Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Biogramy =Średniowiecze=) |
(→Cuch Bohdan) |
||
| (Nie pokazano 2 wersji pośrednich.) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Okres po 1945]] |
| - | = | + | [[Kategoria:Historia i społeczeństwo]] |
| + | |||
| + | =Cuch Bohdan= | ||
| + | |||
| + | Działacz społeczny i polityczny, przewodniczący Prezydium PRN w Głogowie (1957-1972), Honorowy Obywatel Głogowa. | ||
| + | |||
| + | Bohdan Cuch urodził się 23 I 1930 r. w Radzyminie. Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, gdzie rozpoczął przed wojną naukę w publicznej szkole powszechnej III stopnia. Uczestniczył w walkach w trakcie Powstania Warszawskiego, w oddziale AK „Chrobry”. Po powstaniu opuścił Warszawę, w okolicach Wierzbna przez dwa lata pracował w majątku Państwowych Nieruchomości Ziemskich jako robotnik rolny. W 1947 r. trafił do Gorzowa Wlkp., gdzie zaangażował się w pracę polityczną w organizacjach młodzieżowych OMTUR i ZMP. W latach 1951-1954 studiował na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytetu Warszawskiego i w Wyższej Szkole Nauk Społecznych. | ||
| + | |||
| + | Do Głogowa przybył z nakazem pracy w 1954 r. Rozpoczął pracę w Państwowym Ośrodku Maszynowym (do 31 XII 1956). Na fali zmian popaździernikowych został skierowany do pracy w KP PZPR (1 I 1957-31 VIII 1957). Jesienią 1957 r. został Przewodniczącym Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (do 1972). | ||
| + | |||
| + | Okres przewodniczenia Radzie przez B. Cucha wypadł w chwili przeobrażania charakteru powiatu z rolniczego zaplecza w centrum przemysłowe. Po odkryciu złóż miedzi na terenie powiatu zbudowano m.in. huty miedzi, a Głogów stał się infrastrukturalnym zapleczem górnictwa i hutnictwa miedzi. W mieście liczba mieszkańców wzrosła z 6300 w 1955 r. do 29 700 mieszkańców w 1972 r. W trakcie wieloletniej pracy zawodowej B. Cuch silnie angażował się w działania organizatorskie i społeczne. Był inicjatorem i przewodniczącym obrad odbywającego się w Głogowie 31.01.1965 r. Sejmiku Kultury, gdzie postulował i doprowadził do powołania Głogowskiego Towarzystwa Kultury. Usiłując być samodzielnym na stanowisku, popadł w konflikt z I sekretarzem KP PZPR, Ryszardem Romaniewiczem. W wyniku roszady nomenklaturowej został przeniesiony na podobne stanowisko Przewodniczącego PPRN w Szprotawie. | ||
| + | |||
| + | W następnych latach wykorzystywano jego umiejętności m.in. na stanowisku prezesa Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej (1974-1978). Później na stanowisku specjalisty w zakładach przemysłowych Wrocławia i Lubina; m.in. jako kontroler jakości materiałów na budowie w CSRS (1978-1981). Od 1982 do 1990 r. był kierownikiem głogowskiej filii Oddziału Przedsiębiorstwa Hurtu Spożywczego. W tym trudnym dla mieszkańców okresie prowadził skuteczne działania na rzecz należytego zaopatrzenia w artykuły spożywcze. Wymagały one jednak wielu umiejętności i zaangażowania w rozwiązywanie problemów i konfliktów między różnymi grupami interesów. | ||
| + | |||
| + | Od 1990 r. przebywał na emeryturze, nie zaniechał jednak działalności społecznej. Od 1975 r. był wiceprezesem Zarządu Miejskiego Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Przez jedną kadencję był radnym w Radzie powiatu głogowskiego. Odznaczony został m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Armii Krajowej i Warszawskim Krzyżem Powstańczym. W 2000 r. otrzymał Tytuł Honorowego Obywatela Głogowa. | ||
| + | |||
| + | Bohdan Cuch był żonaty i posiadał trzy córki. Zmarł 30 V 2005 r. w Głogowie. | ||
| + | |||
| + | <small>'''Literatura:'''<br> | ||
| + | materiały UM Głogów, archiwum rodziny;<br> | ||
| + | Z. Brym-Zdunin, Żelazna reduta, Warszawa 1997;<br> | ||
| + | J. Chutkowski, Głogów w XX wieku, zarys monograficzny, Głogów 2004. | ||
| + | </small> | ||
| + | |||
| + | '''Wiesław Maciuszczak''' [EZG z. 72, 2012 - '''''Cuch Bohdan'''''] | ||
Aktualna wersja
Cuch Bohdan
Działacz społeczny i polityczny, przewodniczący Prezydium PRN w Głogowie (1957-1972), Honorowy Obywatel Głogowa.
Bohdan Cuch urodził się 23 I 1930 r. w Radzyminie. Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, gdzie rozpoczął przed wojną naukę w publicznej szkole powszechnej III stopnia. Uczestniczył w walkach w trakcie Powstania Warszawskiego, w oddziale AK „Chrobry”. Po powstaniu opuścił Warszawę, w okolicach Wierzbna przez dwa lata pracował w majątku Państwowych Nieruchomości Ziemskich jako robotnik rolny. W 1947 r. trafił do Gorzowa Wlkp., gdzie zaangażował się w pracę polityczną w organizacjach młodzieżowych OMTUR i ZMP. W latach 1951-1954 studiował na Wydziale Filozoficzno-Społecznym Uniwersytetu Warszawskiego i w Wyższej Szkole Nauk Społecznych.
Do Głogowa przybył z nakazem pracy w 1954 r. Rozpoczął pracę w Państwowym Ośrodku Maszynowym (do 31 XII 1956). Na fali zmian popaździernikowych został skierowany do pracy w KP PZPR (1 I 1957-31 VIII 1957). Jesienią 1957 r. został Przewodniczącym Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (do 1972).
Okres przewodniczenia Radzie przez B. Cucha wypadł w chwili przeobrażania charakteru powiatu z rolniczego zaplecza w centrum przemysłowe. Po odkryciu złóż miedzi na terenie powiatu zbudowano m.in. huty miedzi, a Głogów stał się infrastrukturalnym zapleczem górnictwa i hutnictwa miedzi. W mieście liczba mieszkańców wzrosła z 6300 w 1955 r. do 29 700 mieszkańców w 1972 r. W trakcie wieloletniej pracy zawodowej B. Cuch silnie angażował się w działania organizatorskie i społeczne. Był inicjatorem i przewodniczącym obrad odbywającego się w Głogowie 31.01.1965 r. Sejmiku Kultury, gdzie postulował i doprowadził do powołania Głogowskiego Towarzystwa Kultury. Usiłując być samodzielnym na stanowisku, popadł w konflikt z I sekretarzem KP PZPR, Ryszardem Romaniewiczem. W wyniku roszady nomenklaturowej został przeniesiony na podobne stanowisko Przewodniczącego PPRN w Szprotawie.
W następnych latach wykorzystywano jego umiejętności m.in. na stanowisku prezesa Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej (1974-1978). Później na stanowisku specjalisty w zakładach przemysłowych Wrocławia i Lubina; m.in. jako kontroler jakości materiałów na budowie w CSRS (1978-1981). Od 1982 do 1990 r. był kierownikiem głogowskiej filii Oddziału Przedsiębiorstwa Hurtu Spożywczego. W tym trudnym dla mieszkańców okresie prowadził skuteczne działania na rzecz należytego zaopatrzenia w artykuły spożywcze. Wymagały one jednak wielu umiejętności i zaangażowania w rozwiązywanie problemów i konfliktów między różnymi grupami interesów.
Od 1990 r. przebywał na emeryturze, nie zaniechał jednak działalności społecznej. Od 1975 r. był wiceprezesem Zarządu Miejskiego Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Przez jedną kadencję był radnym w Radzie powiatu głogowskiego. Odznaczony został m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Armii Krajowej i Warszawskim Krzyżem Powstańczym. W 2000 r. otrzymał Tytuł Honorowego Obywatela Głogowa.
Bohdan Cuch był żonaty i posiadał trzy córki. Zmarł 30 V 2005 r. w Głogowie.
Literatura:
materiały UM Głogów, archiwum rodziny;
Z. Brym-Zdunin, Żelazna reduta, Warszawa 1997;
J. Chutkowski, Głogów w XX wieku, zarys monograficzny, Głogów 2004.
Wiesław Maciuszczak [EZG z. 72, 2012 - Cuch Bohdan]
