1155, 23.04. -Bulla papieża Hadriana IV wymienia Głogów jako kasztelanię.
1241, 9.04. -w bitwie pod Legnicą uczestniczy Klemens, kasztelan głogowski, znajdując się w bezpośrednim otoczeniu ks. Henryka Pobożnego, ginie
chcąc wywieźć ciało poległego władcy z pola bitwy. Historycy różnie określają jego rolę, nie kwestionując jednak faktu udziału w bitwie. Długosz
tytułuje go wojewodą głogowskim.
Tekst strony 265 z dzieła "Jana Długosza kanonika krakowskiego Dziejów polskich
ksiąg dwanaście". T. 2, ks. 7 -fragment opisu bitwy pod Legnicą.
"Najazd Mongołów z legendy o św. Jadwidze" -drzeworyt z 1504r.
1631, 4.04. -1.1631, 4.04. -Generalwachtmeister [habsburski odpowiednik stopnia generał major lub generał brygady]
Ernest graf von Montecucuoli znajduje się we Frankfurcie nad Odrą,, obleganym przez Gustawa Adolfa stojącego na czele oddziałów szwedzkich. Tego
dnia król szwedzki przystępuje do generalnej rozprawy. Gubernator głogowski przerywa okrążenie i zbiega do twierdzy Głogów.
Na ilustracji przykłady zbrojnych z okresu wojny trzydziestoletniej:
* kirasjer (w zbroi typu kirys) z lancą
* kirasjer z krótką bronią palną
* kirasjer z arkebuzem
* dragon, konny przeznaczony do walki pieszej, z muszkietem i piką
1683, 8.04. -umiera w Głogowie Jobst Hilmar von Knigge (ur.1605) - od 1 czerwca 1669 komendant twierdzy. Posiadacz słynnej
"Soldatenbibliothek".
1786, 4.04. -urodziła się Philipine Wilhelmine Gräfin von Beust, (zm. 16.4.1834), poetka, żona głogowskiego radcy
sądowego (Oberlandesgerichtsrath) z domu Gräfin Sandreczky-Sandaschütz.
1812, od 24.04. -w Głogowie i okolicy- dłuższy pobyt z obozowiskiem w Brzostowie, 1 pułku lekkokonnego (szwoleżerów), do 11 maja opuszcza ziemię głogowską
przez Wschowę na Wschód. -Jak wynika ze wspomnień Dezyderego Chłapowskiego, obok szarych dni
służby, były też rozrywki- "Powróciłem [z rodzinnej Turwi, gdzie był 10 dni - Wehikuł] aprzeciw pułku do Głogowy i przymaszerowałem do Wschowy. Stamtąd cały sztab pułku i wszyscy
oficerowie przybyli do mego ojca do Turwi, gdzie tańczyliśmy całą noc. Na początku czerwca przybyliśmy do Poznania".
1848, 29.04. -powstanie w Wielkim Księstwie Poznańskim.
- "...uderzyli powstańcy na oddział 122 żołnierzy pod wodzą podporuczników Burgunda i Brachvogla, którzy wiedli oddział uzupełniający
od Głogowa..." - w oddziale byli sami Polacy, zrezygnowali z walki, bratali się z kosynierami, oficerów wypuszczono jak dali na piśmie oświadczenie, ze nie będą walczyć
z Rzeczpospolitą Polską.
- przed bitwą pod Miłosławiem siły pruskiego gen. Karla Friedricha von Blumena to m.in.:
- 3 kompanie II batalionu głogowskiego 7 pułku piechoty pułkownika Schlichtinga
- III batalion 6 pułku landwery z Głogowa majora Bomsdorfa
pozostałe bataliony - I (ze Zgorzelca) i II ( z Kożuchowa) były w bitwie pod Książem.
1861, 1.04. -do 4 kompanii powiększa się Batalion Oddział Saperów, który otrzymuje rozkazem z 2.06. miano Dolnośląskiego Batalionu Saperów nr 5.
1945, 1.04.
- kończy się uporczywa obrona Festung Glogau - miasta ogłoszonego twierdzą. W Moskwie ukazuje się Rozkaz Najwyższego Głównodowodzącego skierowany
do dowódców 1 Frontu Ukraińskiego. Przytaczamy go w oryginale...
|
|
Командующему
войсками
1-го
Украинского
фронта
Маршалу
Советского
Союза
Коневу
Начальнику
штаба
фронта
Генералу
армии
Соколовскому
Войска
1-го
Украинского
фронта
после
длительной
осады и
упорных
боев
завершили
ликвидацию
окруженного
гарнизона
противника
и сегодня, 1
апреля,
овладели
городом и
крепостью
Глогау (Глогув)
- мощным
узлом
обороны
немцев на
левом
берегу
Одера.
В
ходе боев за
Глогау
войска
фронта
взяли в плен
более 8000
немецких
солдат и
офицеров и
захватили
большое
количество
вооружения
и другого
военного
имущества.
В
боях за
город
Глогау
отличились
войска генерал-полковника
Гордова,
генерал-
лейтенанта
Любарского,
генерал-майора
Яманова,
генерал-майора
Колобова,
полковника
Абашева,
капитана
Николаевского;
танкисты полковника
Мироненко,
подполковника
Щербакова;
артиллеристы
полковника
Смирнова,
полковника
Шманова,
полковника
Цапаева,
полковника
Раковича,
полковника
Реутова,
полковника
Дидыка,
полковника
Петруни,
полковника
Черняка,
подполковника
Горюнова,
подполковника
Надгериева,
полковника
Егорова,
майора
Нечаева;
летчики
генерал-майора
авиации
Слюсарева,
генерал-
майора
авиации
Забалуева,
генерал-майора
авиации
Курочкина,
полковника
Осадчего,
подполковника
Хвои; саперы
полковника
Ревякина.
В
ознаменование
одержанной
победы
соединения
и части,
наиболее
отличившиеся
в боях за
овладение
городом и
крепостью
Глогау,
представить
к
награждению
орденами.
Сегодня,
1 апреля, в 23
часа
столица
нашей
Родины
Москва от
имени
Родины
салютует
доблестным
войскам 1-го
Украинского
фронта,
овладевшим
городом и
крепостью
Глогау,
двенадцатью
артиллерийскими
залпами из
ста
двадцати
четырех
орудий.
За
отличные
боевые
действия
объявляю
благодарность
руководимым
Вами
войскам,
участвовавшим
в боях за
овладение
Глогау.
Вечная
слава
героям,
павшим в
боях за
свободу и
независимость
Советского
Союза и
Польши!
Смерть
немецким
захватчикам!
Верховный
Главнокомандующий
Маршал
Советского
Союза И.
СТАЛИН
1
апреля 1945
года.
Источник:
Приказы
Верховного
Главнокомандующего
в период
Великой
Отечественной
войны
Сове
тского
Союза:
Сборник. - М.:
Воениздат, 1975.
С. 437-438.
...niżej Dowódcy i oficerowie Armii Czerwonej wymienieni w rozkazie Stalina. Nie wszystkim z nich udało sie podporządkować oddziały, którymi
dowodzili. Bez przydziału pozostaje również kapitan Mikołajewski umieszczony bardzo wysoko, wśród wysokich oficerów, z zagadka dlaczego sie tam
znalazł:
Gen płk.Gordow Wasyl Nikołajewicz - dowódca 3 Armii Gwardii
Gen ltn. Lubarski Stiepan - szef sztabu Armii [znajdował się w sztabie 389 dywizji]
Gen mjr Jamanow Aleksiej - dca 21 Korpusu Piechoty
Gen mjr Kołobow Leonid Fiodorowicz - dca 389 Dywizji Piechoty
Płk Abaszew Fiodor - dca 329 Dywizji piechoty
Kpt Mikołajewski
Czołgiści:
Płk Mironienko Iwan Ł.- 111 Brygada Pancerna
Ppłk Szczerbakow Dymitr A.- 262 pułk ciężkich dział pancernych gw.
Artylerzyści:
Płk Smirnow
Plk Szmanow
Płk Capajew
Płk Rakowicz Stanisław W. - 163 Brygada Haubic wielkiej mocy (haubice 203 mm)
Płk Reutow Władymir D. - 108 Brygada Haubic wielkiej mocy
Płk Didyk Aleksiej K. - 92 Brygada Haubic Ciężkich
Płk Petrunia Iwan D. - 40 Brygada Artylerii Armat gw.
płk Czerniak Timofiej F. - 30 Brygada Artylerii Rakietowej gw. (katiusze)
ppłk Goriunow
ppłk Nadgeriew
płk Jegorow
mjr Nieczajew
Lotnicy:
gen mjr lotn. Slusarew Sidor Wasiliewicz - dca 2 Korpusu Lotnictwa Szturmowego gw.
gen mjr lotn. Zabałujew W.M. - dca 2 Korpusu Lotnictwa Myśliwskiego
gen mjr lotn. Kuroczkin - 6 Dywizja Lotnictwa Szturmowego
plk (gen mjr) Osadczy Aleksander - dca 11 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego gw.
ppłk Chwoja Nikita F.- dca 94 pułku lotnictwa szturmowego gw.
Saper:
płk Rewiakin Konstantin P. - dca 53 Brygady Inżynieryjno-Saperskiej
1957, 02.04. -1957,02.04 -Minister Obrony Narodowej Rozkazem Nr 0025/Org polecił Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego w terminie do dnia 15.08.1957r.
przeprowadzić reorganizację rok wcześniej sformowanej w Głogowie 10. Dywizji Artylerii Armat, rekonstrukcja obejmowała jednostki:
Dowództwo 10. Dywizji Artylerii Armat w Głogowie (rozformowane)
77. Bateria Dowodzenia 10. DAA - Głogów (rozformowana)
31. Brygada Artylerii Armat - Głogów (bez zmian)
14. Brygada Artylerii Armat - Bolesławiec (rozformowana)
35. Brygada Artylerii Armat - Tarnowskie Góry (przeformowana na 115. dywizjon artylerii haubic 10. Dywizji Pancernej)
73. Dywizjon Artyleryjskiego Rozpoznania Pomiarowego - Głogów (rozformowany i wprowadzony w etat 31. BAA)
31. Brygadę Artylerii Armat (JW. 5575) w Głogowie podporządkowano bezpośrednio Dowódcy ŚOW.
1963,30.4. -przekazanie obowiązków dowódcy garnizonu Głogów i dowódcy 31 Brygady Artylerii Armat. Garnizon opuszcza
Józef Petruk, (ur.1923 - ), gen. brygady od 1971, pułkownik dypl. Po ukończeniu nauki w oficerskiej Szkole Artylerii w 1945 służba w jednostkach
artylerii min dowódca 25 pal i artylerii dywizyjnej w 29 DP i korpuśnej w 2 KA. Dowódca 10 Dywizji Artylerii Armat (11.10.1956 - 5.07.1957) i 31
Brygady Artylerii Armat (6.07.1957 - 14.05.1962) w G., dowódca garnizonu (26.10.1956 - 30.4.1963). W latach 1975 - 1986, zastępca dowódcy Śląskiego
Okręgu Wojskowego. Od 1987 w stanie spoczynku. VM V klasy otrzymał za męstwo okazane w bojach nad Nysa Łużycką w 1945 r.
Na zdjęciu - płk Petruk przyjmuje sztandar z rąk gen. Waryszaka.
Garnizon obejmuje Stanisław Wójtowicz, (ur. 26.03.1918 - ), pułkownik, ochotnik w Sielcach nad Oką, żołnierz 1 Brygady saperów. Po ukończeniu
szkoły oficerskiej i Wyższej Szkoły Artylerii w Leningradzie, kolejno zajmował stanowiska dowódcze w 39 pułku artylerii lekkiej i 14 BAC. Kierował
artylerią dywizyjną 4 DP i 11 DZmech. Z ostatniego stanowiska przeszedł od dn.14.05.1962 na stanowisko dowódcy 31 Brygady Artylerii Armat, które
opuścił 14.02.1968. Został wtedy skierowany na stanowisko Szefa WSzW we Wrocławiu. Od 1974 r. przeniesiony do rezerwy, dowódca garnizonu w
okresie 30.4.1963 - 14.12.1967.
|
