Na
północnych peryferiach Głogowa, bezpośrednio przy linii kolejowej do
Leszna Wlkp.,na wale przeciwpowodziowym, za Starą Odrą znajduje się
niewielka grupa obiektów fortyfikacyjnych. Składa się ona z czterech
budowli, z których pierwsza została wybudowana ok. l858 r., w czasach
gdy rozpoczęto budowę połączenia kolejowego z Lesznem. Jest to
ceglany tradytor artyleryjski, który w owym czasie został nazwany
"Blockhaus Schanze", z racji obsypania od strony północnej
niewielkim wałem. Posiada on dwie kondygnacje. Kondygnacja dolna (nieco
pod powierzchnią ziemi), z pięcioma antyrykoszetowymi otworami
strzelniczymi była pomieszczeniem bojowym dla artylerii. Dlatego też
grubość ścian wynosi ok. l,2 m. Natomiast kondygnacja górna (grubość
ścian ok 0,5 m) służyła głównie za pomieszczenie koszarowe i była
wyposażona m.in. w otwory strzelnicze dla broni palnej. Kształt
obiektu, w przekroju poziomym, jest zbliżony do trapezu. Przy obiekcie
znajduje się studnia głębinowa. Tradytor został wybudowany równolegle
z innymi fortyfikacjami położonymi na tym terenie. W latach l857 -
l860 Prusacy wybudowali fort artyleryjski "Lunette am Schloss
See"(położony ok.500 m na zachód od tradytora) i znajdującą się
na Ostrowie Tumskim wieżę artyleryjską "Turm Reduit".
"Blockhaus Schanze"miało zabezpieczać przed napadem most
kolejowy na Starej Odrze, a także wspierać ogniem artyleryjskim
podczas walki "Lunette am Schloss See"oraz wcześniej
wybudowany fort "Brückenkopf" (zniszczony w l945 r.).
W
l9l4 r.,wg wcześniej przygotowanych instrukcji budowlanych (z l907 r.)
przystąpiono do modernizacji "Blockhaus Schanze" poprzez
zlikwidowanie wału ziemnego, a postawienie trzech schronów biernych
dla piechoty. Budowle te posiadają konstrukcję mieszaną tzn. ceglano
- betonową, w której stropodach jest wykonany z betonu.
Za
tradytorem znajduje się największa budowla z tego okresu, którą jest
schron dla plutonu piechoty (ok. l0 m. długości). Grubość
stropodachu dochodzi do 2,l m. Został on wzmocniony dwuteownikami, które
stanowią warstwę ochronną przed odpryskami, powstającymi podczas
ostrzału nieprzyjaciela. Ściana wejściowa została wyposażona w
jeden duży otwór doświetlający, który zamykano grubymi,
przesuwanymi płytami stalowymi.
Nieco
mniejsze są schrony dla drużyn piechoty. Długość ścian zewnętrznych
wynosi ok. 6,4 m. Są one rozmieszczone po przeciwnych stronach "Blockhaus
Schanze". Obiekty te są bliźniacze - różnią się jedynie
usytuowaniem wejść. Przekrój pionowy głównego pomieszczenia jest
zbliżony kształtem do ściętego koła. Wewnętrzne ściany są wyłożone
cienką warstwą cynkowej blachy falistej, która stanowiła warstwę
przeciwodpryskową. Ściany wejściowe posiadają po dwa otwory doświetlające,
które są skierowane na miasto.
W
latach trzydziestych wymieniono kable elektryczne i telefoniczne. W l944
r. "Blockhaus Schanze" zostało nieco zmodernizowane. Wykonano
wówczas okopy, zasieki i pola minowe naokoło grupy. Jednakże w czasie
walk o miasto, w l945 r., tradytor wraz ze schronami nie został w pełni
wykorzystany do obrony, dzięki czemu nie został zniszczony.
"Blockhaus
Schanze" stanowi jeden z nielicznych, zachowanych w nienaruszonym
stanie, przy- kładów pruskich fortyfikacji Głogowa.
Krzysztof
Motyl
Literatura:
J.Bigos, Ł.Jabłoński, Twierdza Głogów R-20. Gazetka zrzeszonych i
niezrzeszonych bunkrowców nr 5/l992
GALERIA
ZDJĘĆ WSPÓŁCZESNYCH
|

1856 r.

Tradytor przed 1945r.
|