Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej

Wersja z dnia 21:55, 24 lis 2016; Dariusz (Dyskusja | wkład)
(różn) ← Poprzednia wersja | Aktualna wersja (różn) | Następna wersja → (różn)


Głogi - zespół muzyczny

Z okazji inauguracji roku kulturalno-oświatowego, 1.10.1964 r. w sali Powiatowego Domu Kultury w Głogowie w części artystycznej po raz pierwszy pojawił się zespół „Głogi”. Wystąpił w składzie: Józef Grobelny – gitara prowadząca, Ryszard Przyboś – gitara rytmiczna, Marek Kubiak – gitara basowa, Jerzy Karaszewski – perkusja, oraz soliści: Maryla Pawlak i Adolf Olszewski. Zespół powstał z inicjatywy kierowniczki popularnego „Pedeku”, Julitty Wójcik, która widząc zainteresowanie młodzieży rock and rollem zgromadziła wokół siebie pasjonatów. Dzięki współpracy i poparciu miejscowych władz zakupiono sprzęt i wyposażenie. Repertuar pochodził z nasłuchu zachodnich stacji radiowych i nielicznych płyt długogrających docierających dzięki prywatnym kontaktom. Szczególnie fascynowano się muzyką zespołu „The Shadows”. Muzycy napisali do niego list i otrzymali utwory rozpisane na trzy gitary.

Zespół występował na wielu estradach i z różnych okazji, brał udział w konkursach i festiwalach, na których zdobywał nagrody. W czerwcu 1965 r. „Głogi” występowały w NRD - w Bad Saarow, Eisenhüttenstadt i Eberswalde. Do końca 1966 r. odbyło się 231 prób i 48 występów. Za swoją działalność estradową zespół uhonorowany został w 1966 r. Odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego.

Najczęściej zespół grał dla mieszkańców Głogowa: dla młodzieży na cotygodniowych wieczorkach tanecznych w PDK-u, na balach sylwestrowych i przy innych okazjach. Wielu miejsc, gdzie „Głogi” grały, już nie ma: kawiarnia „Malwa”, przystań „Neptun”, plac wystawowy przy Alei Wolności czy letnia estrada przed kinem „Bolko”. Zespół cieszył się w Głogowie sympatią i renomą, i już choćby stąd nazwa „Głogi” rozciągała się często na grupę wokalną i grupę taneczną, z którymi często wspólnie występowano, a nawet na wiernych fanów, stale towarzyszących i pomagających muzykom.

W 1975 r. „Głogi” zawiesiły działalność z powodów prozaicznych – praca, zawierane małżeństwa, dzieci i inne obowiązki

Przez ponad dziesięć lat działalności przez zespół przewinęło się wielu muzyków: gitarzyści – Józef Grobelny, Ryszard Przyboś, Tadeusz Sytnik, Ryszard Żurek, Zbigniew Solon, Marek Kubiak, Marek Dębowski, Eugeniusz Fabiś i Adam Wolny; perkusiści – Jerzy Karaszewski, Maciej Kuczak, Krzysztof Dobrowolski, Andrzej Małolepszy, Waldemar Płutniak, Bogdan Komosiński i Witold Furs. Na skrzypcach grał Telesfor Galubński, na saksofonie – Tadeusz Malak, Henryk Szkaradek, Jerzy Błędowski i Stanisław Wilk, na akordeonie Karol Klich, a na organach elektrycznych Józef Kowalczuk. W gronie solistów byli: Maryla Pawlak, Adolf Olszewski, Zbigniew Skarupa, Krystyna Sytnik, Halina Krawczyk, Danuta Bochanysz, Michał Wolnicki, Stanisław Bączyk i Eugeniusz Kuriata. Z zespołem muzycznym związana była grupa wokalna, która przyjęła nazwę „Głoginki”, w składzie – Halina Krawczyk, Danuta Bochanysz, Elżbieta Gałkowska, Kamila Kadyjewska, Wiesława Kurdek i Lucyna Skruch. Choreografem zespołu estradowego i grupy tanecznej była Lidia Szoka, kierowniczka Wydziału Kultury PRN.

Członkowie zespołu odnosili także sukcesy indywidualnie, np. Maryla Pawlak wygrała Festiwal Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze i koncertowała w Moskwie, została przyjęta do Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Halina Krawczyk po sukcesach na festiwalu w Zielonej Górze została aktorką. Laureatką Festiwali Piosenki Radzieckiej była Krystyna Sytnik. Janina Kałmuczak kilkakrotnie występowała w programach telewizyjnych, a Ewa Kałmuczak wraz z mężem założyła zespół country. Wokalistki występowały na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, a perkusista Jerzy Karaszewski został zawodowym muzykiem i gra w Niemczech.

Po zaprzestaniu działalności muzycy nie wyrzekli się muzyki, dobrych wspomnień i przyjaźni. W 1995 r. z inicjatywy Ryszarda Przybosia zorganizowali 30-lecie zespołu i od tej pory spotykali się na różnych imprezach i spotkaniach kameralnych. Znamienne jest to, że muzycy już jako weterani zakupili wysokiej klasy gitary, perkusję i sprzęt nagłaśniający, aby grać dla przyjemności, a Józef Grobelny stworzył w swoim domu studio nagrań, gdzie archiwizował twórczość zespołu i swoją własną. „Głogi” wystąpiły jeszcze przed publicznością z okazji kolejnych rocznic: 40-lecia i 50-lecia zespołu (2004, 2014 r.).

Literatura:
Zespół Artystyczny „Głogi”. 40-to lecie 1964 - 2004, folder, oprac. Julitta Wójcik. Głogów 2004,
Wspomnienia członków zespołu i autora hasła,


Michał Cimek [EZG 75, 2015 –„Głogi” (zespół muzyczny)]