Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej

(Różnice między wersjami)
Aktualna wersja (19:31, 20 sty 2015) (edytuj) (anuluj zmianę)
 
Linia 1: Linia 1:
[[Kategoria:Okres po 1945]]
[[Kategoria:Okres po 1945]]
[[Kategoria:Historia i społeczeństwo]]
[[Kategoria:Historia i społeczeństwo]]
-
=Gręś Stanisław=
+
=Borawski Marian=
-
Stanisław Gręś urodził się 27 IV 1935 r. w Karpowiczach koło Suchowoli. Po ukończeniu szkoły średniej w Ełku (1955 r.) wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, gdzie w 1962 r. przyjął święcenia kapłańskie. Studiował w Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (1989 r. uzyskał doktorat z teologii).
+
Inżynier budownictwa, w latach 1982-1988 prezydent Głogowa. Zasłużył się dla rowoju urbanistycznego i społecznego Głogowa.
-
W ramach posługi duszpasterskiej w latach 1962-1971 był wikariuszem w Gądkowicach, Dusznikach Zdroju oraz Przewornie, 1971-1994 proboszczem w Bożnowie, Krzeszycach i Gralewie, a 1994-2000 w parafii św. Michała Archanioła w Kwielicach. Następnie do 2007 r. był dyrektorem Biblioteki Diecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. W latach 2007-2012 mieszkał w klasztorze Franciszkanów w Niepokalanowie (Paprotni), utrzymując stały kontakt z duchowieństwem głogowskim. Pod koniec życia zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Zielonej Górze, gdzie zmarł 11 VII 2012 r.
+
M. Borawski urodził się 11 I 1936 w Siedlisku na Wołyniu. Ukończył liceum we Wschowie. Studiował na Politechnice Wrocławskiej (Wydziale Budownictwa, Oddział Konstrukcyjny), dyplom inżyniera uzyskał w 1957 roku. Od marca 1958 r. pracował i mieszkał z rodziną w Głogowie. Pierwszą inwestycją, którą mu powierzono, była budowa szkoły podstawowej w Sławie. Następnie pracował przez 18 lat w Głogowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym, w tym 10 lat na stanowisku dyrektora, oraz 4 lata na takim stanowisku w Kombinacie Budownictwa Ogólnego. Realizował wiele inwestycji ważnych dla miasta i regionu, m.in. budowę kina „Jubilat” w Głogowie i remont generalny Teatru Miejskiego w Legnicy. Przez 2 lata nadzorował budowę szybu R-9 w kopalni „Rudna” oraz ujęcia wody w Retkowie.
-
Poza posługą duszpasterską pielgrzymki ekumeniczne (od 1997 r.; w kraju oraz do Niemiec, na Litwę, Ukrainę, Białoruś i Łotwę). W latach 90. XX w. współinicjował starania o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Eduarda Müllera (→ Müller Eduard). W 1997 r. zorganizował obchody 700-lecia parafii w Kwielicach.
+
W dniu 16 VII 1982 M. Borawski został powołany na stanowisko Prezydenta Miasta Głogowa. Pełnił je do 1988 r. Jako prezydent miasta, M. Borawski realizował z wielkim zaangażowaniem własną koncepcję rozwoju przestrzennego, budownictwa i układu komunikacyjnego Głogowa, korzystając z rozległej wiedzy i doświadczenia. W trudnym okresie lat 80. prezydent Borawski miał własną wizję przyszłości miasta: bez wieżowców, z odbudowanym Starym Miastem, budownictwem jednorodzinnym, budową obwodnicy miejskiej i drugiej przeprawy przez Odrę.
-
Stanisław Gręś pełnił wiele zaszczytnych funkcji kościelnych (m.in. w latach 1978-2007 diecezjalnego referenta ds. ekumenizmu). Wygłaszał referaty na wielu konferencjach, sympozjach i kongresach, a w latach 1990-1996 prowadził wykłady z ekumenizmu i metodologii oraz seminarium w Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu i jego Filii w Gorzowie Wielkopolskim. Od 1993 r. występował w audycjach radiowych rozgłośni w Gorzowie Wielkopolskim, Głogowie i Berlinie. Pozostawił dorobek publicystyczny i naukowy – głównie prace i artykuły o tematyce religijnej – w tym dotyczące ziemi głogowskiej, m.in.: Kapłan Boży z Kwielic, „Aspekty” 11(1995) nr 12, s. 34, 700-lecie parafii p.w. św. Michała Archanioła, „Aspekty” 13(1997) nr 34, s. III, 700-lecie parafii p.w. św. Michała Archanioła, „Tygodnik Głogowski i Polkowicki” 6(1997) nr 34, s. 4, Działalność ekumeniczna w Polsce, „Studia Paradyskie” 8(1998), s. 25-36; Wierzenia plemion lubuskich i pomorskich, (w:) Kościół na Pomorzu Zachodnim i Ziemi Lubuskiej oraz biogram Müller Eduard, (w:) Encyklopedia Katolicka - t. 13, Lublin 2009, kol. 486.
+
Zarządzeniem nr 13/83 z 30 VI 1983 prezydent Borawski zatwierdził szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego Starego Miasta, uwzględniający walory historycznego układu urbanistycznego tej części miasta. 22 III 1985 powołał Honorowy Komitet Odbudowy Starego Miasta, pod honorowym przewodnictwem wicepremiera Zbigniewa Szałajdy. W latach 1986-89 wybudowany został na Starym Mieście pierwszy kwartał budynków. Uruchomiona została odbudowa ratusza (decyzja o odbudowie Urząd Miejski podjął w 1984 r.). W 1984 r. ruszyły prace budowlane na osiedlu Piastów Śląskich (już w marcu 1985 r. wprowadzili się pierwsi lokatorzy).
-
Literatura:
+
W lipcu 1984 r. oddano do użytku nowe ujęcia wody pitnej, co rozwiązało problemy z brakami wody w mieście. Z inicjatywy prezydenta powstało głogowskie rondo (pl. Konstytucji 3 Maja; nieoficjalnie nazywane „Rondem Borawskiego”), mimo iż władze wojewódzkie bojkotowały to zadanie o przełomowym znaczeniu dla komunikacji w mieście. Za jego prezydentury powiększony został obszar Głogowa (dwukrotnie: w 1984 i 1986 r.). Prezydent przywiązywał także dużą wagę do budowy szkół i przedszkoli (wybudowane zostały szkoły podstawowe nr 11 i 12), modernizację i poprawę standardu istniejących budynków. Dążył do integracji społeczeństwa, m.in. poprzez otwieranie klubów na osiedlach, ścieżek spacerowych w parkach.
-
Schematyzm archidiecezji wrocławskiej 1971, Wrocław 1971, s. 450;
+
-
Schematyzm diecezji zielonogórsko-gorzowskiej 1995. 50 lat – wydanie jubileuszowe, Zielona Góra 1995, s. 53, 61, 154-156, 209-211, 595-597;
+
-
M.R. Górniak, J.B. Sadowski, 700-lecie parafii w Kwielicach, Grębocice-Lublin 1997 (passim);
+
-
K. Raczyńska, By byli jedno, „Gazeta Lubuska” 43(1995) nr 215, s. 11;
+
-
Ksiądz dr Stanisław Gręś. Personalia, „Teologia w Polsce – Biuletyn informacyjny Sekcji Dogmatycznej Teologów Polskich” 23(2006) nr [83], s. 56-61;
+
-
T.M. Micałek, Był mi znany jako Alek, „Rycerz Niepokalanej” 70(2009) [nr 9], s. 244-247.
+
-
Marek Robert Górniak [EZG z. 72, 2012 - Gręś Stanisław]
+
W latach 1988-1993 M. Borawski pracował w „Budoprojekcie” (od 1993 r. ”Hydrobudex” Spółka z o.o.). Od 11 IV 1989 do 25 IV 1991 pełnił również funkcję prezesa Towarzystwa Miłośników Głogowa.
 +
 
 +
M. Borawski zmarł na atak serca 16 VI 1993 w Głogowie.
 +
 
 +
<small>
 +
'''Literatura:'''<br>
 +
J. Chutkowski, ''Głogów w XX wieku'', Głogów 2004;<br>
 +
„Kronika Głogowska”, Jednodniówka Towarzystwa Miłośników Głogowa, listopad 1984 r.;<br>
 +
Kronika Towarzystwa Ziemi Głogowskiej, t. 1. - do r. 1991, red. W. Nawrocki;<br>
 +
''Znaleźć kontynuatorów. Rozmowa z Prezydentem Głogowa Marianem Borawskim'', „Polska Miedź” z 28 III-3 IV 1985.
 +
</small>
 +
 
 +
'''Lucyna Burneta''' [EZG z. 68, 2008 - '''''Borawski Marian''''']

Aktualna wersja

Borawski Marian

Inżynier budownictwa, w latach 1982-1988 prezydent Głogowa. Zasłużył się dla rowoju urbanistycznego i społecznego Głogowa.

M. Borawski urodził się 11 I 1936 w Siedlisku na Wołyniu. Ukończył liceum we Wschowie. Studiował na Politechnice Wrocławskiej (Wydziale Budownictwa, Oddział Konstrukcyjny), dyplom inżyniera uzyskał w 1957 roku. Od marca 1958 r. pracował i mieszkał z rodziną w Głogowie. Pierwszą inwestycją, którą mu powierzono, była budowa szkoły podstawowej w Sławie. Następnie pracował przez 18 lat w Głogowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym, w tym 10 lat na stanowisku dyrektora, oraz 4 lata na takim stanowisku w Kombinacie Budownictwa Ogólnego. Realizował wiele inwestycji ważnych dla miasta i regionu, m.in. budowę kina „Jubilat” w Głogowie i remont generalny Teatru Miejskiego w Legnicy. Przez 2 lata nadzorował budowę szybu R-9 w kopalni „Rudna” oraz ujęcia wody w Retkowie.

W dniu 16 VII 1982 M. Borawski został powołany na stanowisko Prezydenta Miasta Głogowa. Pełnił je do 1988 r. Jako prezydent miasta, M. Borawski realizował z wielkim zaangażowaniem własną koncepcję rozwoju przestrzennego, budownictwa i układu komunikacyjnego Głogowa, korzystając z rozległej wiedzy i doświadczenia. W trudnym okresie lat 80. prezydent Borawski miał własną wizję przyszłości miasta: bez wieżowców, z odbudowanym Starym Miastem, budownictwem jednorodzinnym, budową obwodnicy miejskiej i drugiej przeprawy przez Odrę.

Zarządzeniem nr 13/83 z 30 VI 1983 prezydent Borawski zatwierdził szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego Starego Miasta, uwzględniający walory historycznego układu urbanistycznego tej części miasta. 22 III 1985 powołał Honorowy Komitet Odbudowy Starego Miasta, pod honorowym przewodnictwem wicepremiera Zbigniewa Szałajdy. W latach 1986-89 wybudowany został na Starym Mieście pierwszy kwartał budynków. Uruchomiona została odbudowa ratusza (decyzja o odbudowie Urząd Miejski podjął w 1984 r.). W 1984 r. ruszyły prace budowlane na osiedlu Piastów Śląskich (już w marcu 1985 r. wprowadzili się pierwsi lokatorzy).

W lipcu 1984 r. oddano do użytku nowe ujęcia wody pitnej, co rozwiązało problemy z brakami wody w mieście. Z inicjatywy prezydenta powstało głogowskie rondo (pl. Konstytucji 3 Maja; nieoficjalnie nazywane „Rondem Borawskiego”), mimo iż władze wojewódzkie bojkotowały to zadanie o przełomowym znaczeniu dla komunikacji w mieście. Za jego prezydentury powiększony został obszar Głogowa (dwukrotnie: w 1984 i 1986 r.). Prezydent przywiązywał także dużą wagę do budowy szkół i przedszkoli (wybudowane zostały szkoły podstawowe nr 11 i 12), modernizację i poprawę standardu istniejących budynków. Dążył do integracji społeczeństwa, m.in. poprzez otwieranie klubów na osiedlach, ścieżek spacerowych w parkach.

W latach 1988-1993 M. Borawski pracował w „Budoprojekcie” (od 1993 r. ”Hydrobudex” Spółka z o.o.). Od 11 IV 1989 do 25 IV 1991 pełnił również funkcję prezesa Towarzystwa Miłośników Głogowa.

M. Borawski zmarł na atak serca 16 VI 1993 w Głogowie.

Literatura:
J. Chutkowski, Głogów w XX wieku, Głogów 2004;
„Kronika Głogowska”, Jednodniówka Towarzystwa Miłośników Głogowa, listopad 1984 r.;
Kronika Towarzystwa Ziemi Głogowskiej, t. 1. - do r. 1991, red. W. Nawrocki;
Znaleźć kontynuatorów. Rozmowa z Prezydentem Głogowa Marianem Borawskim, „Polska Miedź” z 28 III-3 IV 1985.

Lucyna Burneta [EZG z. 68, 2008 - Borawski Marian]

Źródło: "http://192.168.10.245/ezg/index.php/Borawski_Marian"