Pomnik 3. Poznańskiego Pułku Piechoty nr 58
Pozostał tylko cokół...
Był jednym z najładniejszych głogowskich monumentów przed II wojną światową. Potocznie zwany "klatką dla ptaków" Pomnik 3. Poznańskiego Pułku Piechoty nr 58. powstał w połowie lat 20. ubiegłego wieku. Stanął na skwerze przed wejściem do ówczesnego szpitala miejskiego (dziś siedziba Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej). Zbudowany był z ośmiu kolumn zwieńczonych betonowym pierścieniem. Wewnątrz na cokole znajdował się sporej wielkości kamienny orzeł. Pomnik upamiętniał poległych żołnierzy pułku w I wojnie światowej w latach 1914-1918.
58. Pułk Piechoty należał do największych i najważniejszych głogowskich regimentów. Początkowo nosił nazwę 18. Mieszanego Pułku Piechoty, ale 4 kwietnia 1860 r. zmienił się w 3. Poznański Pułk Piechoty nr 58. I i II batalion miały w Głogowie kilka lokalizacji. Początkowo żołnierze i oficerowie stacjonowali w kazamatach przy Bramie Pruskiej, koszarach Michaelisa, w Forcie Gwiazda, arsenale na Ostrowie Tumskim, w Forcie Bruckenkopf oraz kwaterach prywatnych. W 1897 r. I batalion ulokowany został w koszarach w Żarkowie. Żołnierze rekrutowani byli z Wielkopolski i Dolnego Śląska. Niewielu było Polaków (m.in. starszy lekarz dr Paweł Wiewiórkowski pochodzący z Prus Wschodnich).
Wojsko głogowskiej piechoty uczestniczyło we wszystkich bitwach i wojnach toczonych przez Prusy w latach 1866-1918. W I wojnie światowej pułk brał udział w walkach m.in. pod francuskim Longwy. Regiment został rozwiązany w 1919 r., a schedę po nim przejęła stacjonująca w Głogowie 6. Kompania 8. Pruskiego Pułku Piechoty.
Pomnik przetrwał do wiosny 1945 r., gdy został zniszczony podczas walk o Głogów. Po wojnie był systematycznie rozbierany. Obecnie widoczny jest tylko betonowy cokół na skwerku przy PWSZ.
FOTO. Fundacja Kultury Śląska w Wusburgu, Fotopolska, muzeum w Głogowie, K. Zawicki.
