Z Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej
Cmentarzyska ciałopalne kultury łużyckiej w Trzęsowie
| Błąd przy generowaniu miniatury: Nie można utworzyć katalogu docelowego |
Jeszcze latem tego roku pracownicy Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze przystąpili do prac wykopaliskowych. W trakcie tych badań zlokalizowano i wydobyto 30 nowych grobów. Na szczególną uwagę zasługiwały groby nr 1 i 20 z bardzo licznymi przystawkami oraz grób nr 4 – zbudowany z siedmiu głazów ustawionych dwurzędem w prostokąt, w którym znajdowały się naczynia gliniane ułożone w dwóch rzędach. Zauważono, że wśród grobów jedne są bogaciej wyposażone od drugich. Te pierwsze, lepiej zachowane, umieszczone były głęboko o odznaczały się dwupoziomowym układem przystawek. W grobach oprócz urn, nakrytych misami, z przepalonymi kośćmi znajdowały się naczynia baniaste, amfory, kubki i czarki oraz duże talerze jednostronnie zdobione dołkami paznokciowymi.
Na podstawie usytuowania grobów oraz analizy materiału zabytkowego ustalono, że odkryte latem 1969 r. groby są związane z ludnością kultury łużyckiej, która swoich zmarłych chowała w dwóch fazach od V okresu epoki brązu, poprzez –okres halsztacki D, po początki wczesnego okresu lateńskiego, tj. od 800 do 500 r. p.n.e.
Literatura:
A. Marcinkian, Trzęsów, pow. Głogów, „Silesia Antiqua”, t. 14, 1972, s. 302.
Krzysztof Demidziuk [EZG z. 27, 1995- Trzęsów – cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej]
W październiku 1983 r. ekipa poszukiwawczo-weryfikacyjna Katedry Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem Cezarego Buśko zlokalizowała cmentarzysko ciałopalne ludności kultury łużyckiej w okolicach wsi Trzęsów. Stanowisko archeologiczne znajdowało się w lesie, na płn.-zach., z odchyleniem na zach. od wsi oraz około 400 m na płn. od drogi łączącej Trzęsów z Szymocinem.
Po założeniu wykopu sondażowego odkryto grób popielnicowy. W centralnej części jamy grobowej znajdowała się popielnica – naczynie gliniane z nie wyodrębnioną szyjką i baniastym brzuścem, zdobione na jego największej wydętości grupami palcowych dołków. Naczynie to było przykryte fragmentem misy o pogrubionej krawędzi wylewu, zdobionej rożkami i grupami ukośnych kresek. W odległości około 10 cm na zachód od popielnicy natrafiono na pionowo ustawiony talerz krążkowy o średnicy 29 cm, zdobiony po jednej stronie ornamentem paznokciowym. Oprócz opisanych zabytków ceramicznych w jamie grobowej odkryto rozproszone, przepalone kości ludzkie. Na pewno kości te pochodziły z popielnicy.
Na podstawie formy grobu, jego wyposażenia a przede wszystkim cech formalnych zabytków ceramicznych, odkryty grób związany jest z kulturą łużycką i przyporządkowany V okresowi epoki brązu (800 – 650 r. p.n.e.). Sądzić należy, że odkryty i przebadany grób jednostkowy jest jednym z wielu znajdujących się na tym cmentarzysku, o czym wiemy na podstawie stanowisk analogicznych i wcześniej przebadanych, a związanych z tą kulturą i tym okresem pradziejowym.
Literatura:
C. Buśko, Trzęsów woj. Legnica, „Silesia Antiqua”, t. 27, 1985.
Krzysztof Demidziuk [EZG z. 18, 1994- - Grób kultury łużyckiej z Trzęsowa]
