w 1965 r., tym razem z okazji wyborów do Sejmu i rad narodowych. We wszystkich tych wydawnictwach zawarta jest ówczesna historia rozwoju miasta, poparta liczbami i zamierzeniami, które nie zawsze zgadzały się z rzeczywistością, ale dokumentowały ważne wydarzenia. Nasze teksty opierać będziemy na drugim ze wspomnianych tytułów.

Na początek zajęliśmy się numerem z 1965 r., w którym zaintrygował nas podpis: „Osiedle Górnicze” pod zdjęciem z wizerunkiem nowych bloków. Osiedle powstało w latach 60. pomiędzy ul. Spółdzielczą, a al. Wolności. Ciekawostką jest fakt, że jego nazwa nie figuruje na mapach czy innych ważniejszych wydawnictwach. Możliwe, że po prostu nie przyjęła się, tak jak późniejsze nazwy osiedla Hutnik czy Piastów Śl., na pewno jednak ta inwestycja była przełomowa w historii budownictwa mieszkaniowego w mieście. Powstało Głogowskie Przedsiębiorstwo Budowlane, które przez następne lata było liderem w budownictwie mieszkaniowym. O czekających GPB zadaniach „Ziemia Głogowska” w 1965 r. pisała w jednym z artykułów: „Największe perspektywy dla rozwoju miasta i całej Ziemi Głogowskiej stwarza zagospodarowanie Zagłębia Miedziowego, a szczególnie budowa Huty Miedzi Głogów. Już w tej chwili część budownictwa mieszkaniowego przeznaczona jest dla potrzeb zagłębia”.

Co można napisać o tym osiedlu? To siedem czteropiętrowych budynków, które zostały wkomponowane w pozostałe odbudowane przedwojenne budynki, które architektonicznie do siebie nie pasowały. Na pewno wyróżnikiem osiedla był wybudowany Miejski Dom Handlowy, zwany potocznie „sklepem nowosolskim”. Nazwa wzięła się prawdopodobnie stąd, że zaopatrywany był przez centrale handlowe z Nowej Soli. Dziś pewnie byśmy nazwali je hurtowniami, ale w tamtych latach w niewielkim jeszcze Głogowie, wielu dużych instytucji handlowych jeszcze nie było. Co prawda nazwa osiedla nie przyjęła się, ale dowodem na to, że tak właśnie brzmiała był sklep spożywczy, który w latach 60. i 70. przez okolicznych mieszkańców nazywany był sklepem górniczym. Mieścił się on przy al. Wolności, naprzeciwko sali gimnastycznej I LO, a dziś kupić tam można mięso. 

FOTO: Fotopolska, MAH, A. Wiśniewski, S. Miniach, K. Zawicki, J. Taras