Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria: Biogramy Podkategoria: Okres po 1945 =Rybak Edward= Edward Rybak (1936-1974) był organizatorem i dyrektore głogowskich szkół, zasłużonym wychowawcą młodzie...) |
(Nowa strona: Kategoria: Biogramy Podkategoria: Okres po 1945 =Rybak Edward= Edward Rybak (1936-1974) był organizatorem i dyrektore głogowskich szkół, zasłużonym wychowawcą młodzie...) |
Aktualna wersja
Rybak Edward
Edward Rybak (1936-1974) był organizatorem i dyrektore głogowskich szkół, zasłużonym wychowawcą młodzieży. Działacz poltyczny, w latach 1972-1974 przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej i naczelnik powiatu głogowskiego.
Edward Rybak urodził się w 1936 r. we wsi Bałków (wówczas w woj. kieleckim). Rodzice prowadzili gospodarstwo rolne. Posiadali troje dzieci (chłopca i dwie dziewczynki), z których Edward był najstarszy. Po ukończeniu w 1951 r. szkoły podstawowej w Dzierzgowie podjął naukę w Liceum Pedagogicznym w Szczekocinach, które ukończył w 1955 r. Był dobrym uczniem, działał społecznie w Związku Młodzieży Polskiej, więc został skierowany bez egzaminów wstępnych na studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, na Wydziale Polonistyczno-Historycznym. Ukończył je z tytułem magistra w 1959 r. W czasie studiów działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich. Odbył też roczne szkolenie w Studium Wojskowym zdobywając stopień oficerski. Zarówno w Liceum Pedagogicznym, jak i na studiach czynnie uprawiał sport m.in. tenis stołowy, lekkoatletykę, siatkówkę. Osiągał dobre wyniki, co przełożyło się na liczne dyplomy i nagrody.
Po ukończeniu uczelni, jako młody nauczyciel, wraz z żoną Barbarą (pobrali się na studiach) jeszcze w 1959 r. otrzymali skierowanie do Zielonej Góry. Stamtąd kuratorium oświaty skierowało ich do powstającej Szkoły Rzemiosł Budowlanych w Głogowie. Jego – jako polonistę, a jego żonę jako nauczycielkę matematyki. Pracę w szkole, której założycielem i dyrektorem był rzutki i zdolny organizator i pedagog Józef Hołowczyc, zaczynano w trudnych warunkach: budynek szkolny wymagał remontu, były tylko dwie klasy i pięciu nauczycieli. W październiku państwo Rybakowie otrzymali mieszkanie przy alei Wolności, a za jakiś czas przy ul. Spółdzielczej i jeszcze później przy ul. Przemysłowej.W Szkole Rzemiosł Budowlanych E. Rybak dał się poznać jako dobry nauczyciel, wychowawca młodzieży i organizator. Miał opinię świetnego wykładowcy. Był inicjatorem ciekawych przedsięwzięć i rozwiązań dydaktyczno-wychowawczych. W krótkim czasie został zastępcą dyrektora szkoły. W 1964 r. powierzono mu funkcję dyrektora utworzonego wówczas Technikum Budowlanego dla Pracujących. Był jednym z inicjatorów rozbudowy szkoły. W latach 1969-70 piastował stanowisko dyrektora Zasadniczej Szkoły Budowlanej (władze zmieniły status szkoły) i Technikum Budowlanego.
E. Rybak od 1970 r. związany był z działalnością i pracą w radach narodowych – został radnym PRN, a od 1972 r. przewodniczącym Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Na skutek zmian systemu administracyjnego kraju, w grudniu 1973 r. otrzymał nominację na Naczelnika Powiatu. Od 1955 r. był członkiem PZPR, a w latach 1972-74 członkiem egzekutywy Komitetu Powiatowego PZPR. Był również działaczem Frontu Jedności Narodu.
Zmarł nagle na rozległy zawał serca 24.09.1974 r. Pozostawił żonę i troje dzieci. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Legnickiej w Alei Zasłużonych. Edward Rybak otrzymał za swoją działalność liczne odznaczenia państwowe i honorowe, w tym: Odznakę Honorową za Zasługi w Rozwoju Województwa Zielonogórskiego (13.11.1969); Złoty Krzyż Zasługi (uchwałą Rady Państwa z 12.07.1973); Tytuł Honorowy – Zasłużony Dla Budownictwa i Przemysłu Budowlanego (2.07.1974); Medal 30-lecia Polski Ludowej (22.07.1974). Dwukrotnie przyznano mu medal Za Zasługi dla Obronności Kraju.
Źródła i literatura:
Dokumenty rodzinne: dyplomy, odznaczenia, legitymacje i świadectwa szkolne; wspomnienie żony Barbary i syna – Leszka Rybaka; wspomnienia autora artykułu – ucznia E. Rybaka w SRB i TB. „Gazeta Zielonogórska” nr 228 z dnia 29.09.1974 r.
Michał Cimek [EZG 79, 2019 – Rybak Edward]
