Adam Królak

Adam Witold Królak (1910 Inowrocław -1980 Głogów) posiadał cechy genialnego samouka. Trudne warunki materialne nie pozwoliły mu na dokończenie studiów. W młodości pracował w różnych zawodach; był m.in. redaktorem “Głosu Średzkiego” i “Nowej Gazety”, korespondentem handlowym w Poznaniu a od 1939 r. w Warszawie. Podczas okupacji imał się różnych zajęć i stale pogłębiał swoje zainteresowania lingwistyczne. Po powstaniu warszawskim znalazł się w Jarocinie, skąd w maju 1945 został wydelegowany do Głogowa, w składzie delegacji, która miała tworzyć początki polskiej władzy w zniszczonym mieście. Objął tu stanowisko wiceburmistrza. Zasłużył się w odbudowie gospodarki miejskiej, a zwłaszcza w animacji życia kulturalnego (założył Koło Kulturalno-Oświatowe, poprzednik Towarzystwa Ziemi Głogowskiej) i trosce o ocalenie księgozbiorów, dóbr kultury i zabytków. Po roku objął funkcję kierownika wydziału informacji i propagandy w starostwie, później, aż do emerytury, pracował jako księgowy.

Adam Królak był człowiekiem o ogromnej wiedzy, nabytej głównie w wyniku systematycznego samokształcenia. Znał kilkanaście języków obcych i prowadził szeroko zakrojone studia lingwistyczne (opublikował w 1945 r. słownik polsko-rosyjsko-angielski). Był badaczem historii, pierwszym który po wojnie niestrudzenie zgłębiał i popularyzował wiedzę o przeszłości Głogowa i okolic. W 1954 r wydał pierwszy polski przewodnik po Głogowie. Większość jego opracowań pozostała w maszynopisach i została rozproszona. Postać, która czeka na swojego biografa.

Mieczysław Kaczkowski

Mieczysław Kaczkowski był jedną z głównych postaci, które odcisnęły swoje piętno w historii powojennego Głogowa. Urodził się w r. 1938 w Delejowie, w pow. stanisławowskim. Po wojnie rodzice znaleźli się w Nowej Soli. Tam, w szkole średniej, zrodziły się jego zainteresowania historyczne. Ukończył studia historyczne na uniwersytecie wrocławskim, później przyszła fascynacja archeologią i dalsze nad nią studia. Ona też zetknęła go z Głogowem. Miasto stało się dla młodego archeologa jego życiową przygodą i wezwaniem. Pracowal najpierw na stanowisku (wówczas jedyne na tym szczeblu w Polsce) Powiatowego Konserwatora Zabytków. Począwszy od r. 1967 prowadził szeroko zakrojone badania archeologiczne w Żukowicach, na terenie przeznaczonym pod budowę huty miedzi. Wykazały one ciągłość osadniczą od V wieku do czasów współczesnych. Badania te stały się dla M.Kaczkowskiego przepustką do świata wielkiej archeologii. W 1965 ukończył powierzone mu zadanie utworzenia Izby Muzealnej , w 1968 r. pod jego kierownictwem powołane zostało do życia muzeum Hutnictwa i Metali Kolorowych w Głogowie, dzisiejsze Muzeum Archeologiczno-Historyczne. W trudnych warunkach dr Kaczkowski potrafił sprawić, że ranga tej placówki stale rosła . W 1971 r. zapadła decyzja o odbudowie zamku Książąt Głogowskich, przyszłej siedziby muzeum (od r. 1983)

Mieczysław Kaczkowski kierował w latach 70. licznymi badaniami archeologicznymi w okolicach Głogowa.

W 1976 zapoczątkowane zostały prace wykopaliskowe na głogowskim Ostrowie Tumskim. W ciągu pięciu sezonów odkryto część grodu piastowskiego, rozeznano jego wielkość i rozplanowanie. Przedwczesna śmierć dr. Kaczkowskiego spowodowała przerwanie tej misji. (badania były jednak kontynuowane).

Jego aktywność zaznaczyła się na wielu polach. Wraz z grupą entuzjastów utworzył w 1966 r. Głogowskie Towarzystwo Kultury, którego został sekretarzem a następnie prezesem, był autorem koncepcji odbywających się do dziś plenerów plastycznych pod hasłem “Człowiek chroni i kształtuje środowisko naturalne”. Wreszcie jego zasługi dla odbudowy piastowskiego zamku są bezsporne.

Mieczysław Kaczkowski był autorem licznych opracowań i artykułów o tematyce archeologicznej, wydał również informator historyczno-turystyczny po Głogowie i okolicach.

Otrzymał odznaczenia państwowe oraz pośmiertnie Medal za Zasługi dla Głogowa.

Janusz Chutkowski

Janusz Chutkowski urodził się 4 stycznia 1934 r. w Warszawie. W 1955 r. ukończył Wydział Prawa UMCS w Lublinie. Następnie pracował w Głogowie jako sędzia a później radca prawny. W 1979 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Od roku 1976 publikował w czasopismach artykuły naukowe, popularnonaukowe i popularne, poświęcone głównie historii regionalnej. W 1989 nakładem Towarzystw Przyjaciół Nauk w Legnicy ukazały się jego “Dzieje Głogowa od czasów najdawniejszych do r. 1950” (II wydanie, dwutomowe -1991), pierwsza od czasów Juliusa Blaschkego (1913) synteza historii Głogowa. Do najważniejszych publikacji dra Chutkowskiego należą: “Głogów. Informator historyczny” 1992, “Herby Głogowa i księstwa głogowskiego” 1992 (współautor - Jerzy Dymytryszyn), “Głogów - polska literatura historyczna ” II wyd.1993 ( 1994, II wyd. - wspólnie z Markiem R. Górniakiem), “Piastowscy władcy Głogowa” 1996, “Wędrówki po dawnym Głogowie” 1997, “Opowieści o dawnej Legnicy” 1997, “Legendy głogowskie”1998.

Janusz Chutkowski od r. 1990 pracował jako kustosz w głogowskim Muzeum Archeologiczno-Historycznym. Uczestniczył w przygotowaniu wielu wystaw. Równocześnie był członkiem władz Towarzystwa Ziemi Głogowskiej, pomysłodawcą i redaktorem naczelnym “Encyklopedii Ziemi Głogowskiej”, inicjatorem wielu podejmowanych tu przedsięwzięć. W uznaniu zasług w badaniu i popularyzacji wiedzy historycznej o Głogowie doktor Chutkowski otrzymał w 1995 r. tytuł Honorowego Obywatela Miasta Głogowa. Posiadał również liczne odznaczenia państwowe.

Janusz Chutkowski pracował ostatnio nad obszernym dziełem “Głogów w XX wieku”, które traktował jako podsumowanie swojego wieloletniego dorobku, poświęconego miastu które uznał za rodzinne. Zmarł nagle 13 lipca 1998 r. w Głogowie.

Jerzy Sadowski

Jerzy Bogusław Sadowski, ur. 24. października 1923 r. w Warszawie był absolwentem przedwojennego liceum: studia uniemożliwił mu wybuch wojny. Po wyzwoleniu rozpoczął karierę zawodową jako budowniczy mostów. Przed przejściem na emeryturę pracował na stanowisku głównego koordynatora budowy Huty Miedzi “Głogów”. Od r. 1983 był członkiem rady a od r. 1992 prezesem Towarzystwa Ziemi Głogowskiej. Fakt że Towarzystwo cieszy się dziś znaczną renomą we własnym mieście i w regionie dolnośląskim, jest w dużym stopniu zasługą Prezesa, który swoim entuzjazmem, wiedzą i otwartością horyzontów stymulował pozytywnie grono twórczo czynnych osób. Pan Jerzy był zarazem pewnym adresem dla wszystkich którzy - prywatnie lub poprzez Towarzystwo - szukali odpowiedzi na pytania dotyczące Głogowa i jego historii.

Jako autor, Jerzy Sadowski specjalizował się głównie w opracowaniach słownikowych i biograficznych. Jego prace cechuje przykładowa rzetelność badawcza i dbałość o prawdę szczegółu. Jest autorem licznych haseł w “Encyklopedii Ziemi Głogowskiej”.

Ważniejsze tytuły:

Słownik ulic i placów Głogowa. Polsko-niemiecki i niemiecki -polski. Głogów 1993, wyd II - 1997.

Słownik nazw miejscowości Ziemi Głogowskiej. Polsko-niemiecki i niemiecko polski. Głogów 1994.

Zmiany nazw miejscowości powiatu głogowskiego po roku 1945. Głogów 1994Słownik życia gospodarczego Głogowa. (Komputerowy Bank Informacji TZG)

Jerzy i Andrzej Sadowscy: Kolegiata w Głogowie . Głogów 1987

Jerzy i Andrzej Sadowscy. Głogowski Słownik Biograficzny (Komputerowy Bank Informacji TZG)

Jerzy Sadowski otrzymał kilka odznaczeń m.in.: Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski, Odznakę Zasłużonego Działacza Kultury Min. Kultury i Sztuki, Tytuł Honorowego Obywatela Głogowa i Medal za zasługi dla woj. legnickiego.

Zmarł 15 kwietnia 2003r.