Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej

(Różnice między wersjami)

Dariusz (Dyskusja | wkład)
(Nowa strona: Kategoria: Historia po 1945 i współczesność Podategoria: Historia i społeczeństwo =Stowarzyszenie Piłki Ręcznej „Chrobry” Głogów= Historia piłki ręcznej w Gło...)
Następna edycja →

Aktualna wersja

Podategoria: Historia i społeczeństwo

Stowarzyszenie Piłki Ręcznej „Chrobry” Głogów

Historia piłki ręcznej w Głogowie zaczyna się w latach 60. XX w. Pierwsze mecze w tej dyscyplinie rozegrano na przełomie lat 1961/62, przy czym reguły gry były wtedy zupełnie inne niż dzisiaj. Grano w składach jedenastoosobowych na boisku do piłki nożnej. Dopiero z czasem zmieniono przepisy, a „szczypiorniak” zaczął przypominać dzisiejszą piłkę ręczną. Organizacyjnie głogowscy szczypiorniści weszli w skład istniejącego od 1957 r. wielosekcyjnego Międzyzakładowego Klubu Sportowego (MZKS) Chrobry Głogów. Najważniejszą postacią dla tego wczesnego etapu rozwoju głogowskiej piłki ręcznej był zawodnik, trener i działacz Ryszard Matuszak (1933-91), który prowadził zespół na początku lat 60.

W 1968 r. piłkarze ręczni Chrobrego odnieśli pierwszy znaczący sukces w postaci awansu do II ligi. Na tym szczeblu, z krótkim epizodem gry na wyższym poziomie, Chrobry utrzymywał się aż do sezonu 1997/98, kiedy to głogowscy piłkarze ręczni wywalczyli awans do I ligi grupy B – w ówczesnym systemie rozgrywek drugiej najsilniejszej ligi w Polsce. Kolejnym wielkim sukcesem klubu był awans do ścisłej elity, wywalczony w sezonie 2000/01. Od tamtej pory Chrobry nieustannie występuje na najwyższym szczeblu rozgrywkowym. W 1998 r. oddano do użytku nowoczesną, jak na owe czasy, Halę Widowiskowo-Sportową, której nadano imię Ryszarda Matuszaka. W latach 1965-70 zawodnikiem Chrobrego był Zenon Łakomy (1951-2016), który związał się na trwałe z piłką ręczną. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem, prowadząc m.in. reprezentację Polski kobiet i mężczyzn. W grudniu 1998 r. podjęto decyzję o odejściu sekcji siatkówki i piłki ręcznej z MZKS i o założeniu oddzielnych klubów. Konsekwencją tych działań było powstanie w 1999 r. niezależnego Stowarzyszenia Piłki Ręcznej Chrobry Głogów. W tej formule klub odnosił kolejne sukcesy. Największym z nich było wicemistrzostwo Polski, które głogowscy piłkarze ręczni, prowadzeni wtedy przez trenera Jarosława Cieślikowskiego, zdobyli w sezonie 2005/06, w finałowej rozgrywce ulegając Wiśle Płock. Okres ten odznacza się także najsilniejszym składem w historii klubu. W tym czasie barwy Chrobrego reprezentowali bracia Michał i Bartosz Jureccy – reprezentanci Polski, późniejsi medaliści Mistrzostw Świata z 2007 r. w Niemczech, 2009 r. w Chorwacji i 2015 r. w Katarze. Obaj właśnie w Głogowie rozpoczęli poważną przygodę z piłką ręczną. Wśród medalistów z 2006 r. był także Paweł Piwko, który jako pierwszy zawodnik Chrobrego w historii reprezentował Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie (zespół podczas turnieju zajął 5 miejsce). Prezesem klubu był wtedy Edward Borkowski.

Po historycznym sezonie najlepsi zawodnicy stopniowo odchodzili z klubu, a zespół piłkarzy ręcznych seniorów osiągał coraz bardziej przeciętne rezultaty. W sezonie 2009/10 Chrobry był bliski spadku z Ekstraklasy. W barażu o utrzymanie w lidze głogowianie przegrali rywalizację z Siódemką Miedź Legnica, ale ich ligowy byt został uratowany, ponieważ Śląsk Wrocław wycofał się z rozgrywek. W późniejszym okresie Chrobremu szło już lepiej, ale nigdy nie udało się powtórzyć sukcesu z sezonu 2005/06. Od 2010 r. seniorzy występują w zreformowanej PGNiG Superlidze Mężczyzn. W trakcie obecności w najwyższej klasie rozgrywkowej w barwach Chrobrego Głogów występowali też reprezentanci Białorusi i Ukrainy. Na przełomie lat 2016/17 Chrobry zmierzył się z reprezentacjami Korei Południowej i Chile, które przygotowywały się do udziału w Mistrzostwach Świata Piłkarzy Ręcznych. Oba spotkania zakończyły się zwycięstwem rywali.

Historia głogowskiej piłki ręcznej to także występy młodych adeptów tej dyscypliny. Do ich największych sukcesów należy wicemistrzostwo Polski juniorów młodszych, zdobyte w 2010 r. Sezon 2019/20, zakończony przedwcześnie z powodu pandemii, przyniósł Chrobremu 9 miejsce w klasyfikacji. Od 8.07.2016 r. klub stanowi spółkę akcyjną, pełna nazwa brzmi: Klub Sportowy SPR „Chrobry” Spółka Akcyjna.

Literatura: J. Chutkowski, Głogów w XX wieku. Zarys monograficzny, Głogów, 2004; Głogów. Zarys monografii miasta, pod red. K. Matwijowskiego, Wrocław – Głogów 1994; XXX lat MZKS „Chrobry”, Informator, Głogów, bdw; Chrobry Głogów, 1946-1986, Informator, Głogów, bdw. Netografia: Historia piłki ręcznej w Głogowie, opr. Cz. Badecki, http://chrobryhandball.pl/historia/; http://www.chrobry-glogow.pl/podstrona,14-informacje.html; https://zprp.pl/zprp/rozgrywki/archiwum-rozgrywek; https://pgnig-superliga.pl/; https://zprp.pl/; https://miedziowe.pl/content/view/63932/76/ [odczyt 27.06.2020]

Michał Górawski [EZG 80, 2020 – Stowarzyszenie Piłki Ręcznej „Chrobry” Głogów ]