Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
(Nowa strona: Kategoria:Historia i społeczeństwo =Honorowi Obywatele Głogowa= Powszechnie stosowanym wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania zasług dla miasta lub wybitnych osiągnię...) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | [[Kategoria:Okres po 1945]] | ||
[[Kategoria:Historia i społeczeństwo]] | [[Kategoria:Historia i społeczeństwo]] | ||
Aktualna wersja
Honorowi Obywatele Głogowa
Powszechnie stosowanym wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania zasług dla miasta lub wybitnych osiągnięć obywateli jest jego honorowe obywatelstwo.
Rada miejska Glogau przyznawała takie wyróżnienia już w XIX w. Gen. lejtnant Leopold Freiherr von Lützow w 1842 r. otrzymał specjalny dyplom. Alberta von Puttkamer, poetka, czy Wilhelm Mehnert, starszy miasta, w końcu XIX w. przyjęli tytuły honorowych obywateli. W 1927 r., tytuł otrzymał feldmarszałek Paul von Hindenburg, prezydent Republiki Weimarskiej. W tym okresie formy honorowania czy upamiętniania były też inne. Fundowano tablice nagrobne czy w tablice pamiątkowe w miejscach zamieszkania. Po śmierci Juliusza Piolettiego, który przez 40 lat działalności dał się poznać jako aktywny organizator życia społecznego, gmina miejska umieściła na jego rodzinnym domu przy ul. Młyńskiej (narożnik ul. Długiej) tablicę pamiątkową. Obchodzono uroczyste jubileusze jak np. 50-lecie służby barona von Cocceji. Rozbudowa miasta po 1875 r. stała się okazją do nadania kilku ulicom imion zasłużonych obywateli. Innych z kolei zasłużonych głogowian uczczono, ozdabiając ich podobiznami salę posiedzeń Rady Miasta. Na początku XX w. było tam 12 portretów.
W polskim Głogowie już z datą 26 V 1946 r. wręczono pierwszym pionierom „dyplomy honorowe miasta”. Wyróżnienia miały charakter wyłącznie honorowy. Jeszcze w końcu lat 40. pojawia się tytuł honorowego obywatela miasta. W protokole z posiedzenia głogowskiej Miejskiej Rady Narodowej w dn. 23 IV 1949 r. znajduje się punkt „Nadanie marszałkowi Konstantemu Rokossowskiemu honorowego obywatela m. Głogowa”. Poza tym zapisem nieznane są motywy i okoliczności nadania. Uroczystość miała miejsce w oddanym do użytku, „Domu Rzemiosła”, późniejszym kinie „Bolko”. W latach 60. ustanowiono wyróżnienie honorowe „Dyplom zasłużonego obywatela Głogowa”. Rozdawano je hojnie.
Wraz z rozwojem miasta i wzrostem jego zamożności pojawił się medal wraz z dyplomem „Za zasługi dla miasta Głogowa”. Na rewersie obok nowego herbu, wzorowanego na średniowiecznej pieczęci, pojawiły się odznaki Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą, którym miasto zostało wyróżnione przez Radę Państwa PRL w połowie lat 70. Od 1997 r. Prezydent miasta wprowadził wyróżnienie osobiste - Medal Honorowy Miasta Głogowa. Wręcza go zazwyczaj w trakcie koncertów noworocznych, szczególnie zasłużonym według siebie dla miasta. Inną formą z początku XXI w., służąca upamiętniania nieżyjących już, a zasłużonych głogowian, jest nadawanie ich imion skwerom (Skwer Andrzeja Kosmalskiego i Skwer Księdza Prałata Zbigniewa Kutzana).
Od 1994 r. przyznawany jest Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Głogowa. Rada Miasta wybierała w głosowaniu tajnym do trzech nagrodzonych. W 2009 r. Rada zmieniła dotychczasowe zasady. Ustanowiono dwa tytuły. Tytuł „Honorowy Obywatel Miasta Głogowa”, przyznawany jest wyłącznie osobie fizycznej za zasługi w promowaniu miasta Głogowa w kraju i za granicą lub za zasługi dla Polski. Tytuł ustanawiany jest w ilości nie więcej niż jeden w roku. Z kolei tytuł „Zasłużony dla Miasta Głogowa”, przyznawany jest za zasługi na rzecz miasta osobom fizycznym i prawnym, organizacjom nie posiadającym osobowości prawnej, stowarzyszeniom i organizacjom pozarządowym, w ilości od 1 do 3 rocznie. Od 2007 r. jest to wyróżnienie honorowe. Wśród uhonorowanych od 1994 r. znajdują się lekarze, duchowni, nauczyciele, politycy, działacze społeczni i wolontariusze, ojciec i syn, małżeństwo, generał WP i biskup. Z dotychczasowych włodarzy miasta tytuł otrzymał tylko jeden. Nadawano je żyjącym, z wyjątkiem, który miał miejsce w 2001 r. Zginął wtedy w wypadku samochodowym znany głogowski dziennikarz Maciej Wierzbicki. Wręczenia wyróżnień dokonuje się na uroczystej sesji w dniu 11 listopada lub na sesji kończącej kadencję Rady.
1994
1. Elwira Myriam Psorulla, (1 XI 1910-20 XII 2009), siostra zakonna, moderator budowy Domu Uzdrowienia Chorych na Ostrowie Tumskim,
2. Jerzy Bogusław Sadowski, (24 X 1923-15 IV 2003 w Głogowie), Prezes Towarzystwa Ziemi Głogowskiej, 3. Krzysztof Urbanowicz, (25 III 1934-15 XI 1995 w Głogowie), lekarz, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.
1995
4. Estella Wolańska, (30 VII 1898-1 VIII 1999), działaczka kultury, pianistka, nauczyciel,
5. Janusz Chutkowski, (4 I 1934-13 VII 1998 w Głogowie), prawnik, dr n. humanistycznych, historyk. Pomysłodawca i redaktor naczelny “Encyklopedii Ziemi Głogowskiej”.
1996
6. Gen. bryg. w st. spocz. Zdzisław Barszczewski, pierwszy dowódca 6 pułku pontonowego w Głogowie,
7. Ryszard Sojka, (28 X 1928-15 III 1998 w Głogowie), organizator głogowskiego ośrodka przemysłu miedziowego.
1998
8. Tadeusz Sulicki, (29 V 1922-1 VIII 2002 w Głogowie), dr n. med., ordynator oddziału chirurgii,
9. Kazimierz Walendzik, dyrektor PSM, kapelmistrz Orkiestry Dętej Huty Miedzi „Głogów”,
10. Edmund Wojciechowski, (20 IX 1925-7 V 2010 w Głogowie), dyrektor Zespołu Szkół Zawodowych.
1999
11. Marian Kowalik, (25 VI 1923-12 IV 2012 w Głogowie), kombatant, działacz społeczny, dyrektor PKS O/Głogów i Cukrowni „Głogów” w Nosocicach,
12. Wiesław Juszkiewicz, (2 XII 1919-20 II 2010 w Głogowie), pierwszy polski lekarz w Głogowie.
2000
13. Bohdan Cuch, (23 I 1930-30 V 2005 w Głogowie), powstaniec warszawski, polityk, działacz samorządowy, 14. Henryk Kucharski, (3 I 1933-2 IX 2001 w Głogowie), dyrektor PGKiM,
15. Tadeusz Szymański, (29 XII 1918-18 X 2003 w Głogowie), pionier.
2001
16. Maciej Wierzbicki, (26 VI 1959 – 13 VIII 2001), dziennikarz,
17. Wiesław Müller, (1929-2004), lekarz medycyny,
18. Danuta Krahl-Seretna, lekarz medycyny, internista i anestezjolog,
9. Antoni Przybysz, (27 V 1918-1 XII 2009 w Głogowie), pionier,
2003
20. Barbara Walendzik, dyrygent i kierownik art. chórów.
2004
21. Jadwiga Paliga, dyrektor Warsztatów Terapii Zajęciowej Arka,
22. Klaudiusz Balcerzak, przedsiębiorca, sponsor sportu.
2005
23. Michał Popławski, pionier, dyrektor inspektoratu PZU,
24. Karol Kosiński, (22 I 1929-25 V 2012 w Głogowie), nauczyciel,
25. Andrzej Zawicki, pedagog, działacz związkowy i społeczny,
26. Zdzisław Cugier, (22 X 1934-22 X 2009 w Głogowie), prezes Zarządu PSS „Społem”.
2006
27. Wiesława Mroczek, prawnik,
28. Ks. prałat Ryszard Dobrołowicz, budowniczy głogowskich kościołów.
2007
29. Janina Marcinów, lekarz radna miejska i powiatowa,
30. Władysław Juszkiewicz, głogowianin, absolwent I LO, animator kultury,
31. Czesław Żyła, (21 VI 1930-29 XII 2011 w Głogowie), kombatant.
2008
32. ks. bp Adam Dyczkowski, ordynariusz diecezji gorzowsko-zielonogórskiej.
2009
32. Michał Leszczyński, nauczyciel, działacz związkowy.
2010
33. ppłk dypl. inż. Marek Baraniak, dowódca garnizonu.
2012
34. Telemach Pilitsidis, artysta malarz.
Źródla:
Archiwum RM;
archiwa rodzinne;
korespondencja z HOG.
Wiesław Maciuszczak [EZG z. 72, 2012 - Honorowi Obywatele Głogowa']
