Historia okolicy na przestrzeni wieków

Choć ulica Poczdamska wraz przyległym osiedlem kilku wieżowców nie jest stałym celem zwiedzania Głogowa, to rejon ten warto odwiedzić i poznać jego historię.

Od czasów średniowiecznych przez kolejne wieki tę część miasta oddzielały mury obronne, najpierw drewniane, później murowane, a następnie fosa. Było tak do mniej więcej do drugiej połowy XIX w., gdy wojskowe władze wydały pozwolenie na budowę dworca kolejowego z zastrzeżeniem, że obiekt powstanie nie bliżej, niż kilometr na zachód od dzisiejszej Starówki. Na planie miasta z 1892 r. widać, że jedyną utwardzoną drogą prowadzącą do dworca była ul. Bahnhofstrasse (Poczdamska), a cały teren był placem ćwiczeń saperów (dworzec kolejowy znajdował się wtedy na dzisiejszym drugim peronie). Ponadto od 1872 r. na ul. Bahnhofstrasse, mniej więcej na wysokości dzisiejszej ul. Zamkowej, stała Brama Dworcowa, która została rozebrana po zniesieniu twierdzy w 1903 r.

Teren pomiędzy ulicami Uferstrasse (Nadbrzeżną), Schutzenstrasse (Strzelecką) i Bahnhofstrasse ożył na początku XX w. Kompleksową zabudowę tego miejsca opracował znany pruski architekt Joseph Stübben. Jedna z pierwszych decyzji dotyczyła wytyczenia nowego odcinka drogi w kierunku Zufuhrstasse (Towarowa). Nowoczesna ulica o szerokości 16 m otrzymała nazwę Neue Bahnhofstrasse. Bogate plany architekta wobec tego rejonu miasta opisał historyk Janusz Opaska w opracowaniu „Od twierdzy do nowoczesnego miasta. Plan Urbanistyczny Josepha Stübbena dla Głogowa”:

„...Stübben założył wytyczenie nowych ulic łączących staromiejskie centrum z dworcem kolejowym (Neue Bahnhofstrasse z północnym odgałęzieniem prowadzącym pod linią kolejową, obecnie Poczdamska) prostych i krótszych od dawnej Bahnhofstrasse, która szerokim łukiem obiegała obwarowania (obecnie ul. Gołębia – Strzelecka – Nadbrzeżna). Zamknięciem całości miało być obszerne założenie w miejscu dawnych bastionów i fosy, ograniczone biegnącymi nabrzeżem Odry ulicą i linią kolejową. Na wypełnionym zielenią i ścieżkami spacerowymi terenie, z oczkami wodnymi w miejscu fosy, planowano także wzniesienie dużego gmachu pływalni i łaźni miejskich”.

Pomysł zanegował następca Stübbena, kolejny miejski architekt Wilhelm Wagner, który zwrócił uwagę na wysokie koszty przedsięwzięcia związane m.in. ze sporą różnicą wzniesień. W zamian powstała koncepcja zabudowy mieszkalnej. W międzyczasie ulica zmieniła nazwę najpierw na Friedrich Ebert Strasse, by na przełomie lat 20 i 30. ubiegłego wieku przyjąć nazwę Potsdamstrasse. Po stronie północnej powstały apartamentowce z mieszkaniami o wyższym standardzie. U zbiegu z Koenigstrasse (Jedności Robotniczej) zbudowany został hotel National (po wojnie hotel Odra). Dalszą zabudowę przerwała wojna.

Przez prawie 30 powojennych lat teren pomiędzy ulicami Nadbrzeżną, Strzelecką i Poczdamską służył przede wszystkim jako miejsce targowe (patrz zdjęcie R. Sanojcy). Często gościły tu również cyrki i wesołe miasteczka, a ulica Poczdamska miała połączenie z ul. Brama Brzostowska.

Gruntowne zmiany nastąpiły w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Wraz z rozwojem miasta miejsce to przeznaczono pod budowę wieżowców. Pod względem architektonicznym zabudowa nie pasowała do otoczenia, chodziło jednak o uzyskanie jak największej liczby mieszkań. W sumie powstały cztery dziesięciopiętrowe budynki. Ciekawostką jest fakt, że na najwyższych piętrach zamieszkali artyści, których do osiedlenia się w Głogowie zachęcały ówczesne władze miasta. Tworzyli tu m.in. Andrzej Owczarek i zmarła kilka miesięcy temu Kinga Domańska. Niedawno u zbiegu ulic Nadbrzeżnej i Strzeleckiej powstał ładny, nowoczesny apartamentowiec. Niepozornym, ale charakterystycznym obiektem w tym rejonie jest kamień upamiętniający zmianę nazwy hotelu National na Hindenburg, co miało miejsce w 1917 r.

FOTO: Muzeum w Głogowie, GFH, GROT, Fundacja Kultury Śląska, J. Taras, Z. Krzemiński, R. Sanojca, K. Zawicki