Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej

(Różnice między wersjami)

Dariusz (Dyskusja | wkład)
(Nowa strona: Kategoria:Gospodarka i gospodarka komunalna Kategoria:Geografia i przyroda =Nadleśnictwo Głogów= Nadleśnictwo Głogów (do lipca 1990 r. Nadleśnictwo Głogówko utworz...)
Następna edycja →

Aktualna wersja


Nadleśnictwo Głogów

Nadleśnictwo Głogów (do lipca 1990 r. Nadleśnictwo Głogówko utworzone 23 VIII 1946 r.) usytuowane jest w północnej części województwa dolnośląskiego (13.070 ha) i południowej lubuskiego (3224 ha ). Łącznie jego powierzchnia, według planu urządzania lasu na 1 I 2007 r., wynosi 16 294 ha.

Tereny nadleśnictwa powstały z dawnych kompleksów leśnych, drobnej własności prywatnej oraz lasów miejskich Głogowa (→Las Miejski). Przepływająca przez Głogów rzeka Odra dzieli je na 2 części – obręby leśne: Głogówko (o pow. 8550 ha) oraz Duża Wólka (7743 ha). Kompleksy leśne (324) rozproszone są na obszarze około 120 000 ha, na terenach 14 jednostek samorządowych: miasto Głogów oraz gminy – Głogów, Gaworzyce, Grębocice, Jerzmanowa, Kotla, Pęcław, Polkowice, Radwanice, Rudna, Sława, Siedlisko, Szlichtyngowa i Żukowice. W granicach Nadleśnictwa Głogów znajdują się leśnictwa: Kotla, Bielawy, Gola, Głogówko, Wilków, Zabornia, Rzeczyca, Duża Wólka, Obisz, Dobromil, Dalków oraz szkółka leśna Obiszów. Siedziba nadleśnictwa mieści się w Głogowie, przy ul. Sikorskiego 54.

Pod względem przyrodniczo-leśnym nadleśnictwo należy do III Krainy Wielkopolsko-Pomorskiej (Obręb Głogówko i północno-wschodnia część obrębu Duża Wólka) i do V Krainy Śląskiej (pozostała część obrębu Duża Wólka). Obszar nadleśnictwa znajduje się w strefie klimatu podgórskich nizin i kotlin. Charakteryzuje się on stosunkowo wysoką temperaturą roczną, krótkotrwałą zimą, długim przedwiośniem, chłodną wiosną oraz długą i ciepłą jesienią. Okres wegetacyjny wynosi ponad 220 dni i rozpoczyna się na początku 3. dekady marca, a kończy pod koniec października.

Północna część nadleśnictwa ma charakter równinny (od 69 do 75 m n.p.m.), zaś południowa jest zróżnicowana pod względem ukształtowania terenu. Występują na niej liczne wzniesienia morenowe wchodzące w skład Wzgórz Dalkowskich. Różnica wzniesień wynosi tu od 71 m n.p.m. (Pradolina Odry) do 220 m n.p.m. Budowę geologiczną całego terenu ukształtował lodowiec i wody rzek: Odry i Szprotawy. W dolinie Odry są utwory pochodzenia aluwialnego, na pozostałym obszarze znajduje się warstwa osadów dyluwialnych (piaski, żwiry, gliny i iły).

Dzięki zróżnicowanym składnikom gleb, znajdują się tutaj różnorodne ich typy (bielicowe, brunatne, murszowe oraz mady rzeczne). W następstwie tego występuje zróżnicowany układ typów siedliskowych lasu. Ich procentowy udział w Nadleśnictwie Głogów przedstawiał się, wg stanu z 01.01.2007 r ., następująco (najważniejsze): BMśw (bór mieszany świeży) – 35 %, LMśw (las mieszany świeży) – 27 %, Bśw (bór świeży) – 16  %, Lw (las wilgotny) – 4 %, LMw (las mieszany wilgotny) -4%. Dominującym gatunkiem lasów jest związana głównie z siedliskami borowymi sosna, zajmująca niemal 74 % powierzchni. Głównym gatunkiem siedlisk lasowych jest dąb – ponad 12 % powierzchni, a wilgotnych - olcha z udziałem 6% powierzchni.

Lasy pełnią funkcje ochronne i gospodarcze. 93% powierzchni głogowskich lasów, to lasy ochronne: głównie w II stopniu uszkodzenia przemysłowego, a także lasy ochronne wokół miast ponad 50 tys. mieszkańców i wodochronne. Oprócz tego lasy pełnią funkcje gospodarcze. Bezpieczny (tj. nie większy niż połowa rocznego przyrostu) poziom pozyskania drewna wynosi w obecnej dziesięciolatce ponad 70 tys. m3.

Na terenie Nadleśnictwa Głogów znajdują się trzy rezerwaty przyrodnicze o łącznej powierzchni 61,94 ha: „Buczyna Jakubowska”, „Dalkowskie Jary” oraz „Uroczysko Obiszów” (→). Inne formy ochrony przyrody to, położone częściowo na terenie nadleśnictwa: Obszar Krajobrazu Chronionego „Wzgórza Dalkowskie”, Przemkowski Park Krajobrazowy oraz Obszary Natura 2000: „Łęgi Odrzańskie” (część), „Nowosolska Dolina Odry” (część), „Kozioróg w Czernej” (w całości ). W nadleśnictwie wyznaczono dwie strefy ochronne: bociana czarnego (leśnictwo Głogówko) i bielika (Leśnictwo Zabornia).

Literatura:

S. Czaja, P. Wilczyński, Legnicko-Głogowski Okręg Miedziowy. Analiza społeczno-ekonomiczna w latach 1945-1960, Legnica 1987, s. 67-68;
Raport o stanie środowiska województwa legnickiego w 1995 roku, Legnica 1996, s. 125-127;
Ochrona środowiska – województwo legnickie 1985-1996, Legnica 1997, s. 54-59;
Przyroda województwa legnickiego, Wałbrzych 1997, s. 6-7;
Rezerwaty przyrody w województwie legnickim, Legnica [1997], s. 6, 9;
Polityka ekologiczna województwa legnickiego, Legnica 1997, s. 70;
Bok, Związek Gmin „Zagłębia Miedziowego”. Przewodnik przyrodniczo-turystyczny, Polkowice 2006, s. 46-53, 75, 208.

Marek Robert Górniak [EZG z. 71, 2011 - Nadleśnictwo Głogów]