Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(→Gmina Miejska Głogów) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Kategoria:Ziemia Głogowska]] | [[Kategoria:Ziemia Głogowska]] | ||
[[Podkategoria:Administracja]] | [[Podkategoria:Administracja]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Administracja]] | ||
| + | [[Kategoria:Administracja]] | ||
Wersja z dnia 13:38, 6 sty 2017
Gmina Miejska Głogów
Gmina Miejska Głogów położona jest w centralnej części powiatu głogowskiego. Jej obszar wynosi 35,4 km2 (3544 ha), co stanowi 7,98% obszaru powiatu głogowskiego.
Spis treści
I. Administracja i samorząd
1. Administracja w latach 1945-1990 2. Samorządowa gmina od 1990 r.
II. Charakterystyka gminy
1. Cechy obszaru 2. Geografia 3. Przyroda 4. Demografia 5. Gospodarka 6. Infrastruktura techniczna 7. Komunikacja 8. Infrastruktura społeczna 9. Kultura 10. Sport 11. Turystyka 12. Dziedzictwo kulturowe 13. Kwestie wyznaniowe 14. Przynależność do organizacji. Miasta partnerskie
I. Administracja i samorząd
1. Administracja w latach 1945-1990
Organizacja polskiego zarządu miasta rozpoczęła się 10 V 1945 przez osadników z Jarocina. Głównym organizatorem Zarządu Miejskiego był Edward Hoinka, który objął stanowiska burmistrza (wiceburmistrz – Adam Królak). Administracja miasta podlegała Pełnomocnikowi Rządu na Obwód III – Głogów. Od 24 IX 1945 p.o. burmistrza pełnił Bronisław Kwolek, a 18 X 1945 burmistrzem mianowany został Władysław Fryszczyn. Ukonstytuowanie się MRN nastąpiło 18 IX1946. Władze miejskie w latach 1946-1990. W latach 1946-1950 funkcję burmistrza miasta sprawowali: Władysław Fryszczyn (do maja 1948 r.). Następnie do kwietnia 1949 r., był nim Mieczysław Białęcki. Do czasu wyboru kolejnego burmistrza Głogowa, w okresie od kwietnia do maja 1949 r., p.o. burmistrza byli kolejno: Jan Czerwiński i Antoni Główny. Burmistrzem w latach 1949-1950 był Bolesław Czabański. W latach 1950-1973 funkcję przewodniczącego Prezydium MRN pełnili: Bolesław Czabański, Andrzej Wiśniewski, Stanisław Błaszak, Julian Mielnicki, Włodzimierz Hryniewicz, Antoni Kałmuczak, Bolesław Marciniak, Jan Koziej, Marian Tusz. W 1973 r., po utracie przez prezydia rad narodowych charakteru organów administracji państwowej, przewodniczącym MRN został Mirosław Eder i był nim do 1975 r. Naczelnikami miasta w latach 1975-1981 byli: Piotr Błaut, Andrzej Zawicki, Stanisław Majcher. Głogów w 1981 r. stał się miastem prezydenckim. Prezydentami miasta w latach 80. byli: Stanisław Majcher(1981-1982), Marian Borawski (1982-1888), Jacek Zieliński (od 1988 r.). 5 Powierzchnia miasta wynosiła wg pomiaru z 1959 r. 5,11 km2 (była identyczna z pow. sprzed 1945 r.). Intensywna rozbudowa miasta skutkowała stopniowym przyłączaniem sąsiadujących z miastem terenów wiejskich. Po reformie administracyjnej w 1975 r. pow. wynosiła już 12,8 km2 (uściślona w 1979 r. na 12,9 km2). Z dniem 15 III 1984 przyłączone zostały do Głogowa tereny wsi: Brzostów, Górkowo, Krzepów, Nosocice i znaczna część Widziszowa. Pow. miasta wzrosła o 788 ha, do 20,8 km2. W 1988 r. przyłączona została część Widziszowa i osada Biechów, a z dniem 1 I 1990 tereny o pow. 1308 ha z gmin wiejskich Głogów i Żukowice z Hutą Miedzi „Głogów” i wsią Wróblin Głogowski. W 1991 r. pow. gminy miejskiej wynosiła 35 km².
Miasto Głogów w latach 1945-1950 należało do woj. wrocławskiego, w latach 1950-1975 do woj. zielonogórskiego, w latach 1975-1998 do woj. legnickiego. Od 1999 r. należy do woj. dolnośląskiego.
2. Samorządowa gmina od 1990 r.
W pierwszych wolnych wyborach samorządowych w dniu 27 V 1990 wyłoniona została 36-osobowa Rada Miasta Głogowa (przewodniczący: Michał Leszczyński), która powołała na prezydenta Jacka Zielińskiego. W kadencjach 1990-2002 radę tworzyło 36 radnych, od kadencji 2002-2006 rada składa się z 23 radnych. W kadencji 1994-1998 przewodniczącym rady był Edward Murzyński) , w kadencjach 1998-2002 i 2002-2006 Eugeniusz Patyk, w kadencji 2006-2010 Radosław Pobol.
Skład rady w kadencji 2010-2014: Andrzej Koliński – przewodniczący do 7 I 2014, Zbigniew Sienkiewicz – przewodniczący od 7 I 2014, Jerzy Akielaszek, Andrzej Bartkowiak, Przemysław Bożek, Roman Bochanysz, Mirosław Dąbrowski, Leszek Drankiewicz, Jarosław Dudkowiak, Michał Frąckowiak, Jerzy Gawron, Cezary Kędzia, Józef Koszów, Antoni Krechowiec, Sławomir Majewski, Janina Marcinów, Anna Milicz, Eugeniusz Patyk, Janusz Piechocki, Radosław Pobol, Elżbieta Rosińska, Karol Szczepaniak, Piotr Włodarczak.
Skład rady wybranej na kadencję 2014-2018: Andrzej Koliński – przewodniczący, Kazimierz Borecki, Paweł Chruszcz, Leszek Drankiewicz, Ryszard Gola-Sienkiewicz, Mariusz Kędziora, Antoni Krechowiec, Michał Kumor, Sławomir Majewski, Janina Marcinów, Eugeniusz Patyk, Zbigniew Penza, Zbigniew Prejs, Elżbieta Rosińska, Elżbieta Rybak, Ryszard Saprun, Krzysztof Sarzyński, Czesław Sawicki, Marek Sienkiewicz, Zbigniew Sienkiewicz, Janusz Szmołda, Marek Śliwiński, Justyna Żołnierczyk.
Prezydenci Miasta Głogowa: Jacek Zieliński (1988) 1990-1998, Zbigniew Rybka (1998-2006), Jan Zubowski (2006-2014), Rafael Rokaszewicz (od 2014).
II. Charakterystyka gminy
1. Cechy obszaru
Miasto Głogów położone jest zasadniczo na lewym brzegu Odry. biegnąc nurtem rzeki, z wyjątkiem części wyspy Ostrów Tumski, utworzonej na prawym brzegu Odry przez koryto Starej Odry. Cały obszar miasta stanowi zespół mieszkalno-usługowo-produkcyjny, kształtujący się od 1945 r. Obszar Głogowa podzielony jest na strefy wynikające z położenia geograficznego oraz rozwoju historycznego: staromiejska jednostka urbanistyczna mieszkalno-usługowa, jednostka urbanistyczna na wyspie rzecznej, obszar śródmiejski zlokalizowany w układzie promienistym, przemysłowe jednostki urbanistyczne: zachodnia i wschodnia, cztery jednostki wiejskie, siedem jednostek urbanistycznych osiedlowych, autonomiczna jednostka huty. Struktura użytkowania gruntów: 46,3% powierzchni miasta zajmują grunty zabudowane i zurbanizowane, 31,2% – użytki rolne, 5,6% – grunty pod wodami, 0,8% – nieużytki, 5,2% – tereny różne.
2. Geografia
Ukształtowanie powierzchni. Gmina położona jest w zasięgu dwóch jednostek fizyczno–geograficznych o odmiennych warunkach naturalnych. Są to mezoregiony: Pradolina Głogowska w makroregionie Obniżenie Milicko–Głogowskie i Wzgórza Dalkowskie w makroregionie Wał Trzebnicki. Główna część obszaru miasta rozciąga się wzdłuż lewobrzeżnej części doliny Odry, a ku południowi wchodzi na skłon Wzgórz Dalkowskich (Grzbiet Dalkowski). Rzędne terenu w korycie Odry wynoszą około 74 m n.p.m. na wschód od miasta i około 69 m n.p.m. w okolicy Wróblina Głogowskiego. Urozmaicone morfologicznie wzgórza morenowe, przylegające bezpośrednio od południa do miasta, osiągają w jego granicach wys. około 150 m n.p.m., a w sąsiedztwie 169 m n.p.m. – Góra Głogowska (Góra Chrobrego). Pradolina Głogowska ma raczej monotonną rzeźbę, charakterystyczną dla dużych dolin rzecznych, urozmaiconą starorzeczami oraz niewysokimi wydmami. Hydrografia. Rzeka Odra przepływa przez obszar miasta na odcinku od 390,6 km do 403,5 km. Na terenie gminy Odra przyjmuje lewobrzeżne dopływy: Rudna (Czarna) oraz kilka niedużych cieków odwadniających Wzgórza Dalkowskie, m.in. Kanał Głogowski (Sępolno) i Rzuchowska Struga (Średni Potok).
3. Przyroda
O walorach przyrodniczych miasta stanowi w głównym stopniu szata roślinna. System zieleni miejskiej tworzą parki, zieleń łęgowa nad Odrą, niewielkie kompleksy lasów, ogrody działkowe oraz system zieleni izolacyjnej wokół Huty Miedzi „Głogów”. Na terenie Głogowa znajdują się parki o łącznej pow. 50,3 ha. W obrębie miasta znajduje się 21 pomników przyrody – rzadkich i cenniejszych gatunków drzew i krzewów (m.in.: miłorząb, sosna wejmutka, magnolia czarna, tulipanowiec, żółtnica, korkowiec, lipa, buk, cis, jodła, dęby stożkowe). Zwierzęta objęte ochroną gatunkową, to głównie ptaki: kukułka sierpówka, dzięcioł, puszczyk, sikorka, słowik, wilga i in. Tereny nadodrzańskie stanowią biologiczne czynne kompleksy i są ostoją ptactwa wodnego. Na terenie miasta znajduje się większa część użytku ekologicznego „Łęgi Głogowskie”, utworzonego w 2005 r. W jego skład wchodzi 605,6 ha terenów gminy na międzywale Odry w strefie ochronnej Huty Miedzi „Głogów”. Do granic miasta przylegają obszary sieci Natura 2000: PLB020008 „Łęgi Odrzańskie” i PLH020018 „Łęgi Odrzańskie”.
4. Demografia
Ludność Gminy Miejskiej Głogów wynosi (stan na 31 XII 2013) 67 299 osób (2011 r. – 68 279, 2008 r. – 69 472, 2003 r. – 72 197, 1994 r. – 74 096). Gęstość zaludnienia: 1934 os./km2 (2011 r.). Utrzymujący się spadek liczby ludności związany jest z migracją ludności (gł. z osiedlaniem się w sąsiednich gminach) i małym przyrostem naturalnym.
5. Gospodarka
Gmina Miejska Głogów zalicza się do miast o wyraźnie przeważającej funkcji przemysłowej. Dominującym czynnikiem gospodarczym jest przemysł miedziowy. Potencjał ekonomiczny skupiony jest dotąd przede wszystkim w jednym przedsiębiorstwie znajdującym się w granicach miasta, tj. Hucie Miedzi „Głogów”, mającej istotny wpływ na zatrudnienie (ok. 20% mieszkańców powiatu głogowskiego). Hutnictwo miedzi wyznacza profil wymiany gospodarczej z otoczeniem, stanowiąc słabość gospodarki Głogowa, mimo zróżnicowania jej struktury sektorowej. W granicach gminy znajduje się Zachodnia Dzielnica Przemysłowa, będąca podstrefą LSSE. Oferowane są w niej w pełni uzbrojone tereny inwestycyjne o pow. 14,52 ha. Atutem podstrefy jest bliskość bocznicy kolejowej i portu rzecznego z przystanią przeładunkową. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się Miejska Strefa Inwestycyjna (66,4 ha terenu); przez jej obszar przechodzą dwie linie kolejowe: Wrocław – Szczecin oraz Łódź Kaliska – (Zasieki) Forst. Obydwie strefy dysponują wolnymi powierzchniami dla inwestorów. We Wschodniej Dzielnicy Przemysłowej największym przedsiębiorstwem jest E-Towers Famaba, skupiające się na produkcji konstrukcji stalowych, w tym wież wiatrowych. Według danych GUS (stan na koniec 2012 r.) liczba podmiotów gospodarczych na terenie miasta Głogowa, zarejestrowanych w systemie REGON, wynosiła 6803. Wśród nich najwięcej działa w sektorach: handel hurtowy i detaliczny oraz usługi.
6. Infrastruktura techniczna
Gospodarka wodno-ściekowa. Podstawowym źródłem zaopatrzenia Głogowa i jego okolic w wodę jest ujecie wody „Serby”. Sieć wodociągowa ma charakter pierścieniowo-rozgałęźny, długość czynnej sieci wynosi: magistrala – ok. 30 km, sieć rozdzielcza – ok. 100 km, przyłącza – ok. 34 km. Głogów posiada zasadniczo kanalizację ogólnospławną; sieć rozdzielcza występuje na obrzeżach miasta (os. Paulinów, os. Słoneczne, Ostrów Tumski). Długość sieci kanalizacyjnej: sieć ogólnospławna – 104 km, sieć sanitarna – 8 km, sieć deszczowa – 5,2 km, przyłącza – 23 km. Elektroenergetyka. Elektroenergetyczne systemy dystrybucyjne na obszarze miasta Głogowa są powiązane z Krajowym Systemem Przesyłowym w stacji elektroenergetycznej 220/110 kV, zlokalizowanej w miejscowości Żukowice. Zasilanie większości odbiorców na obszarze miasta odbywa się z sieci rozdzielczej 110 kV. Miasto zasilane jest w energię elektryczną z trzech stacji: Żarków, Brzostów, Brzegowa (ul. Nabrzeżna). Ogrzewania miasta zabezpiecza EC Huty Miedzi „Głogów” z gwarancją umowną dostawy 120 MW energii cieplnej na godzinę. Obecna długość sieci magistralnych wynosi ok. 16 km, sieć rozdzielcza – ponad 26 km, przyłącza – 23 km. Zaopatrzenie w gaz. Gmina jest odbiorcą gazu ziemnego zaazotowanego GZ-35 z istniejącego gazociągu przemysłowego. Odbiorcy komunalni w mieście zasilani są sieciami średniego i niskiego ciśnienia. Długość sieci gazowniczej na terenie miasta (stan na koniec 2012 r.), bez czynnych przyłączy, wynosi ok. 82,5 km (rurociągi niskiego ciśnienia – 46,4 km, średniego ciśnienia – 36,1 km), wraz z przyłączami – 110,9 km. Zasoby mieszkaniowe. W 2011 r. zasoby mieszkaniowe w Głogowie wynosiły 24 816 mieszkań. Główne podmioty będące zarządcami nieruchomości: Zakład Gospodarki Mieszkaniowej (ZGM), Spółdzielnia Mieszkaniowa „Nadodrze” (SM „Nadodrze”), Towarzystwo Budownictwa Społecznego Sp. z o.o. (TBS). Sprawują one zarząd nad 377 obiektami mieszkalnymi wielorodzinnymi (łącznie 15 894 mieszkań), co stanowi blisko 64% ogólnej liczby mieszkań zlokalizowanych na terenie miasta.
7. Komunikacja
Główny układ komunikacyjny Głogowa opiera się na istniejącej przeprawie mostowej przez rzekę Odrę i drodze krajowej nr 12 (Łęknica – Dorohusk; 5,53 km w obszarze miasta). Ponadto przez Głogów przechodzą drogi wojewódzkie nr 292 (Nowa Sól – Lisowice) i 329 (Głogów – Potoczek, droga krajowa nr 3). W bezpośrednim sąsiedztwie z miastem istnieje droga wojewódzka nr 319 (Stare Strącze – Głogów). Teren gminy przecina dwutorowa, zelektryfikowana magistrala kolejowa państwowego znaczenia nr 273, relacji Wrocław – Szczecin, ze stacjami: Krzepów, Głogów, Wróblin Głogowski i Głogów-Huta. Na niezelektryfikowanej linii kolejowej nr 14, relacji Łódź Kaliska – (Zasieki) Forst, odbywa się obecnie tylko ruch towarowy.
8. Infrastruktura społeczna
Szkolnictwo. W Głogowie funkcjonują szkoły podstawowe o charakterze zbiorczym o numerach: SP2, SP3, SP6, SP7, SP10, SP12, SP13, SP14 oraz gimnazja o numerach 1, 2, 3, 4, 5. Na terenie miasta znajduje się osiem placówek szkolnictwa ponadgimnazjalnego. Ważną rolę w skali subregionu spełnia Zespół Placówek Szkolno-Wychowawczych w Głogowie. Funkcjonuje Powiatowe Centrum Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego i Doskonalenia Nauczycieli. W Głogowie od 2004 r. ma siedzibę Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa. Ponadto działa szereg szkół i placówek niepublicznych różnego szczebla oraz Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Franciszka Liszta. Służba zdrowia i opieka społeczna. Główną placówką w zakresie opieki zdrowotnej dla terenu miasta i powiatu głogowskiego jest Głogowski Szpital Powiatowy im. Jana Pawła II, przy którym od 2014 r. istnieje Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR). Funkcjonuje również szereg publicznych i niepublicznych ośrodków zdrowia. W mieście siedzibę ma kilkanaście publicznych (miejskich i powiatowych) instytucji opieki społecznej. Do najważniejszych należą: Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, Dom Dziennego Pobytu dla Seniorów, Dom Dziennego Pobytu i Rehabilitacji dla Dzieci Specjalnej Troski, Dzienny Ośrodek Opiekuńczy, Miejskie Centrum Wspierania Rodziny, Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Miejski Ośrodek Profilaktyki i Wczesnej Terapii Uzależnień. W sferze medyczno-prewencyjnej i pomocowej działają organizacje pozarządowe, m.in.: Polski Czerwony Krzyż, Stowarzyszenie „Monar – Markot” Centrum Pomocy Bliźniemu (Dom Samotnych Matek z Dziećmi), Polski Związek Niewidomych, Stowarzyszenie Na Rzecz Integracji i Usamodzielniania „Dom w Głogowie”, Polskie Stowarzyszenie Na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, Stowarzyszenie Osób z Niepełnosprawnością Ruchową „Sonar”, Polskie Stowarzyszenie Diabetyków, Stowarzyszenie Pomocy Rodzinie „A jutro”, Stowarzyszenie Chorych na Stwardnienie Rozsiane, Stowarzyszenie ODONIS, Stowarzyszenie Osób Niedosłyszących „Ton”, Głogowskie Stowarzyszenie „Otwarte Drzwi”, Stowarzyszenie Klub Abstynenta „Skarbnik”. Stowarzyszenie Dla Dzieci i Młodzieży „Szansa”, Stowarzyszenie Akademia Rodziny „Liberi”, Fundacja Instytut Św. Brata Alberta (przy Parafii Rzym.-Kat. pw. Miłosierdzia Bożego, Parafialny Zespół Caritas – Kuchnia Brata Alberta (przy Parafii Rzym.-Kat. pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski) oraz związki emerytów i rencistów: Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów Byłych Pracowników KGHM Polska Miedź S.A. Bezpieczeństwo. Zarówno Policja jak i Powiatowa Straż Pożarna, znajdujące się na terenie Gminy Miejskiej Głogów są instytucjami państwowymi, lecz podlegają zwierzchnictwu starosty głogowskiego. Policja obejmuje 15 rejonów dzielnicowych (stan na 1 XI 2014). Organizacje społeczne. Spośród ponad 220 organizacji społecznych (pozarządowych) zarejestrowanych na terenie powiatu głogowskiego, szacunkowo 85-90% z nich działa na terenie Głogowa. Ponadto w Głogowie z inicjatywy Fundacji Lokalnych Inicjatyw Społecznych „Flis” oraz Stowarzyszenia dla Dzieci i Młodzieży „Szansa” funkcjonuje od 2012 r. Głogowskie Partnerstwo Organizacji Pozarządowych „Rondo”, skupiające największe i najbardziej aktywne głogowskie stowarzyszenia.
9. Kultura
Głównym animatorem w upowszechnianiu kultury w Głogowie jest Miejski Ośrodek Kultury. W ramach MOK działają m.in. Młodzieżowe Centrum Kultury „Mayday”, Galeria Edukacji Twórczej i DKF „Szpula”. Głównymi cyklicznymi wydarzeniami kulturalnymi organizowanymi przez MOK są: Festiwal im. Andreasa Gryphiusa, Głogowskie Spotkania Jazzowe i Mayday Rock Festival. Muzeum Archeologiczno-Historyczne oprócz działalności wystawienniczej prowadzi działania edukacyjne i organizuje corocznie Przegląd Kultury Polskiej „Kresy”. Prowadzi również Ośrodek Studyjno-Magazynowy Zabytków Archeologicznych, utworzony w 2010 r. Szkoła Muzyczna I i II stopnia zajmuje się również upowszechnianiem kultury muzycznej. Funkcjonują biblioteki: Miejska Biblioteka Publiczna wraz z filiami oraz Biblioteka Pedagogiczna. Wśród organizacji pozarządowych czynnych w sferze kultury wyróżniają się: Klub Batalionowy w Głogowie, Towarzystwo Ziemi Głogowskiej, Chór „Beati Cantores”, Głogowskie Stowarzyszenie Literackie, Głogowski Uniwersytet Trzeciego Wieku, Stowarzyszenie Miłośników Głogowskich Fortyfikacji „Twierdza Głogów”, Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum i Historii Miasta Głogowa.
10. Sport
Na terenie gminy funkcjonuje szereg klubów i związków sportowych. Najważniejszymi i największymi są: MZKS „Chrobry” Głogów S.A. (sekcja piłki nożnej – obecnie I liga) oraz Stowarzyszenie Piłki Ręcznej „Chrobry” (poziom: ekstraklasa). Ponadto działają: Stowarzyszenie Piłki Siatkowej „Chrobry”, MKS „Piast” (lekkoatletyka), Centrum Sportowe „Głogowski Triatlon”, Miejski Szkolny Związek Sportowy, Międzyszkolny Klub Sportowy „Basket Chrobry”, Stowarzyszenie Sportowe „MOK – Budoprojekt”, Towarzystwo Cyklistów „Chrobry”, Międzywojewódzki Klub Karate „Kyokushin", Międzynarodowa Federacja Ju Jitsu, Uczniowski Klub Sportowy „Szkółka Piłkarska”, Głogowskie Towarzystwo Tenisowe, Klub Taternictwa Jaskiniowego, Automobilklub „Głogów”, Uczniowski Klub Sportowy „Głogowski Klub Judo”, Ognisko TKKF „Goliat”, Stowarzyszenie Brydża Sportowego „Ziemi Głogowskiej”, Stowarzyszenie Tenisa Stołowego „Chrobry” Głogów, Stowarzyszenie Sportowe „Odra” oraz UKS „Legion”. Najważniejsza infrastruktura sportowa w mieście: kompleks rekreacyjno-sportowy Chrobry Głogów S.A – Zespół Basenów Odkrytych i Pływalnia Chrobry Wellness & SPA, stadion drużyny Chrobry Głogów, Hala Widowiskowo-Sportowa, korty, stadion, boiska do gier zespołowych w części rekreacyjnej) oraz tor motocrossowy w Górkowie.
11. Turystyka
Turystyczna oferta Głogowa opiera się głównie o historyczne znaczenie miasta – ważnego, z ponad tysiącletnią przeszłością, ośrodka w regionie. Dla zwiedzających atrakcjami są odbudowane zabytki (głównie kolegiata NMP i relikty twierdzy nowożytnej), odbudowujące się Stare Miasto i ekspozycje muzealne. Perspektywy rozwoju turystyki, rekreacji i sportów wodnych tworzy położenie miasta nad Odrą (obecnie oferowane są w sezonie rejsy statkiem wycieczkowym z wybudowanej przystani). Miasto jest ważnym punktem na rowerowym „Szlaku Odry” i bazą wypadową dla turystyki rowerowej na Wzgórzach Dalkowskich. Jest także początkowym punktem Dolnośląskiej Drogi św. Jakuba. Głogów posiada dostateczną bazę noclegową. W 2014 r. zrewitalizowany XVIII-wieczny blok koszarowy został zaadaptowany na Centrum Informacji Turystycznej.
12. Dziedzictwo kulturowe
Na terenie gminy znajduje się 25 zabytków nieruchomych oraz siedem zabytków ruchomych wpisanych do rejestru WKZ. W gminnej ewidencji zabytków nieruchomych znalazło się 316 pozycji, w tym m.in. dwa układy urbanistyczne (układ staromiejski z Ostrowem Tumskim oraz układ ruralistyczny wsi Brzostów) oraz 23 zespoły. Rejestr zabytków archeologicznych obejmuje 16 stanowisk, wśród nich osady, cmentarzyska oraz grodzisko/podgrodzie na Ostrowie Tumskim. Najbardziej wartościowymi zabytkami są: kościół kolegiacki Wniebowzięcia NMP, d. kościół pojezuicki Bożego Ciała, kościół św. Mikołaja (ruina), zamek ze średniowieczną Wieżą Głodową, ratusz, budynek Teatru Miejskiego (ruina) oraz pozostałości twierdzy nowożytnej.
13. Kwestie wyznaniowe
Na terenie gminy najwięcej wyznawców ma Kościół Rzymskokatolicki, skupiony w 10 parafiach dwóch dekanatów wchodzących w skład Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej: Św. Mikołaja (sześć parafii) i Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski (cztery parafie) oraz parafia wojskowa. W Głogowie znajduje się Dom Zakonny O.O. Redemptorystów, jeden z trzech w woj. dolnośląskim. Wspólnota Cisi Pracownicy Krzyża (SOdC) posiada w Głogowie ośrodek „Dom Uzdrowienia Chorych”, będący jedynym obiektem tej wspólnoty w Europie Środkowo-Wschodniej. Wśród innych zarejestrowanych w Głogowie wyznań, najliczniej reprezentowane są: Zgromadzenie Świadków Jehowy, Zbór Kościoła Zielonoświątkowego, Kościół Greckokatolicki, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Wspólnota Kościołów Chrystusowych (Społeczność Chrześcijańska w Głogowie) i Kościół Chrześcijan Baptystów.
14. Przynależność do organizacji. Miasta partnerskie
Gmina Miejska Głogów należy do Związku Miast Polskich. Głogów jest miastem partnerskim dla miast: Eisenhüttenstadt (Niemcy), Kamieniec Podolski (Ukraina), Laholm (Szwecja), Langenhagen Niemcy), Middelburg (Holandia), Riesa (Niemcy) i okręgu Amber Valley (Wielka Brytania).
Źródła:
W opracowaniu hasła korzystano z materiałów przekazanych i informacji udzielonych przez urząd Miasta Głogowa Wśród wykorzystanych materiałów elektronicznych najważniejsze były serwis informacyjny www.glogow.pl oraz dane GUS.
Podstawową literaturę do poruszanej w haśle tematyki dla okresu lat 1945-1973 stanowią prace W. Nawrockiego: Zmiany administracyjne powiatu głogowskiego w Polsce Ludowej, 1968 i Podział administracyjny powiatu głogowskiego 1944-1973 (obydwie w maszynopisach). Istotne znaczenia posiadają opracowania J. Chutkowskiego Głogów i Ziemia Głogowska w latach 1945-1950 (maszynopis) i Głogów w XX wieku Zarys monograficzny, Towarzystwo Ziemi Głogowskiej, Głogów 2004. Ponadto ważne okazały się opracowania: Województwo legnickie, przemiany i rozwój w 40-leciu PRL. Szkice monograficzne i materiały (redaktor T. Rollauer), Legnica 1988; Informator o gminach województwa legnickiego, Wojewódzki Urząd Statystyczny w Legnicy 1992 oraz informacje zawarte w hasłach Encyklopedii Ziemi Głogowskiej.
Dariusz Andrzej Czaja [EZG z. 74, 2015 – Gmina Miejska Głogów, I. Administracja i samorząd, II. Charakterystyka gminy]
