Dzieje nieistniejącej dziś wsi
Biechów (niem. Beichau, Oderhorst). Po raz pierwszy wzmiankowany był w 1326 r. Nazwa wsi według niemieckiego geografa oraz językoznawcy Heinricha Adamy wywodziła się od polskiej nazwy byka. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 r., we Wrocławiu jako najwcześniejszą wymienia polską nazwę - "Bycowice". Opisał jej znaczenie słowem "Rinderdorf" – wieś bydła. Następnie nazwa została zgermanizowana przez Niemców na Beichau, w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.
Przed wojną była to typowo rolnicza osada. Znajdowała się tu winiarnia Conrada Schumanna wraz z pasieką, oraz oberża "Oderschlößchen", posiadająca około 700(!) miejsc siedzących. Wieś połączona była przeprawą promową z leżącym po drugiej stronie Odry Rapocinem. Obecnie Biechów nie istnieje, a jego nieliczne pozostałości znajdują się w granicach administracyjnych Głogowa. Bliskie sąsiedztwo powstałej na początku lat 70-tych huty poskutkowało znacznym zanieczyszczeniem środowiska. Z tego powodu, podobnie jak chociażby Wróblin Głogowski, Biechów zaczął być stopniowo wysiedlany (do 2003 r.). Następnie został niemal zrównany z ziemią.
Do dziś zachował się tu cmentarz z kilkoma mogiłami. Wciąż istnieje także mauzoleum grobowe prominentnej niegdyś rodziny Hoffmeister. August Hoffmeister był właściciel przedwojennej fabryki pieców, płytek wykładzinowych, ściennych i podłogowych oraz materiałów budowlanych. Jego zakład znajdował się przy obecnej ulicy Elektrycznej. Po latach (2018 r.) miejsca te odwiedził wraz z rodziną wnuk ostatniego właściciela fabryki A. Hoffmeistera. Na zakończenie swojej wizyty otrzymał prezent, który bardzo go wzruszył. Była to płytka z pieca kaflowego, wyprodukowana w fabryce jego dziadka. Widniał na niej wytłoczony napis z nazwą rodzinnego zakładu.
Źródła i foto: sit.glogow.pl, glogow.pl, allegro.pl, polska-org.pl, D. Jeton, T. Mietlicki, K. Gołuchowski, K. Chudzik, W. Najgebauer
