Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Średniowiecze Kategoria:Historia polityczna i społeczna =Henryk VII Rumpold= Książę żagański, głogowski i ścinawski (1369-1378), głogowski i ścinawski (137...) |
|||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
W 1381 r. przewidując rychły zgon, zażądał aby wojsko i mieszczanie jego księstwa złożyli hołd jego bratu Henrykowi VIII Wróblowi, co też się stało. Zmarł 24 XII 1395 w Bolesławcu, dokąd udał się na kurację. Pochowany został w kościele augustianów w Żaganiu. | W 1381 r. przewidując rychły zgon, zażądał aby wojsko i mieszczanie jego księstwa złożyli hołd jego bratu Henrykowi VIII Wróblowi, co też się stało. Zmarł 24 XII 1395 w Bolesławcu, dokąd udał się na kurację. Pochowany został w kościele augustianów w Żaganiu. | ||
| - | + | <small> | |
'''Literatura:'''<br> | '''Literatura:'''<br> | ||
J. Blaschke, ''Geschichte der Stadt Glogau und des Glogauer Landes'', Glogau 1913; <br> | J. Blaschke, ''Geschichte der Stadt Glogau und des Glogauer Landes'', Glogau 1913; <br> | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
''Historia Śląska od najdawniejszych czasów do roku 1400'', Pr. zb. pod red. S. Kutrzeby, t. I, Kraków 1933;<br> | ''Historia Śląska od najdawniejszych czasów do roku 1400'', Pr. zb. pod red. S. Kutrzeby, t. I, Kraków 1933;<br> | ||
K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', t. II, Wrocław 1975. | K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', t. II, Wrocław 1975. | ||
| + | </small> | ||
'''Janusz Chutkowski''' [EZG z. 14, '''''1994 - Henryk VII Rumpold'''''] | '''Janusz Chutkowski''' [EZG z. 14, '''''1994 - Henryk VII Rumpold'''''] | ||
Aktualna wersja
Henryk VII Rumpold
Książę żagański, głogowski i ścinawski (1369-1378), głogowski i ścinawski (1378-1395).
Henryk VII urodził się około 1350 r. Był synem Henryka V Żelaznego. Po śmierci ojca początkowo rządził księstwem głogowskim wspólnie ze swoim starszym bratem Henrykiem VI i młodszym Henrykiem VIII (który z powodu dziecięcego wieku sprawował władzę tylko nominalnie). Nie były to zbyt zgodne rządy i spory pomiędzy braćmi musiał łagodzić i rozstrzygać w 1371 r. Ludwik legnicki. 15 VIII 1378 bracia podzielili się spadkiem. Henrykowi VII przypadły Głogów, Góra i Ścinawa, a właściwie tylko połowa miast i księstwa (druga połowa należała do królów czeskich).
Henryk VII był nieforemnej budowy ciała i pokaźnej tuszy, zwano go też Większym. Przypuszczalnie wynikało to z trudnej dzisiaj do ustalenia choroby. Przez wiele lat cierpiał na nogi, które były tak opuchnięte, że nie mógł chodzić ani jeździć konno. W późniejszym okresie wożono go lub noszono. Pomimo choroby prowadził jednak aktywną działalność gospodarczą, a nawet toczył wojny, chociaż nie były to wielkie wyprawy. W 1383 r. usiłował nawet, korzystając z trudności wewnętrznych Polski, związanych z bezkrólewiem, odzyskać utraconą przez swego ojca Wschowę. Wyprawa zakończyła się jednak niepowodzeniem, a nawet spowodowała odwetowy najazd rycerzy wielkopolskich. Zostali oni pokonani w bitwie pod Wietszycami. Z zagarniętych łupów książę wybudował w następnych latach w pobliżu mostu odrzańskiego niewielki kościół św. Jerzego, na miejscu starej kaplicy tego imienia. Kościół ten uległ zniszczeniu podczas pożaru miasta w 1488 r., a następnie budynek służył jako skład soli. Książę Henryk VII pomimo swego kalectwa był dobrym gospodarzem. Pod jego panowaniem księstwo głogowskie rozwijało się prawidłowo. Dotyczyło to w szczególności Głogowa, którego wielkość i zamożność w tym czasie znacznie wzrosła, pomimo że sam książę wolał rezydować w Żaganiu, gdzie nie musiał dzielić władzy z namiestnikami królów czeskich.
W 1381 r. przewidując rychły zgon, zażądał aby wojsko i mieszczanie jego księstwa złożyli hołd jego bratu Henrykowi VIII Wróblowi, co też się stało. Zmarł 24 XII 1395 w Bolesławcu, dokąd udał się na kurację. Pochowany został w kościele augustianów w Żaganiu.
Literatura:
J. Blaschke, Geschichte der Stadt Glogau und des Glogauer Landes, Glogau 1913;
J. Chutkowski, Dzieje Głogowa, t. I, Legnica 1991;
Historia Śląska od najdawniejszych czasów do roku 1400, Pr. zb. pod red. S. Kutrzeby, t. I, Kraków 1933;
K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, t. II, Wrocław 1975.
Janusz Chutkowski [EZG z. 14, 1994 - Henryk VII Rumpold]
