Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej

Wersja z dnia 13:34, 4 sty 2022

podkategoria:Okres po 1945

Cugier Zdzisław Edmund

Zdzisław Edmund Cugier urodził się 22.10.1934 r. w Lesznie. Tam spędził dzieciństwo w czasie II wojny światowej. Tam również, po ukończeniu zawodowej szkoły handlowej w 1951 r., podjął pracę w PSS „Społem”. W latach 1954-56 odbył zasadniczą służbę wojskową. Po jej zakończeniu, w latach 1956-62 pracował w GS „Samopomoc Chłopska” w Lipnie jako kierownik sklepu. W 1962 r. rozpoczął pracę w WZGS „Samopomoc Chłopska” w Kostrzynie nad Odrą jako zaopatrzeniowiec i kierownik restauracji. Podwyższył swoje kwalifikacje i uzupełnił wykształcenie, kończąc Technikum Ekonomiczne w Międzyrzeczu. Awansował też wtedy na stanowisko wiceprezesa ds. zaopatrzenia ludności.

Z tak zdobytym doświadczeniem zawodowym w 1976 r. Z. Cugier trafił do Głogowa, obejmując w rozwijającym się wówczas ośrodku przemysłowym stanowisko zastępcy dyrektora ds. handlu w głogowskim oddziale legnickiej WSS „Społem”. W tym czasie oddział miał w mieście największy udział w handlu i gastronomii. Zmieniała się i unowocześniała infrastruktura lokalowa, a na nowych osiedlach powstawały kolejne pawilony handlowe. Oprócz sieci sklepów spożywczych i przemysłowych, PSS posiadała kilka lokali gastronomicznych, cztery piekarnie, masarnię oraz prowadziła stołówki dla zakładów pracy. Zrealizowała także dwie duże inwestycje dla potrzeb mieszkańców Głogowa: nowoczesną piekarnię przemysłową i zakład produkcji mięsnej. W czasie kryzysu zaopatrzenia i wprowadzonej kartkowej reglamentacji towarów objął stanowisko dyrektora Oddziału WSS „Społem” – 13.01.1981 r. Niebawem nastąpił czas głębokich przemian w organizacji i strukturze spółdzielczości „Społem”. Z. Cugier aktywnie uczestniczył w usamodzielnieniu się głogowskiego oddziału. Dzięki jego staraniom 1.01.1983 r. powstała Powszechna Spółdzielnia Spożywców „Społem” w Głogowie jako samodzielna jednostka gospodarcza, a Z. Cugier objął stanowisko Prezesa Zarządu. Piastował je do 27.07.2001 r., kiedy ze względów zdrowotnych przeszedł na emeryturę. Dekada lat 80. była niezwykle trudna w zakresie zaopatrzenia ludności oraz organizacji placówek handlowych, zwłaszcza że był to również okres narzuconych cen urzędowych na artykuły spożywcze. Głogowska PSS „Społem” z powodzeniem przeszła okres transformacji ustrojowej i gospodarczej po 1989 r., kiedy to w handlu, przetwórstwie i gastronomii wprowadzono wolnorynkowe zasady ekonomiczne. Dokonana restrukturyzacja doprowadziła do rezygnacji z funkcjonowania nierentownych placówek i lokali. W 2. połowie lat 90. PSS „Społem” musiała się nauczyć konkurowania z supermarketami i galeriami handlowymi, często z udziałem kapitału zagranicznego. Powstała sieć społemowskich sklepów typu „LUX”. Z. Cugier był orędownikiem zjednoczenia rozproszonego społemowskiego ruchu spółdzielczego i inicjatorem oraz sygnatariuszem Krajowego Związku Rewizyjnego Spółdzielni Spożywców „Społem” w Warszawie, powstałego 11.12.1991 r. Został członkiem jego Rady Nadzorczej i był delegatem na kolejne Zjazdy Krajowe. Za jego prezesury wydawany był lokalny zakładowy miesięcznik „Społemiak”.

Z. Cugier pracę zawodową łączył z działalnością społeczną. Był członkiem PZPR. Jako działacz sportowy wspierał sekcje zapaśnicze i piłki nożnej w klubach na Ziemi Lubuskiej oraz w Głogowie. W latach 1986-2007 pełnił społecznie funkcję członka Zarządu i wiceprezesa ds. finansowych MZKS „Chrobry” Głogów. W 1998 r. został Honorowym Członkiem MZKS „Chrobry”. Jako członek wspierający udzielał pomocy głogowskim kombatantom, wchodząc również w skład honorowego komitetu fundatorów sztandaru dla Zarządu Miejskiego Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. Wspierał organizację podróży wojskowo-historycznych i wycieczek oraz w sferze kultury działania Muzeum Archeologiczno-Historycznego w zakresie m. in. organizacji Głogowskiego Przeglądu Kultury Polskiej „Kresy” i Letniej Akademii Kultury Języka Polskiego. W zakresie pomocy społecznej wspierał też Parafię pw. św. Klemensa w organizacji wakacyjnego wypoczynku młodzieży z Białorusi oraz zimowisk w czasie ferii dla ubogiej młodzieży w Głogowie. Prowadził działalność charytatywną jako członek głogowskiego klubu „Rotary” oraz Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii prof. Zbigniewa Religi. Został odznaczony: Srebrnym (1975) i Złotym Krzyżem Zasługi (1983), Medalem 30-lecia PRL (1975), Medalem 40-lecia PRL (1984), Odznaką „Za Zasługi dla Rozwoju Województwa Zielonogórskiego (1975), Odznaką „Za zasługi dla Województwa Legnickiego” (1984), Złotą Odznaką „Budowniczy Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego (1989), Złotą Odznaką Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej (1987), Odznaką „Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego” (1988), Odznaką „Zasłużony dla „Społem” (1996), Srebrną Odznaką Legnickiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej” (1998), Złotą Odznaką Federacji Sportowej „Spójnia” (1973), Medalem „Przyjaciel Muzeum w Głogowie” (2007). W plebiscycie „Gazety Głogowskiej” otrzymał tytuł „Głogowianina Roku 2000”. 11.11.2005 r. Rada Miasta przyznała mu tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Głogowa”. Żona Anna, dzieci: Andrzej, Krzysztof, Renata i Alicja. Zdzisław Cugier zmarł w dniu swoich 75. urodzin, 22.10.2009 r. Jest pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Głogowie przy ul. Legnickiej.

Źródła:

Kroniki Związku Kombatantów i Byłych Więźniów Politycznych w Głogowie;
 Uchwała Rady Miejskiej Głogowa o nadaniu tytułu Honorowego Obywatel Nr XXXIII/297/2005 Rady Miejskiej w Głogowie z dnia 3 listopada 2005 r. Materiały z archiwum rodzinnego Anny Cugier. 

Wspomnienia:
Jacek Zieliński, Mirosław Dąbrowski, Karol Włodarczak, Magdalena Zgondek, Jarosław Helwig, Franciszek Marciniak.
Literatura:
„Chrobry” Głogów, 1946-1986, Informator, Głogów, bdw.

Zbigniew Mazurek [EZG 80, 2020 – Cugier Zdzisław Edmund]

• Widok

  • Artykuł
  • Dyskusja
  • Tekst źródłowy
  • Historia

• Osobiste

  • Logowanie / rejestracja

• Narzędzia

  • Linkujące
  • Zmiany w dolinkowanych
  • Prześlij plik
  • Strony specjalne
  • Wersja do druku
  • Bezpośredni link