Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
podkategoria: Zagadnienia religijne
Cisi Pracownicy Krzyża w Głogowie
Według statutu (Art. 1, Charyzmat, nazwa, siedziba): „Cisi Pracownicy Krzyża, założeni przez ks. prałata Luigiego Novarese i siostrę Elvirę Miriam Psorullę, są międzynarodowym, prywatnym stowarzyszeniem wiernych uznanym przez Papieską Radę ds. Świeckich. Stowarzyszenie skupia duchownych i świeckich w ramach jednego dzieła i charyzmatu oraz w jedności z Kościołem Katolickim”. Bł. Luigi Novarese (1914-84) był inicjatorem wielu dzieł, których celem była nie tylko pomoc chorym, ale także ich pełna aktywizacja w społeczności Kościoła. W 1947 r. powołał Centrum Ochotników Cierpienia – apostolat zrzeszający osoby świeckie chore i niepełnosprawne. Natomiast 1.11.1950 r. założył Stowarzyszenie Cichych Pracowników Krzyża (Silenziosi Operai della Croce – dalej: SOdC) – wspólnotę osób, które w szczególny sposób postanowiły poświęcić swoje życie na rzecz krzewienia tego charyzmatu. Tym samym dał osobom chorym i niepełnosprawnym możliwość złożenia konsekracji podobnej ślubom zakonnym.
Rozpoczęta we Włoszech działalność wspólnoty objęła następnie inne kraje, m.in. zainicjowane zostały kontakty z polskim duchowieństwem. Na początku lat 80. wyłoniły się plany budowy ośrodka w pobliżu Jasnej Góry. 16.10.1986 r., przy okazji konsekracji biskupiej ks. Józefa Michalika w Rzymie, doszło do spotkania ks. Ryszarda Dobrołowicza (wówczas proboszcza parafii św. Wawrzyńca w Głogowie-Brzostowie) i biskupa pomocniczego diecezji zielonogórsko-gorzowskiej Pawła Sochy z przełożonymi SOdC, w wyniku którego zrodziła się inicjatywa sprowadzenia wspólnoty do Głogowa. Została ona powiązana z odbudową kolegiaty, zapoczątkowaną wówczas przez ks. Dobrołowicza. Propozycja spotkała się z dużą aprobatą włoskiej wspólnoty. Zaproszenie potwierdził w styczniu 1987 r. bp Józef Michalik. Jeszcze w 1987 r. s. Elvira M. Psorulla z towarzyszącymi osobami odwiedziła Głogów. Po wizycie we Włoszech polskiej delegacji z udziałem architekta Jerzego Gurawskiego, powstał projekt koncepcyjny budynku ośrodka. Został on wraz z makietą ośrodka przedstawiony w maju 1987 r. w Rzymie s. Elvirze, a następnie papieżowi Janowi Pawłowi II, który udzielił błogosławieństwa. 24.04.1988 r. zostało podpisane porozumienie między biskupem diecezji zielonogórsko-gorzowskiej Józef Michalikiem a Cichymi Pracownikami Krzyża. 27.10.1989 r. bp Michalik, przy udziale s. Elviry, poświęcił teren budowy. Niebawem ruszyły prace budowlane (parafia Matki Bożej Królowej Polski uruchomiła działalność gospodarczą, z której część środków można było przeznaczyć – oprócz odbudowy kolegiaty – na budowę ośrodka). W 1996 r. postanowiono nadać ulicy, przy której wznoszono Dom „Uzdrowienie Chorych”, nazwę „Księdza Prałata Luigi Novarese”. Pieczę nad inwestycją sprawował ks. R. Dobrołowicz. Towarzyszyła jej przychylność ze strony władz miasta. W trakcie budowy ośrodka wielokrotnie odwiedzali Głogów przedstawiciele SOdC z siostrą przełożoną Elvirą na czele, która czyniła wiele dla pozyskania źródeł finansowania.
Na początku 1997 r. przedstawiciele wspólnoty osiedlili się w Głogowie. Przyjechali wówczas: ks. Janusz Malski (pierwszy polski kapłan w SOdC) jako moderator odpowiedzialny za wspólnotę w Polsce, s. Małgorzata Malska i s. Maria Teresa Neato. Zamieszkali tymczasowo na plebanii parafii kolegiackiej. W następnym roku do zespołu dołączyła s. Nella Gołąb. 8.12.1997 r. stowarzyszenie otrzymało osobowość prawną w Polsce. Rozpoczęto wydawanie periodyku „Kotwica” – na początku sporadycznie, od 2002 r. jako kwartalnika, a od 2008 r. jako dwumiesięcznika (od 2003 r. pod redakcją Izabeli Rutkowskiej). Dom „Uzdrowienie Chorych” im. Jana Pawła II (dalej: Dom) został poświęcony i oddany do użytku 16.06.2003 r. Zgodnie z misją wspólnoty służy odtąd osobom z niepełnosprawnością, chorym i cierpiącym oraz tym, które się nimi opiekują. Obiekt o pow. 7500 m2 dwójka mała został zaprojektowany w celu pobytu w nim jednorazowo do 120 osób i przystosowany dla potrzeb osób niepełnosprawnych (bez barier architektonicznych). W obiekcie znajduje się kaplica pw. Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. W 2004 r. Cisi Pracownicy Krzyża w Polsce i głogowski obiekt wpisani zostali w rejestr ośrodków i organizatorów turnusów dla osób niepełnosprawnych korzystających z dofinansowania do uczestnictwa ze środków PFRON. Na turnusy rekolekcyjno-rehabilitacyjne przyjeżdżają osoby z całej Polski – indywidualnie, a także w z organizowanych grupach. W ramach pobytu, oprócz zabiegów rehabilitacyjnych, odbywają się rekolekcje oraz pielgrzymki do sanktuariów maryjnych. W Domu organizowane są ponadto liczne wydarzenia: spotkania integracyjne, konferencje naukowe, konkursy promujące twórczość niepełnosprawnych i. in. W 2010 r. w głogowskiej wspólnocie działali: ks. Janusz Malski (moderator krajowy), s. Małgorzata Malska (przełożona), s. Ewa Figura, s. Nella Gołąb, s. Iwona Goździelewska. W 2012 r. ks. Janusz Malski (†2020) został wybrany moderatorem generalnym SOdC na świecie. W 2020 r. w Domu „Uzdrowienie Chorych” posługiwało pięć sióstr bezhabitowych (oprócz w/w - s. karolina Pałys), a także osoby świeckie, m.in.: fizjoterapeuci, animatorzy warsztatów terapii zajęciowych i przedszkola integracyjnego. Działalność Domu wspiera też wielu wolontariuszy.
W ciągu kilkunastu lat działalności wspólnoty w Głogowie rozwinięte zostały liczne aktywności, formy i metody pracy. Na terenie kraju wspólnota aktywnie współpracuje z Centrami Ochotników Cierpienia. W powiecie głogowskim koordynuje prace grup wsparcia, do których należą osoby niepełnosprawne, chore oraz w podeszłym wieku. Działalność wydawnicza obejmuje, oprócz ww. periodyku, publikacje zwarte w ramach „Biblioteki Kotwicy”. Działalność Cichych Pracowników i Domu „Uzdrowienie Chorych” zyskała opinię zjawiska wyjątkowego w skali Polski. Głogowski ośrodek stał się znanym centrum odnowy duchowo-fizycznej w Polsce oraz punktem odniesienia dla rozprzestrzeniania charyzmatu na inne kraje Europy Środkowo-Wschodniej.
Literatura:
Cisi Pracownicy Krzyża, „Kotwica”, 4(34) 2007, s. 8-9, Gdyby nie s. Elvira, nie byłoby głogowskiego domu. Wywiad z ks. Ryszardem Dobrołowiczem przeprowadziła Izabela Rutkowska, „Kotwica”, 1(47) 2010, s. 10-13;
Kalendarium Domu „Uzdrowienie Chorych”, oprac. I. Rutkowska, maszynopis;
J. Malski, Wspólnota głogowska, „Kotwica” 4(34) 2007, s. 16-17;
P. Słowiński, Stowarzyszenie „Cichych Pracowników Krzyża”, w: Zakony i zgromadzenia zakonne na ziemi głogowskiej, red. M.R. Górniak, Głogów 2009, s. 165-178;
Statut Cichych Pracowników Krzyża, „Kotwica”, 4(34) 2007, s. 10-11.
Netografia: http://www.cisi.pl/ (dostęp: 12.11.2020).
Konsultacja: Izabela Rutkowska.
Antoni Bok [EZG 80, 2020 – Cisi Pracownicy Krzyża w Głogowie]
