Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Miejscowości =Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Kromolinie= Ekipa poszukiwawczo-weryfikacyjna Katedry Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem ...) |
(→Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Kromolinie) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Kategoria:Miejscowości]] | [[Kategoria:Miejscowości]] | ||
=Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Kromolinie= | =Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Kromolinie= | ||
| - | Ekipa poszukiwawczo-weryfikacyjna Katedry Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem Cezarego Buśko w październiku 1983 r. zlokalizowała cmentarzysko ciałopalne ludności kultury łużyckiej. Stanowisko to znajduje się na terenie nieczynnej już piaskowni w obrębie gruntów wsi Kromolin. | + | [[Grafika:Kromolin.jpg|left|150px]] Ekipa poszukiwawczo-weryfikacyjna Katedry Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem Cezarego Buśko w październiku 1983 r. zlokalizowała cmentarzysko ciałopalne ludności kultury łużyckiej. Stanowisko to znajduje się na terenie nieczynnej już piaskowni w obrębie gruntów wsi Kromolin. |
Wcześniejsza eksploracja piasku doprowadziła do częściowego zniszczenia cmentarzyska. Po założeniu wykopu sondażowego przy krawędzi piaskowni, w miejscu gdzie zauważono naczynie gliniane, na głębokości 0,55 m pojawił się bruk kamienny. Bruk zbudowany z różnej wielkości otoczaków zajmował prawie całą powierzchnie wykopu sondażowego. Tylko w miejscach występowania grobów i w ich najbliższym sąsiedztwie, powierzchnia była niezabudowana. Kamienie znajdowały się na poziomie den odkrytych naczyń czterech grobów, w tym trzech popielnicowych i jednego ciałopalnego. Trudno powiedzieć czy była to prawidłowość, czy też sytuacja wyjątkowa w tej części cmentarzyska. | Wcześniejsza eksploracja piasku doprowadziła do częściowego zniszczenia cmentarzyska. Po założeniu wykopu sondażowego przy krawędzi piaskowni, w miejscu gdzie zauważono naczynie gliniane, na głębokości 0,55 m pojawił się bruk kamienny. Bruk zbudowany z różnej wielkości otoczaków zajmował prawie całą powierzchnie wykopu sondażowego. Tylko w miejscach występowania grobów i w ich najbliższym sąsiedztwie, powierzchnia była niezabudowana. Kamienie znajdowały się na poziomie den odkrytych naczyń czterech grobów, w tym trzech popielnicowych i jednego ciałopalnego. Trudno powiedzieć czy była to prawidłowość, czy też sytuacja wyjątkowa w tej części cmentarzyska. | ||
Aktualna wersja
Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Kromolinie
Wcześniejsza eksploracja piasku doprowadziła do częściowego zniszczenia cmentarzyska. Po założeniu wykopu sondażowego przy krawędzi piaskowni, w miejscu gdzie zauważono naczynie gliniane, na głębokości 0,55 m pojawił się bruk kamienny. Bruk zbudowany z różnej wielkości otoczaków zajmował prawie całą powierzchnie wykopu sondażowego. Tylko w miejscach występowania grobów i w ich najbliższym sąsiedztwie, powierzchnia była niezabudowana. Kamienie znajdowały się na poziomie den odkrytych naczyń czterech grobów, w tym trzech popielnicowych i jednego ciałopalnego. Trudno powiedzieć czy była to prawidłowość, czy też sytuacja wyjątkowa w tej części cmentarzyska.
Jeden grób zachował się nienaruszony i można go było w całości wyeksplorować. Dwa dalsze uległy częściowemu uszkodzeniu w trakcie wybierania piasku. Ostatni przebadano tylko fragmentarycznie ze względu na brak zgody właściciela pola, na którym znajdował się grób. W trakcie badań pozyskano około 10 naczyń glinianych, mniej lub lepiej zachowanych, które pełniły funkcję zarówno popielnic (w przypadku grobów popielnicowych), jak i przystawek oraz wiele fragmentów ceramiki. Nadto odkryto fragmenty przepalonych kości ludzkich. Z przedmiotów metalowych zachował się jedynie fragment spiralki wykonanej z brązowego drutu. Na podstawie rodzajów grobów, a przede wszystkim form naczyń o ustalonej chronologii względnej ustalono, iż cmentarzysko ciałopalne w okolicach dzisiejszego Kromolina było użytkowane na przełomie V okresu epoki brązu i halsztatu C (800-650/650-500 r. p.n.e.).
Literatura:
C. Buśko, Kromolin, woj. Legnica, „Silesia Antiqua”, t. 27, s. 212-215.
Krzysztof Demidziuk [EZG z. 22, 1994 - Kromolin – cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej]
